پرسش :
چه حوادثي نزديک بودن ظهور امام مهدي را نشان مي دهد؟
پاسخ :
آنچه در ظهور امام زمان(علیه السلام)دخالت تمام دارد، فراهم شدن زمينهها و شرايط ظهور است كه از جمله آنها وجود ياران و پذيرش عمومي مردمي است. بايد ياراني فداكار باشند تا قبل از ظهور دست به زمينه سازي بزنند و در راستاي ظهور از هيچ تلاشي كوتاهي نكنند. و بايد وضعيت عمومي مردم به گونهاي باشد كه واقعاً از ظلم و فساد بخواهند فاصله بگيرند و ظهور حضرت را خواستار باشند.
در اين زمان است كه علايم ظهور، هم چون خروج سفياني و نداي آسماني آشكار شده و ظهور رقم ميخورد. ناگفته نماند كه انسانهاي پليد و شيطان صفت نيز به پيروي از شيطان و هواي نفس دست به ظلم و فساد فراواني ميزنند و علني كردن انواع فساد و شيوع آن، سعي در بي هويت كردن و انحراف مردم دارند.
اگر مراد شما علايم ظهور است بايد گفت: علايم ظهور دو دسته است: حتمي و غير حتمي. علايم غير حتمي ممكن است رخ بدهد و ممكن است رخ ندهد. بنابراين ميتواند امام زمان(علیه السلام)ظهور كند؛ در حالي كه علامت غير حتمي رخ ندهد. در مورد نشانههاي حتمي گفت و گويي بين محققان مطرح شده است. برخي از آنان معتقدند: نشانههاي حتمي هرچند امكان وقوع آن بسيار زياد است ولي مانند نشانههاي غير حتمي ممكن است واقع نشوند، ولي ظهور تحقق پيدا كند. بنابراين بر اساس اين نظر بايد هميشه منتظر بود و امر ظهور ميتواند بدون نشانهها رخ دهد. برخي ديگر معتقدند: نشانههاي حتمي به يقين واقع ميشوند. البته اين ها ميگويند: نشانههاي حتمي معتبر و معروف پنج مورد است كه نزديك ظهور رخ ميدهد و انتظار ظهور شامل انتظار وقوع نشانهها نيز هست. به علاوه اصل علامت حتمي است؛ ولي در زمان و جزئیات آن احتمال تغيير است؛ يعني به جاي آن كه صحيح در ماه رمضان رخ دهد، در زمان ديگر باشد. بنابراين حالت انتظار هميشه بايد در انسان باشد. روز ظهور در برخي روايات شنبه نيز ذكر شده است. از اين رو برخي ظهور را داراي مراحل ميدانند.
بايد توجه داشت كه چون امر ظهور، داراي ويژگي خاص بوده و احيانا مقدماتي نيز داشته باشد، بايد حالت انتظار و پيدايش مقدمات آن هميشه در وجود انسان شعله ور باشد.
آنچه در ظهور امام زمان(علیه السلام)دخالت تمام دارد، فراهم شدن زمينهها و شرايط ظهور است كه از جمله آنها وجود ياران و پذيرش عمومي مردمي است. بايد ياراني فداكار باشند تا قبل از ظهور دست به زمينه سازي بزنند و در راستاي ظهور از هيچ تلاشي كوتاهي نكنند. و بايد وضعيت عمومي مردم به گونهاي باشد كه واقعاً از ظلم و فساد بخواهند فاصله بگيرند و ظهور حضرت را خواستار باشند.
در اين زمان است كه علايم ظهور، هم چون خروج سفياني و نداي آسماني آشكار شده و ظهور رقم ميخورد. ناگفته نماند كه انسانهاي پليد و شيطان صفت نيز به پيروي از شيطان و هواي نفس دست به ظلم و فساد فراواني ميزنند و علني كردن انواع فساد و شيوع آن، سعي در بي هويت كردن و انحراف مردم دارند.
اگر مراد شما علايم ظهور است بايد گفت: علايم ظهور دو دسته است: حتمي و غير حتمي. علايم غير حتمي ممكن است رخ بدهد و ممكن است رخ ندهد. بنابراين ميتواند امام زمان(علیه السلام)ظهور كند؛ در حالي كه علامت غير حتمي رخ ندهد. در مورد نشانههاي حتمي گفت و گويي بين محققان مطرح شده است. برخي از آنان معتقدند: نشانههاي حتمي هرچند امكان وقوع آن بسيار زياد است ولي مانند نشانههاي غير حتمي ممكن است واقع نشوند، ولي ظهور تحقق پيدا كند. بنابراين بر اساس اين نظر بايد هميشه منتظر بود و امر ظهور ميتواند بدون نشانهها رخ دهد. برخي ديگر معتقدند: نشانههاي حتمي به يقين واقع ميشوند. البته اين ها ميگويند: نشانههاي حتمي معتبر و معروف پنج مورد است كه نزديك ظهور رخ ميدهد و انتظار ظهور شامل انتظار وقوع نشانهها نيز هست. به علاوه اصل علامت حتمي است؛ ولي در زمان و جزئیات آن احتمال تغيير است؛ يعني به جاي آن كه صحيح در ماه رمضان رخ دهد، در زمان ديگر باشد. بنابراين حالت انتظار هميشه بايد در انسان باشد. روز ظهور در برخي روايات شنبه نيز ذكر شده است. از اين رو برخي ظهور را داراي مراحل ميدانند.
بايد توجه داشت كه چون امر ظهور، داراي ويژگي خاص بوده و احيانا مقدماتي نيز داشته باشد، بايد حالت انتظار و پيدايش مقدمات آن هميشه در وجود انسان شعله ور باشد.