چهارشنبه، 25 اسفند 1389
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

پرسش :

نشانه ای از قدرت خداوند در زمین و آسمان را بیان کنید.


پاسخ :
آسمان و زمین و هر آنچه در آن است، همه نعمت ها و نشانه های قدرت خداوند است. هر آنچه موجود است، چیزی جز نشانه ی او نمی باشد و هیچ کس را توان بر شمردن همه آنها نیست. خداوند در قرآن کریم بارها انسان را به دیدن این نشانه ها دعوت کرده است. ما در این جا به بعضی از این نشانه ها اشاره می کنیم:
1- نشانه های او در آسمان و زمین: در آیات زیادی از جمله (آل عمران، 19؛ بقره، 164؛ روم، 22؛ جاثیه، 3؛ عنکبوت، 44؛ یونس، 3؛ عنکبوت، 61؛ غافر، 57؛ ذاریات، 47-48؛ انبیاء، 32؛ رعد، 2) به نشانه های او در آسمان و زمین اشاره شده است. بزرگی، گستردگی، وسعت و بیشمار بودن کرات آسمانی و کهکشانها آشکار ترین نشانه بر قدرت بی انتهای خداست که به گوشه ای از این عظمت اشاره می کنیم:
هیچ کس به درستی نمی داند آسمان ها تا چه حد وسیع و گسترده است. کهکشان ما جزء یک خانواده کهکشانی است. یکی دیگر از آن کهکشان ها «آندرومدا» است که در خیلی خصوصیات شبیه راه شیری است و با ما 20 میلیارد، میلیارد کیلومتر فاصله دارد. راه شیری با سرعت سرسام آوری به سوی آن پیش می رود، ولی احتمال تصادم وجود ندارد زیرا حداقل 75 میلیون قرن طول خواهد کشید تا دو کهکشان به هم برسند.[1] در کهکشان ما خورشید است که بیش از یک میلیون مرتبه از زمین بزرگتر است! در اینجا شهادت رصدخانه ی «پالورما» درباره ی عظمت آسمان ها بسیار جالب است:
«تا وقتی دوربین بزرگ رصدخانه ساخته نشده بود وسعت دنیایی که به نظر ما می رسید بیش از پانصد سال نوری (نور با سرعت سیصد هزار کیلومتر در ثانیه را طی می کند!! که در یک دقیقه هجده میلیون کیلومتر راه را می پیماید) نبود ولی این دوربین وسعت دنیای ما را به هزاران میلیون سال نوری رساند و در نتیجه میلیون ها کهکشان جدید کشف شد. اما بدون تردید در ماوراء آن صدها میلیون کهکشان دیگر وجود دارد و به نظر می رسد که تمام این دنیای عظیمی که می بینیم جز ذره ی کوچک و بی مقداری از یک دنیای عظیم تری است».[2]
اما در زمین: دانشمندان در حدود یک قرن پیش ثابت کرده اند که در روی زمین در هفت جهت مختلف می گردیم!! هم اکنون که خیال می کنید بی حرکت هستید، حداقل در هفت جهت مختلف در سرعت هایی که گاه تا یک میلیون و هشتصد هزار کیلومتر در ساعت می رسد در حرکت هستید! یکی از این حرکت ها همان حرکت زمین به دور خود است. این چرخش توسط «فوکو» دانشمند فرانسوی کشف شد. این چرخش دارای سرعت 1300 کیلومتر در ساعت ولی در مقابل سرعت حرکت کره ی زمین به دور خورشید ناچیز است. دانشمندان نجوم معتقدند زمین با سرعت سرسام آور 000/110 کیلومتر در ساعت و یا 30 کیلومتر در ثانیه پیش می تازد. بنابراین هر روز ما 000/600/2 کیلومتر در این جهت مسافت می کنیم!! یک بچه ی شیرخوار در روزی که پدر و مادرش جشن تولد یک سالگی او را می گیرند (950) میلیون کیلومتر در این راستا حرکت کرده است! یک انسان که هفتاد سال عمرکرده باشد در طول عمرش 75 میلیارد کیلومتر یعنی پنج برابر قطر منظومه شمسی در این جهت مسافرت می کند![3] ولی ما هرگز این مسافت را احساس نمی کنیم. خداوند بارها به آرامش زمین برای ادامه ی حیات و بقاء نسل بشر اشاره دارد.[4] آیا زمین با این همه حرکات و در جهات مختلف اما آرام و مطمئن برای زندگی دلیلی قاطع بر قدرت خداوند نیست؟!
2- نشانه های او در پیدایش رعد و برق: در آیاتی از جمله (روم، 24- رعد، 12و 13) رعد و برق از نشانه های خداوند شمرده شده است. نشانه ای که گاه توأم با خوف و ترس و گاه توأم با امید است. ترس از صاعقه ها و امید به نزول باران.
قرآن می فرماید: همانا رعد تسبیح و تحمید خداوند می کند. بنابر نظر دانشمندان، رعد و برق گاهی از برخورد دو ابر با بارهای مثبت و منفی ایجاد می شود و گاهی از برخورد بین ابر و زمین، یعنی ابری که دارای الکتریسیته مثبت است به زمین که دارای بار منفی است نزدیک می شود و جرقه ای ایجاد می شود که حرارت فوق العاده ای دارد و به هر چیز اصابت کند خاکستر می کند. اگرچه مدت صاعفه یک دهم ثانیه و گاه یک صدم آن است ولی چون حرارت تولید شده به 15000 درجه سانتیگراد می رسد، می تواند خطرات فوق العاده ای ایجاد کند (حرارت سطح خورشید فقط هشت هزار درجه است!)[5]
با این توضیح خطرات برق و عامل خوف که در آیات قرآنی به آن اشاره شده روشن می شود.
رعد و برق علاوه بر این که نشانه بزرگی از نشانه های الهی است دارای فواید و برکات فراوانی است.
الف) آبیاری: «برق ها معمولاً حرارت فوق العاده زیادی گاه در حدود 15 هزار درجه سانتیگراد تولید می کنند، این حرارت کافی است که مقدار زیادی از هوای اطراف را بسوزاند و در نتیجه فشار هوا کم شود. می دانیم در فشار کم، ابرها می بارند و به همین دلیل، غالباً متعاقب جهش برق رگبارهایی شروع می شود و دانه های درشت باران فرو می ریزد، از اینرو در واقع یکی از برکات برق آبیاری است».[6]
ب) سمپاشی: «هنگامی که برق با آن حرارتش آشکار می شود قطرات باران به مقداری اکسیژن اضافی ترکیب می شوند و آب سنگین یعنی آب اکسیژنه (O2 H2) ایجاد می کنند که یکی از فوایدش از بین بردن میکروب ها است به همین جهت در مصارف طبی برای شستشوی زخم ها به کار می رود، این قطرات آب اکسیژنه هنگامی که بر زمین ها می بارد، آفات و بیماری های گیاهان را از بین می برد و در حقیقت آنها را سمپاشی می کند به همین جهت گفته اند هر سال که رعد و برق کم باشد آفات گیاهی بیشتر است».
3. نشانه های خداوند در خلقت انسان: در آیاتی همچون (روم، 20؛ انسان، 2؛ مؤمنون، 13 و 12؛ الم سجده، 6-9، جاثیه، 4 و ...) بعضی از نشانه های خداوند در خلقت انسان بیان شده است.
امروزه نحوه ی پیدایش حیات و رشد موجودات تک سلولی اعجاب دانشمندان را برانگیخته است. اما چقدر اسرار آمیز و شگفت است خلق موجودی پیچیده و با سلول های فراوان از خاک مرده و بی روح؟!
امروز کوچکترین اجزاء بدن انسان به صورت تخصصی و فوق تخصصی مورد مطالعه و دقت قرار گرفته است ولی باز هم مجهولات فراوان است. آیا کسی باور می کند که برای شناخت (بلکه معالجه) از کوچکترین عضوها (مانند چشم) چندین تخصص و فوق تخصص نیاز باشد اما برای ساختن آنها مطلقاً علم و عقلی لازم نباشد؟
بدن انسان از «ده میلیون میلیارد» سلول تشکیل شده است، هر سلول را می توان به شهری تشبیه کرد که هزاران تأسیسات دارد. با لابراتوارها برای تبدیل مواد غذایی به مواد مورد نیاز بدن که عظیم ترین و مدرن ترین پدیده های صنعتی بشر قابل مقایسه با آن نیست.
4. نشانه های او در زندگی زنبور عسل:
زندگی زنبور عسل یکی از نشانه های قدرت الهی است، محصولی که تولید می کند در قرآن «شفاء» نامیده شده است. خداوند درباره ی زندگی و کار زنبور عسل می فرماید: «پروردگارت به زنبور عسل وحی فرستاد که از کوه ها و درختان و داربست هایی که مردم می سازند خانه هایی برگزین، پس؛ از تمام ثمرات تناول کن و راه هایی که پروردگارت برای تو تعیین کرده به راحتی بپیما، از درون شکم او نوشیدنی خاصی خارج می شود، به رنگ های مختلف که در آن شفای مردم است، در این امر نشانه ی روشنی است (از قدرت خداوند) برای گروهی که اهل فکرند»[7]. آری امروز زندگی پر رمز و راز زنبور عسل فقط با همین وحی الهی قابل توجیه است. موریس مترلینگ زیست شناس معروف می گوید: «ما نمی دانیم که این قوانین و نظامات (در زندگی زنبور عسل) از کجا و چگونه وضع شده است. در انتظار این هستیم که شاید روزی بتوانیم به راز آن پی بریم و واضع این مقررات را بشناسیم. خلاصه ما نمی توانیم بفهمیم قوانین کشور زنبوران در کدام مجلس شورا تصویب و تصمیم به اجرای آن گرفته می شود و کیست که فرمان حرکت را در روز معین صادر می کند».[8]
یکی از دانشمندان، لوزی قعر خانه زنبوران را اندازه گرفت، زاویه ی بزرگ آن صد و نه درجه و بیست و هشت دقیقه بود، سپس این مسأله را به یک مهندس بزرگ آلمانی به نام «کینک» به صورت یک سؤال کلی داد که اگر کسی بخواهد با کمترین مصالح، هرمی با بزرگترین گنجایش بسازد که از سه سطح لوزی فراهم شود زوایای آن چه اندازه باید باشد؟ او با حساب «دیفرانسیل» این مشکل را حل کرد و در جواب نوشت: صد و نه درجه و بیست و شش دقیقه. بی آنکه بداند سؤال راجع به خانه زنبور است به این ترتیب فقط دو دقیقه با حساب خانه زنبور متفاوت بود.
بعد از او مهندس دیگری به نام «ماگ لوزن» محاسبات دقیق تری انجام و متوجه شد آن دو دقیقه نتیجه ی مسامحه مهندس اول بوده و جواب صحیح همانند کار زنبوران عسل است.[9]
آیا این نشانه ها و نشانه های بیشمار دیگر دلیل روشنی بر وجود خالقی یکتا و قدرت بی انتهای او نیست، هزاران سرّ از این اسرار در عالم آفرینش موجود است، دقت در یکی از آنها کافی است تا هر انسان منصفی را به قدرت لایزال الهی رهنمون کند، اگر انسان چشم باز کند هر ذره از ذرات عالم نشان از او و قدرت او دارند. آیا این همه نظم و شگفتی تصادفی و بدون خالق است و از وجود خالقی بسیار توانا حکایت نمی کند؟
آری همه ذرات این عالم نشان از وجود پروردگار دانا و توانا دارد اما فقط چشم بینا می خواهد! به قول باباطاهر:
به دریا بنگرم دریا ته بینم
به صحرا بنگرم صحرا ته بینم
به هر جا بنگرم، کوه و در و دشت
نشان از قامت رعنا ته بینم

پی نوشتها:
[1] دائرة المعارف نو، سعیدیان، ص 1557.
[2] مجله فضا، شماره 56، فروردین 1351، به نقل از پیام قرآن، ج 2، ص 177.
[3] دائرة المعارف نو، سعیدیان، ص 1558.
[4] نبأ، 6.
[5] اعجاز قرآن، ص 78؛ پیام قرآن، آیت الله ناصر مکارم شیرازی، ج 2، ص 264، با اندکی تخلیص.
[6] پیام قرآن، مکارم شیرازی، ج 2، ص 265؛ با اندکی تخلیص.
[7]نحل، 69-68
[8] زنبور عسل، مترلینگ، ص 35-36؛ به نقل از پیام قرآن، ص 387.
[9] تفسیر ابوالفتوح رازی، پاورقی مرحوم شعرانی، ج 7، ص 123؛ پیام قرآن، ج 2، ص 388.

منبع: http://farsi.islamquest.net



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.