رسیدن به درجات معنوی پس از توبه حقیقی
پرسش :
آیا انسان توبه کار پس از توبه میتواند به مقامات بالای معنوی برسد؟
پاسخ :
بله، با توبه آدمی از بند گناهها رهایی مییابد و دوباره در جادهی معنویت و بندگی خدا قرار میگیرد. این دیگر بستگی به همت او دارد که در راه اطاعت از پروردگار تا چه اندازه بکوشد و تا کجا پیش برود. بیشک او میتواند با تکیه بر توبه و آشتی با خدای مهربان به عالیترین مقامات معنوی هم دست یابد.
در طول تاریخ توبه کارهای بسیاری بودهاند که پس از توبه به مقامات بالای معنوی رسیدهاند. گروهی از آنها حتی در فاصلهی کوتاهی پس از توبه به این مقامات دست یافتهاند. حتماً قصهی جادوگرهایی را که با حضرت موسی (علیه السلام) مقابله کردند، شنیدهاید. آنها پس از دیدن معجزهی حضرت موسی که عصایش را مار کرد، به او ایمان آوردند. و از کار خود توبه کردند و تا پای جان برای اعتقادشان ایستادند. فرعون آنها را تهدید کرد که اگر از ایمان خود دست بر ندارند، آنها را به فجیعترین شکل خواهد کشت، اما آنها در جواب فرعون گفتند که هر کاری که دوست دارد انجام دهد چون آنها از ایمانشان به خدای یکتا دست نخواهند کشید. فرعون هم آنها را بیرحمانه به شهادت رساند.
در قرآن کریم، خدا قصهی این مردهای بزرگ را ذکر کرده است تا یادشان برای همیشه در تاریخ بماند و توبهی خالصشان الهامبخش همهی توبهکنندهها باشد.
نمونهی دیگر که میتوان نام برد، جناب حُر است. حر در آغاز جزء لشکر مقابل امام حسین (علیه السلام) بود و خودش راه را بر امام حسین (علیه السلام) بست. اما سرانجام از دشمنهای امام حسین (علیه السلام) جدا شد و به آن بزرگوار پیوست و در راه حمایت از آن حضرت به شهادت رسید. در آخرین لحظات عمر حر، امام حسین (علیه السلام) بر بالین او آمد و او را مورد لطف خود قرار داد و فرمود: «تو حُر (آزاده) هستی همانطور که مادرت تو را حر نامید.»
منبع: هفتاد و شش پرسش و پاسخ درباره اخلاق و رفتار، غلامرضا حیدری ابهری، انتشارات قدیانی، 1393.
بله، با توبه آدمی از بند گناهها رهایی مییابد و دوباره در جادهی معنویت و بندگی خدا قرار میگیرد. این دیگر بستگی به همت او دارد که در راه اطاعت از پروردگار تا چه اندازه بکوشد و تا کجا پیش برود. بیشک او میتواند با تکیه بر توبه و آشتی با خدای مهربان به عالیترین مقامات معنوی هم دست یابد.
در طول تاریخ توبه کارهای بسیاری بودهاند که پس از توبه به مقامات بالای معنوی رسیدهاند. گروهی از آنها حتی در فاصلهی کوتاهی پس از توبه به این مقامات دست یافتهاند. حتماً قصهی جادوگرهایی را که با حضرت موسی (علیه السلام) مقابله کردند، شنیدهاید. آنها پس از دیدن معجزهی حضرت موسی که عصایش را مار کرد، به او ایمان آوردند. و از کار خود توبه کردند و تا پای جان برای اعتقادشان ایستادند. فرعون آنها را تهدید کرد که اگر از ایمان خود دست بر ندارند، آنها را به فجیعترین شکل خواهد کشت، اما آنها در جواب فرعون گفتند که هر کاری که دوست دارد انجام دهد چون آنها از ایمانشان به خدای یکتا دست نخواهند کشید. فرعون هم آنها را بیرحمانه به شهادت رساند.
در قرآن کریم، خدا قصهی این مردهای بزرگ را ذکر کرده است تا یادشان برای همیشه در تاریخ بماند و توبهی خالصشان الهامبخش همهی توبهکنندهها باشد.
نمونهی دیگر که میتوان نام برد، جناب حُر است. حر در آغاز جزء لشکر مقابل امام حسین (علیه السلام) بود و خودش راه را بر امام حسین (علیه السلام) بست. اما سرانجام از دشمنهای امام حسین (علیه السلام) جدا شد و به آن بزرگوار پیوست و در راه حمایت از آن حضرت به شهادت رسید. در آخرین لحظات عمر حر، امام حسین (علیه السلام) بر بالین او آمد و او را مورد لطف خود قرار داد و فرمود: «تو حُر (آزاده) هستی همانطور که مادرت تو را حر نامید.»
منبع: هفتاد و شش پرسش و پاسخ درباره اخلاق و رفتار، غلامرضا حیدری ابهری، انتشارات قدیانی، 1393.