توکل یعنی چه؟
پرسش :
توکل یعنی چه؟ آیا در هر کاری باید توکل کنیم؟
پاسخ :
توکل یعنی در زندگی به خدا تکیه کنیم، به او دل ببندیم و در هر کاری خود را به او بسپاریم. توکل یعنی خدا را همه کارهی عالم بدانیم و یقین داشته باشیم که تا او نخواهد، نه کسی میتواند به ما سودی برساند و نه کسی میتواند به ما ضرری بزند. توکل یعنی اعتماد به خدا در همهی فعالیتها و مددجستن از او در همهی تلاشها.
وقتی ما به خدا توکل میکنیم، قدرت روحیمان افزایش مییابد و با نیروی بیشتری میتوانیم به سوی قلههای موفقیت حرکت کنیم. رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «هر که دوست دارد قویترین مردم باشد، باید به خدا توکل کند.»(1)
با توجه به آنچه گفته شد، ما در همهی کارهایمان باید به خدا توکل کنیم و در همهی اقداماتمان باید به یاری او دل خوش باشیم و با امید به او پیش برویم. با توکل، دیگر جایی برای یأس، ترس و تنبلی نمیماند.
البته هیچگاه نباید به بهانهی توکل دست روی دست بگذاریم و گوشهای بنشینیم و بگوییم که به خدا توکل کردهایم. حقیقت توکل این است که کنار تدبیر و تلاش، خود را به خدا بسپاریم.
«یکی از یارهای پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) از شترش پیاده شد. او از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) پرسید: "آیا اگر توکل کنم، بازهم لازم است زانوی شتر را ببندم یا اگر توکل کردم، دیگر نیازی به این کار نیست؟" (در قدیم برای جلوگیری از فرار شتر هنگام توقف، پایش را میبستند.) پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: "زانوی شتر را ببند و توکل کن."»(2) یعنی توکل به معنی بیتوجهی به تدبیر و اقدامات لازم در زندگی نیست.
«رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلم) عدهای از بیکارهای شهر را دید که گویا اصلاً تصمیم به کار و فعالیت نداشتند. حضرت از آنها پرسیدند: "شما چه کارهاید؟" گفتند: "ما توکل کنندگانیم." پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: "نه، بلکه شما سربار دیگرانید."»(3)
پینوشتها:
1. میزان الحکمه، حدیث 22545
2. حکایت نامهی موضوعی پیامبر اعظم (ص)، ص 235.
3. همان.
منبع: هفتاد و شش پرسش و پاسخ درباره اخلاق و رفتار، غلامرضا حیدری ابهری، انتشارات قدیانی، 1393.
توکل یعنی در زندگی به خدا تکیه کنیم، به او دل ببندیم و در هر کاری خود را به او بسپاریم. توکل یعنی خدا را همه کارهی عالم بدانیم و یقین داشته باشیم که تا او نخواهد، نه کسی میتواند به ما سودی برساند و نه کسی میتواند به ما ضرری بزند. توکل یعنی اعتماد به خدا در همهی فعالیتها و مددجستن از او در همهی تلاشها.
وقتی ما به خدا توکل میکنیم، قدرت روحیمان افزایش مییابد و با نیروی بیشتری میتوانیم به سوی قلههای موفقیت حرکت کنیم. رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «هر که دوست دارد قویترین مردم باشد، باید به خدا توکل کند.»(1)
با توجه به آنچه گفته شد، ما در همهی کارهایمان باید به خدا توکل کنیم و در همهی اقداماتمان باید به یاری او دل خوش باشیم و با امید به او پیش برویم. با توکل، دیگر جایی برای یأس، ترس و تنبلی نمیماند.
البته هیچگاه نباید به بهانهی توکل دست روی دست بگذاریم و گوشهای بنشینیم و بگوییم که به خدا توکل کردهایم. حقیقت توکل این است که کنار تدبیر و تلاش، خود را به خدا بسپاریم.
«یکی از یارهای پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) از شترش پیاده شد. او از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) پرسید: "آیا اگر توکل کنم، بازهم لازم است زانوی شتر را ببندم یا اگر توکل کردم، دیگر نیازی به این کار نیست؟" (در قدیم برای جلوگیری از فرار شتر هنگام توقف، پایش را میبستند.) پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: "زانوی شتر را ببند و توکل کن."»(2) یعنی توکل به معنی بیتوجهی به تدبیر و اقدامات لازم در زندگی نیست.
«رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلم) عدهای از بیکارهای شهر را دید که گویا اصلاً تصمیم به کار و فعالیت نداشتند. حضرت از آنها پرسیدند: "شما چه کارهاید؟" گفتند: "ما توکل کنندگانیم." پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: "نه، بلکه شما سربار دیگرانید."»(3)
پینوشتها:
1. میزان الحکمه، حدیث 22545
2. حکایت نامهی موضوعی پیامبر اعظم (ص)، ص 235.
3. همان.
منبع: هفتاد و شش پرسش و پاسخ درباره اخلاق و رفتار، غلامرضا حیدری ابهری، انتشارات قدیانی، 1393.