پرسش :
آیا امام زمان (عج) در هر لباسی حاضر میشوند؟
پاسخ :
برای پاسخ به این پرسش، میتوان از دو شیوه استفاده كرد:
شیوه اول، مراجعه به روایاتی است كه به طور كلی یا خاص پیرامون زی و ظاهر پیامبر(صلی الله علیه و آله) و ائمه(علیهم السلام) بیان شده است. مثلا در وصف نبی اكرم(صلی الله علیه و آله) آمده است كه وقتی حضرت(صلی الله علیه و آله) در میان جمعی می نشستند، حالتی داشتند كه از دیگران تمیز داده نمی شدند. اگر فرد غریبی وارد می شد، نمی توانست تشخیص بدهد، كدام یک از این افراد پیامبر(صلی الله علیه و آله) است. از این بیان روشن می شود كه ظاهر و لباس او مانند سایر مردم بوده است. اگر این سیره نبی اكرم(صلی الله علیه و آله) را ضمیمه كنیم به این حدیث از آن پیامبر رحمت(صلی الله علیه و آله) كه فرمود: «انه متبع لا مبتدع؛ او (مهدی) تابع (سنت من) است؛ نه بدعت گذار» (اسعاف الراغبین، ص 145).
یا این بیان كه فرمود: «مهدی روش مرا دنبال می كند و هرگز از سنت من بیرون نمی رود» (منتخب الاثر، ص 491)، می توان تا حدود زیادی به نحوی زندگی و شیوه پوشش آن امام عزیز(عجل الله تعالی فرجه الشریف)، پی برد.
پوشاك امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) تا آنجا كه حرام و مكروه و نامناسب شأن والای آن حضرت نباشد، با لباس های نوع مردم هماهنگی دارد. در حدیثی از امام صادق(علیه السلام) آمده است: «ما لباسه الا الغلیظ و ما طعامه الا الجشب؛ لباس او (حضرت مهدی) خشن و غذای او یك رنگ و ساده است». (بحار الانوار، ج 354/52)
از این حدیث شریف استفاده می شود كه ایشان لباس نرم و راحت به تن نمی كنند بلكه لباس سخت و خشن و ضخیم به تن دارند. اما چنین هم نیست كه رنگ و طرح و كیفیت آن به گونه ای باشدكه از لباس سایرین امتیاز ویژه داشته باشد.
شیوه دوم، استفاده از گفته های افراد موثقی است كه حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) را دیده اند، آنها همه اتفاق نظر دارند كه آن حضرت را به صورت جوانی حدود چهل ساله یا نزدیک به آن دیده اند. بیشتر آنها گفته اند؛ آن لحظه كه حضرت(عجل الله تعالی فرجه الشریف) را دیدیم در حالتی بودیم كه نشناختیم. اگر در سفرهای حج بوده اند، با لباس عربها و اگر در نجف یا كربلا، با پوشش روحانیون و اگر در نقاط دیگر، با پوشش معمولی جامعه، به گونه ای كه لباس او جلب توجه نكرده است. با وجود این، اطلاعات دقیق را در این باره جز خداوند علیم نمی داند.
برای آگاهی بیشتر ر.ک:
- عصر زندگی، استاد محمد حكیمی
- منتخب الاثر، آیت الله صافی گلپایگانی
- محبوب، ج دوم، به قلم سید حسین حسینی، انتشارات آفاق
برای پاسخ به این پرسش، میتوان از دو شیوه استفاده كرد:
شیوه اول، مراجعه به روایاتی است كه به طور كلی یا خاص پیرامون زی و ظاهر پیامبر(صلی الله علیه و آله) و ائمه(علیهم السلام) بیان شده است. مثلا در وصف نبی اكرم(صلی الله علیه و آله) آمده است كه وقتی حضرت(صلی الله علیه و آله) در میان جمعی می نشستند، حالتی داشتند كه از دیگران تمیز داده نمی شدند. اگر فرد غریبی وارد می شد، نمی توانست تشخیص بدهد، كدام یک از این افراد پیامبر(صلی الله علیه و آله) است. از این بیان روشن می شود كه ظاهر و لباس او مانند سایر مردم بوده است. اگر این سیره نبی اكرم(صلی الله علیه و آله) را ضمیمه كنیم به این حدیث از آن پیامبر رحمت(صلی الله علیه و آله) كه فرمود: «انه متبع لا مبتدع؛ او (مهدی) تابع (سنت من) است؛ نه بدعت گذار» (اسعاف الراغبین، ص 145).
یا این بیان كه فرمود: «مهدی روش مرا دنبال می كند و هرگز از سنت من بیرون نمی رود» (منتخب الاثر، ص 491)، می توان تا حدود زیادی به نحوی زندگی و شیوه پوشش آن امام عزیز(عجل الله تعالی فرجه الشریف)، پی برد.
پوشاك امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) تا آنجا كه حرام و مكروه و نامناسب شأن والای آن حضرت نباشد، با لباس های نوع مردم هماهنگی دارد. در حدیثی از امام صادق(علیه السلام) آمده است: «ما لباسه الا الغلیظ و ما طعامه الا الجشب؛ لباس او (حضرت مهدی) خشن و غذای او یك رنگ و ساده است». (بحار الانوار، ج 354/52)
از این حدیث شریف استفاده می شود كه ایشان لباس نرم و راحت به تن نمی كنند بلكه لباس سخت و خشن و ضخیم به تن دارند. اما چنین هم نیست كه رنگ و طرح و كیفیت آن به گونه ای باشدكه از لباس سایرین امتیاز ویژه داشته باشد.
شیوه دوم، استفاده از گفته های افراد موثقی است كه حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) را دیده اند، آنها همه اتفاق نظر دارند كه آن حضرت را به صورت جوانی حدود چهل ساله یا نزدیک به آن دیده اند. بیشتر آنها گفته اند؛ آن لحظه كه حضرت(عجل الله تعالی فرجه الشریف) را دیدیم در حالتی بودیم كه نشناختیم. اگر در سفرهای حج بوده اند، با لباس عربها و اگر در نجف یا كربلا، با پوشش روحانیون و اگر در نقاط دیگر، با پوشش معمولی جامعه، به گونه ای كه لباس او جلب توجه نكرده است. با وجود این، اطلاعات دقیق را در این باره جز خداوند علیم نمی داند.
برای آگاهی بیشتر ر.ک:
- عصر زندگی، استاد محمد حكیمی
- منتخب الاثر، آیت الله صافی گلپایگانی
- محبوب، ج دوم، به قلم سید حسین حسینی، انتشارات آفاق