نقل ماجرای بوسیدن زیر گلوی امام حسین علیه السلام در مقتل «لهوف»
پرسش :
آیا حضرت زینب (سلام الله علیها)، زیر گلوی امام حسین (سلام الله علیه) را بوسیدند، آیا چنین نقلی صحیح است؟ و آیا در کتاب مقتل “لهوف” این داستان ذکر شده است؟
پاسخ :
عبارت مطرح شده در پرسش، در کتاب های دست اول در زمینه تاریخ کربلا، از جمله لهوف مرحوم سید بن طاوس وجود ندارد، امّا در تذکره الشهداء ملا حبیب الله کاشانی که از کتاب های متأخر است، آمده است.
آنچه در نقل مسائل مربوط به واقعه عاشورا رعایت آن لازم است این است که سعی شود از کتب معتبر استفاده شود و واقعه مورد پرسش؛ چون در کتاب های نزدیک به واقعه کربلا ذکری از آن نیست لازم است در نقل آن احتیاط کرد.
استاد مطهری (ره) این عبارت را که “حضرت زینب هنگام وداع، جلوی برادر را گرفت و عرض کرد: وصیتى از مادرم به یادم افتاد. مادرم به من گفته در چنین وقتى حسینم را بگیر و از طرف من زیر گلویش را ببوس “از تحریفات معنوی واقعه عاشورا دانسته اند و گفته اند حضرت زینب در وقت وفات حضرت زهرا (س) پنج ساله بوده است.[۱]
با توجه به این که روح کودک تحمل شنیدن مسائل این چنینی را ندارد و حتی انسان های معمولی نیز حوادث ناگوار را از کودکان مخفی نگه می دارند، بعید به نظر می رسد که با عشق و علاقه ای که حضرت زهرا (س) نسبت به فرزندان خود داشته اند، چنین سفارشی را به کودکی پنج ساله کرده باشند!
امّا با این حال این عبارت در تذکره الشهداء ملا حبیب الله کاشانی که از کتاب های متأخر است، آمده است.
پی نوشت:
[۱] ر.ک: مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج ۱۷، ص ۵۹۷.
منبع: اسلام کوئست
عبارت مطرح شده در پرسش، در کتاب های دست اول در زمینه تاریخ کربلا، از جمله لهوف مرحوم سید بن طاوس وجود ندارد، امّا در تذکره الشهداء ملا حبیب الله کاشانی که از کتاب های متأخر است، آمده است.
آنچه در نقل مسائل مربوط به واقعه عاشورا رعایت آن لازم است این است که سعی شود از کتب معتبر استفاده شود و واقعه مورد پرسش؛ چون در کتاب های نزدیک به واقعه کربلا ذکری از آن نیست لازم است در نقل آن احتیاط کرد.
استاد مطهری (ره) این عبارت را که “حضرت زینب هنگام وداع، جلوی برادر را گرفت و عرض کرد: وصیتى از مادرم به یادم افتاد. مادرم به من گفته در چنین وقتى حسینم را بگیر و از طرف من زیر گلویش را ببوس “از تحریفات معنوی واقعه عاشورا دانسته اند و گفته اند حضرت زینب در وقت وفات حضرت زهرا (س) پنج ساله بوده است.[۱]
با توجه به این که روح کودک تحمل شنیدن مسائل این چنینی را ندارد و حتی انسان های معمولی نیز حوادث ناگوار را از کودکان مخفی نگه می دارند، بعید به نظر می رسد که با عشق و علاقه ای که حضرت زهرا (س) نسبت به فرزندان خود داشته اند، چنین سفارشی را به کودکی پنج ساله کرده باشند!
امّا با این حال این عبارت در تذکره الشهداء ملا حبیب الله کاشانی که از کتاب های متأخر است، آمده است.
پی نوشت:
[۱] ر.ک: مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج ۱۷، ص ۵۹۷.
منبع: اسلام کوئست