پرسش :

حالات پيامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) هنگام گزارش از معاد چگونه بود؟

پاسخ :
شيخ مفيد (رحمة الله) در حديثي از امام صادق(ع) نقل كرده است كه رسول اكرم(ص) آنگاه كه از قيامت خبر مي‏داد، مانند كسي بود كه با حالت جدّي و احساس خطر از حمله ناگهاني سپاه نيرومند و مسلح خصم بدانديش گزارش مي‏دهد:
«كأنّه مُنذر جَيش جَرّار». چنانكه هنگامي كه سخن از جهنّم به ميان مي‏آمد، گونه‏هاي مبارك آن حضرت به سرخي مي‏گراييد: «تحمارّ وَجَنانة»؛ (امالي شيخ مفيد/مجلس24/211)، زيرا رسول اكرم(ص) همان گونه كه شاهد نتيجه اعمال ابرار كه عليين است بود، نتيجه اعمال فجار را نيز كه سجين است مشاهده مي‏كرد: «اِنَّ كِتاب الأبرَار لفي عِليّين و ما أدراك ما عِلّيّون كتاب مَرقوم يَشهده المقُربون»مطففين/18-20.
اين كه موعظه برخي واعظان اثر ندارد، براي اين است كه اهل درد نيستند، كسي كه آتش را نبيند سخن او اعلان خطر نيست، بر خلاف درد آشنايان معاد كه هم علم آنان شهودي است و خودِ آتش را مي‏بينند نه دود آن را، و هم گزارش آنان از دوزخ دردمندانه و شاهدانه است. اگر ديگران هم آنچه را پيامبر گرامي(ص) مي‏ديد ببينند، اعلان خطر آنها هم گدازنده خواهد بود و تأثير آن در خود عالمان، واعظان، مرشدان، رهبران و مربيان جامعه ظهور مي‏كرد، آنگاه در شنوندگانِ خطابه و خوانندگان كتاب و بينندگان آثار هنري و تجسمي ديگر. البته كسي كه بر اثر تبهكاري مستمر، صلاحيت اندرز پذيري را از دست داده است، نصايح اولياي دلسوخته هم در او اثر نمي‏كند، زيرا منشأ اتّغاظ، قلب است و اگر دل محجوب بود، راهي براي نفوذ وعظ در آن نيست.1
پی نوشت:
1. آيت الله جوادي آملي،تفسير موضوعي قرآن كريم ج 9 (سيره رسول اكرم(ص) در قرآن)
منبع: www.payambarazam.ir