پرسش :

آيا دموكراسي، با «توحيد» ‏سازگاري ندارد؟‎ ‎

پاسخ :
چون ممكن است براي دموكراسي، معاني متعدد ياد كرد و از طرفي لازم است كه از استعمال الفاظ ‏مشترك در تعاريف و نيز در مباحث حقوقي، جداً پرهيز كرد؛ لذا بايد دموكراسي مخالفِ توحيد را چنين توضيح ‏داد:‏‎ ‎‏1ـ «دموكراسي در قانون»، به اين معنا كه انسان خود را بي‌نياز از قانون الهي بداند و يا خود را مجاز در تغيير ‏احكام خداوند بداند، با توحيد و دينداري ناب نمي‌سازد؛ اگر كسي بخواهد با رأي خود يا ديگران، احكام قطعي ‏دين، مثل نماز و روزه را تغيير دهد، چنين امري، اگر چه به نام دموكراسي باشد، مردود و باطل است.‏‎ ‎‏2ـ امّا «دموكراسي در نحوه اجراي احكام و نيز در موضوعات»، به اين معنا كه كسي بگويد ما همه احكام الهي ‏را چه در عبادات، چه در معاملات، و چه در حدود و ديات قبول داريم، ولي در موضوعات كه آنها را چگونه پياده ‏كنيم، كشور را چگونه اداره كنيم، سيستم و ساختار امور اقتصادي و اجتماعي و فرهنگي چگونه باشد و مانند ‏آن، با نظر مردم و اكثريت، صورت مي‌پذيرد، اين دموكراسي، مخالف توحيد نيست و لذا مقبول است و در دين و ‏حكومت اسلامي نيز مورد توجّه قرار گرفته است.‏‎ ‎‏
‏
‏‏‏‏‏مأخذ: ( آیةالله جوادی آملی ، ولايت فقيه ، ص 515)‏