کودکی امام زمان علیه السلام و رهبری مسلمانان جهان
پرسش :
چگونه ممکن است امام زمان (علیه السلام) در کودکی رهبر مسلمانان جهان شود؟
پاسخ :
اولا، امدادهای الهی به سن و سال بستگی ندارد. گاهی یک رادیو کوچک موج دورترین نقطه را میگیرد؛ ولی یک رادیو بزرگ، امواج نزدیکترین مکان را نمیگیرد. فلش کامپیوتر از فلز ساخته شده است و ابعاد آن حدود یک سانتیمتر در چند سانتیمتر بیشتر نیست؛ اما وقتی به کامپیوتر متصل میشود، پس از چند ثانیه چندین هزار جلد کتاب در آن ذخیره میشود. راستی! اگر انسان بتواند در لحظهای این همه علوم را در فلزی ذخیره کند، که این را انجام داده است، خدای بزرگ بشر نمیتواند تمام علوم امامت را در یک کودک ذخیره سازد؟!
ثانیا، نه تنها امام بلکه بعضی از فرزندان امام نیز چنان اطلاعات وسیعی داشتند که همه را به تعجب وا میداشتند. در تاریخ میخوانیم که جمعی از شیعیان سؤالات زیادی را جهت دریافت پاسخ به منزل امام کاظم (علیه السلام) بردند. ایشان در خانه حضور نداشتند. حضرت فاطمه معصومه (علیها السلام)، همه سؤالات را گرفت و به آنها پاسخ علمی داد. یاران امام در راه برگشت، امام را در کوچه دیدند و گفتند: «شما داخل منزل نبودید، دختر عزیز شما همه سؤالات ما را مکتوب جواب داد.» امام کاظم (علیه السلام) پاسخهای نوشته شده دخترش را دید و سه مرتبه فرمود: «فِداها اَبوهُا!، فِداها اَبُوها!، فِداها اَبُوها!». آری؛ با خاندان رسالت احدی قابل قیاس نیست: «لا یقاس بنا احد».(1)
ثالثا، در قرآن میخوانیم که حضرت عیسی (علیه السلام) در کودکی سخن گفت و اعلام کرد: «من پیغمبر خدا هستم....»؛ «إِنِّی عَبْدُ اللهِ آتَانِی الْکِتَابَ وَ جَعَلَنِی نَبِیاً»(2) همچنین حضرت یحیی (علیه السلام) در کودکی پیامبر شد: (وَ آتَینَاهُ الْحُکْمَ صَبِیاً).(3)
همهی کارها در برابر قدرت خداوند متعال یکسان است؛ همان گونه که دیدن میخ کوچک و کوه بزرگ برای چشم یکسان است. قدرت نمایی خداوند متعال در کودک و بزرگ یک گونه است. خداوند گاهی به انجیر و زیتون کوچک: «وَ التِّینِ وَالزَّیتُونِ» و گاهی به خورشید بزرگ «وَ الشَّمسَ»، قسم میخورد تا بگوید این دو برای من یکسان هستند.
در فرودگاهها یک ماشین کوچک راهنمای یک هواپیمای غولپیکر میشود؛ همان گونه که یک الماس کوچک خطر رعد و برق را از برجهای بزرگ دور میکند.
پینوشتها:
1. بحارالانوار، ج 22، ص 406
2. سوره مریم (19)، آیه 30
3. همان، آیه 12
منبع: جهت نما (چهل پرسش و پاسخ مهدوی)، محسن قرائتی، ناشر: انتشارات بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود (علیه السلام)، چاپ دوم، تابستان 1393.
اولا، امدادهای الهی به سن و سال بستگی ندارد. گاهی یک رادیو کوچک موج دورترین نقطه را میگیرد؛ ولی یک رادیو بزرگ، امواج نزدیکترین مکان را نمیگیرد. فلش کامپیوتر از فلز ساخته شده است و ابعاد آن حدود یک سانتیمتر در چند سانتیمتر بیشتر نیست؛ اما وقتی به کامپیوتر متصل میشود، پس از چند ثانیه چندین هزار جلد کتاب در آن ذخیره میشود. راستی! اگر انسان بتواند در لحظهای این همه علوم را در فلزی ذخیره کند، که این را انجام داده است، خدای بزرگ بشر نمیتواند تمام علوم امامت را در یک کودک ذخیره سازد؟!
ثانیا، نه تنها امام بلکه بعضی از فرزندان امام نیز چنان اطلاعات وسیعی داشتند که همه را به تعجب وا میداشتند. در تاریخ میخوانیم که جمعی از شیعیان سؤالات زیادی را جهت دریافت پاسخ به منزل امام کاظم (علیه السلام) بردند. ایشان در خانه حضور نداشتند. حضرت فاطمه معصومه (علیها السلام)، همه سؤالات را گرفت و به آنها پاسخ علمی داد. یاران امام در راه برگشت، امام را در کوچه دیدند و گفتند: «شما داخل منزل نبودید، دختر عزیز شما همه سؤالات ما را مکتوب جواب داد.» امام کاظم (علیه السلام) پاسخهای نوشته شده دخترش را دید و سه مرتبه فرمود: «فِداها اَبوهُا!، فِداها اَبُوها!، فِداها اَبُوها!». آری؛ با خاندان رسالت احدی قابل قیاس نیست: «لا یقاس بنا احد».(1)
ثالثا، در قرآن میخوانیم که حضرت عیسی (علیه السلام) در کودکی سخن گفت و اعلام کرد: «من پیغمبر خدا هستم....»؛ «إِنِّی عَبْدُ اللهِ آتَانِی الْکِتَابَ وَ جَعَلَنِی نَبِیاً»(2) همچنین حضرت یحیی (علیه السلام) در کودکی پیامبر شد: (وَ آتَینَاهُ الْحُکْمَ صَبِیاً).(3)
همهی کارها در برابر قدرت خداوند متعال یکسان است؛ همان گونه که دیدن میخ کوچک و کوه بزرگ برای چشم یکسان است. قدرت نمایی خداوند متعال در کودک و بزرگ یک گونه است. خداوند گاهی به انجیر و زیتون کوچک: «وَ التِّینِ وَالزَّیتُونِ» و گاهی به خورشید بزرگ «وَ الشَّمسَ»، قسم میخورد تا بگوید این دو برای من یکسان هستند.
در فرودگاهها یک ماشین کوچک راهنمای یک هواپیمای غولپیکر میشود؛ همان گونه که یک الماس کوچک خطر رعد و برق را از برجهای بزرگ دور میکند.
پینوشتها:
1. بحارالانوار، ج 22، ص 406
2. سوره مریم (19)، آیه 30
3. همان، آیه 12
منبع: جهت نما (چهل پرسش و پاسخ مهدوی)، محسن قرائتی، ناشر: انتشارات بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود (علیه السلام)، چاپ دوم، تابستان 1393.