اصلی‌ترین کار دولت سیزدهم در مبارزه با فساد
پرسش :
رهبر معظم انقلاب در مراسم تنفیذ حکم سیزدهمین دوره‌ی ریاست‌جمهوری خطاب به حجت الاسلام دکتر رئیسی یکی از جنبه‌‌های مردمی‌بودن را «مبارزه‌ی با فساد» دانستند و فرمودند: «اگر ما به‌معنای واقعی کلمه می‌خواهیم...
پاسخ :
دولت مردمی نباید اجازه‌ی زیادشدن فاصله‌ی کارگزارانش با منتخبین را بدهد. مسئله‌ی فساد قطعاً زمانی مهم و تعیین‌کننده است که کارگزاران یک دولت هم در آن دخالت داشته باشند، اگر کارگزاران در موارد فساد مشارکت داشته باشند قطعاً ما شاهد گسترش فساد در جامعه خواهیم بود.
لذا، اوّلین ضربه‌ی فساد به خود دولت است؛ چراکه کارگزاران با فربه‌شدن با پول حرام از مردم فاصله می‌گیرند و زمینه‌ی سقوط خودشان را فراهم می‌کنند. دولت مردمی زمانی تقویت می‌شود که به‌طور جدی با فساد مقابله کند؛ مقابله‌ی جدی می‌تواند هم اعتبار دولت را در میان مردم تقویت کند و هم فاصله‌ها را روزبه‌روز کاهش بدهد. افزایش فاصله‌ها امروز نه شایسته‌ی حکومت‌داری است و نه سنخیتی با نگاه دینی دارد.
آقای رئیسی در گذشته کارنامه‌ی نسبتاً موفقی در ارتباط با «مبارزه با فساد» داشت و امید را در دل‌های مردم ایجاد کرد. به همین دلیل هم ایشان در میان نامزدها بیشترین آراء مردم را از آن خودشان کرد؛ امّا باید به این مسئله هم توجه کرد که «مبارزه با فساد» بدون نظارت عمومی ممکن نخواهد بود.
دولت فقط ابزارهای نظارت رسمی را در اختیار دارد؛ اگر تصور کند که با ابزارهای رسمی خودش و قوه‌ی قضائیه قادر خواهد بود که فساد را در جامعه ریشه‌کن کند، تصور غلطی است. نظارت عمومی، یعنی نظارت همه‌ی دل‌سوزان این آب و خاک است. طبیعتاً مردم دوست دارند در کشوری سالم زندگی کنند و اگر صداقت لازم را در مسئولین خودشان ببینند، حاضرند هزینه‌‌اش را هم پرداخت کنند.
در سال‌های اوّلیه‌ی انقلاب اسلامی ما شاهد مشارکت گسترده‌ی مردم در ارتباط با صیانت از سلامت در کشور بودیم؛ امّا متأسفانه به‌تدریج برخی از مدیران مردم را از صحنه خارج کردند و هزینه‌ی امر به معروف و نهی از منکر را افزایش دادند. آقای رئیسی باید این مورد را اصلاح‌کرده و مجدداً دست نیازش را به‌سوی دل‌سوزان این کشور دراز کند. لذا، اگر می‌خواهیم هزینه‌ی مقابله با فساد را کاهش دهیم، حتماً، باید دستمان را به‌طرف دل‌سوزان این ملت دراز کنیم، آن موقع قادر خواهیم بود با کمترین هزینه فساد را در جامعه ریشه‌کن کنیم.
منبع: khamenei.ir
پاسخ از آقای عباس سلیمی‌نمین، کارشناس و پژوهشگر تاریخ معاصر:
دولت مردمی نباید اجازه‌ی زیادشدن فاصله‌ی کارگزارانش با منتخبین را بدهد. مسئله‌ی فساد قطعاً زمانی مهم و تعیین‌کننده است که کارگزاران یک دولت هم در آن دخالت داشته باشند، اگر کارگزاران در موارد فساد مشارکت داشته باشند قطعاً ما شاهد گسترش فساد در جامعه خواهیم بود.
لذا، اوّلین ضربه‌ی فساد به خود دولت است؛ چراکه کارگزاران با فربه‌شدن با پول حرام از مردم فاصله می‌گیرند و زمینه‌ی سقوط خودشان را فراهم می‌کنند. دولت مردمی زمانی تقویت می‌شود که به‌طور جدی با فساد مقابله کند؛ مقابله‌ی جدی می‌تواند هم اعتبار دولت را در میان مردم تقویت کند و هم فاصله‌ها را روزبه‌روز کاهش بدهد. افزایش فاصله‌ها امروز نه شایسته‌ی حکومت‌داری است و نه سنخیتی با نگاه دینی دارد.
آقای رئیسی در گذشته کارنامه‌ی نسبتاً موفقی در ارتباط با «مبارزه با فساد» داشت و امید را در دل‌های مردم ایجاد کرد. به همین دلیل هم ایشان در میان نامزدها بیشترین آراء مردم را از آن خودشان کرد؛ امّا باید به این مسئله هم توجه کرد که «مبارزه با فساد» بدون نظارت عمومی ممکن نخواهد بود.
دولت فقط ابزارهای نظارت رسمی را در اختیار دارد؛ اگر تصور کند که با ابزارهای رسمی خودش و قوه‌ی قضائیه قادر خواهد بود که فساد را در جامعه ریشه‌کن کند، تصور غلطی است. نظارت عمومی، یعنی نظارت همه‌ی دل‌سوزان این آب و خاک است. طبیعتاً مردم دوست دارند در کشوری سالم زندگی کنند و اگر صداقت لازم را در مسئولین خودشان ببینند، حاضرند هزینه‌‌اش را هم پرداخت کنند.
در سال‌های اوّلیه‌ی انقلاب اسلامی ما شاهد مشارکت گسترده‌ی مردم در ارتباط با صیانت از سلامت در کشور بودیم؛ امّا متأسفانه به‌تدریج برخی از مدیران مردم را از صحنه خارج کردند و هزینه‌ی امر به معروف و نهی از منکر را افزایش دادند. آقای رئیسی باید این مورد را اصلاح‌کرده و مجدداً دست نیازش را به‌سوی دل‌سوزان این کشور دراز کند. لذا، اگر می‌خواهیم هزینه‌ی مقابله با فساد را کاهش دهیم، حتماً، باید دستمان را به‌طرف دل‌سوزان این ملت دراز کنیم، آن موقع قادر خواهیم بود با کمترین هزینه فساد را در جامعه ریشه‌کن کنیم.
منبع: khamenei.ir
