پرسش :
اگر ولايت فقيه صبغه كلامي دارد، آيا متعلّقات بحث ولايت فقيه مثل كيفيت نصب فقها از حيث واحد يا متعدّد بودن فقيه منصوب، شرايط ولي فقيه، مطلقه بودن اختيارات و… نيز به تبع اصل، با دليل عقلي اثبات مي‌شود يا برخي از آنها با دلايل نقلي قابل اثباتند؟
پاسخ :
مطالب ولايت فقيه، گاهي با دليل عقلي صرف اثبات مي‌شود و گاهي با دليل نقلي محض و گاهي با دليل ملفّق از عقل و نقل. اصل لزوم رهبري در محور مكتب و آنچه مورد نياز نظام است، با دليل عقلي و كلامي ثابت مي‌شود و چون دليل عقلي، لبّي است و ممكن است اطلاق نداشته باشد، شايد نتواند تمام خصوصياتش را در مسائل جزئي ثابت كند. هر چه كه از بحث ولايت فقيه به اصل نظام برگردد، زيرمجموعه همان دليل لبّي است و اگر به اصل نظام برنگردد، شايد اطلاقات ادلّه لفظي آن را ثابت كند. تذكر: عبارات «ممكن است» يا «شايد» كه در پاسخ آمده است، راجع به خصوصيات جانبي دليل عقلي و كلامي است وگرنه اصل دلالت دليل عقلي و كلامي بر ولايت فقيه، تام است؛ ولي چون چنين دليلي لفظ ندارد، فاقد اطلاق است و براي تأمين جهات مشكوك آن بايد از اطلاق دليل‌هاي لفظي استمداد نمود.
مأخذ: ( آیةالله جوادی آملی ، ولايت فقيه، ص 397)
مطالب ولايت فقيه، گاهي با دليل عقلي صرف اثبات مي‌شود و گاهي با دليل نقلي محض و گاهي با دليل ملفّق از عقل و نقل. اصل لزوم رهبري در محور مكتب و آنچه مورد نياز نظام است، با دليل عقلي و كلامي ثابت مي‌شود و چون دليل عقلي، لبّي است و ممكن است اطلاق نداشته باشد، شايد نتواند تمام خصوصياتش را در مسائل جزئي ثابت كند. هر چه كه از بحث ولايت فقيه به اصل نظام برگردد، زيرمجموعه همان دليل لبّي است و اگر به اصل نظام برنگردد، شايد اطلاقات ادلّه لفظي آن را ثابت كند. تذكر: عبارات «ممكن است» يا «شايد» كه در پاسخ آمده است، راجع به خصوصيات جانبي دليل عقلي و كلامي است وگرنه اصل دلالت دليل عقلي و كلامي بر ولايت فقيه، تام است؛ ولي چون چنين دليلي لفظ ندارد، فاقد اطلاق است و براي تأمين جهات مشكوك آن بايد از اطلاق دليل‌هاي لفظي استمداد نمود.
مأخذ: ( آیةالله جوادی آملی ، ولايت فقيه، ص 397)
