پرسش :
آيا پديد آمدن مدعيان مهدويت از آثار سوء اعتقاد به مهدويت است؟
پاسخ :
شرح پرسش:
احمد امین میگوید: "از آثار سوء اعتقاد به مهدویت، انقلابهای پیاپی در طول تاریخ مسلمانان است. در هر عصری شخص یا اشخاصی پیدا شده و با یدک کشیدن نام مهدی منتظر، مردم را به سوی خود دعوت نموده و گروهی نیز دعوت آنها را پذیرفتهاند، واز این جهت باعث مشکلات در جامعه اسلامی شدهاند...". (1) چه پاسخی به این مسأله میدهید؟
پاسخ:
اوّلاً: شكي نيست كه مشكلاتي از ناحيه مدعيان دروغين مهدويت در جامعه اسلامي پديد آمده است، ولي گناه آن به عهده علما بوده كه درست حضرت را تعريف نكرده و علائم و شرايط ظهور را معين نكرده اند. و نيز گناه از مردم است كه بدون تفحص از اصل قضيه، فريب اين گونه افراد را خورده اند. وگرنه اصل قضيه مهدويت از بركات شاياني برخوردار است.
ثانياً: راه مقابله با اين گونه انحراف ها، انكار عقيده ای مسلّم نيست، وگرنه به جهت مقابله با مدعيان نبوت نيز بايد با اصل نبوت انبيا مقابله كرد.
ثالثاً: گرچه مدعيان مهدويت چند روزي جولان داده و مردم را فريب داده اند، ولي به لطف خداوند و عنايات حضرت مهدي (علیه السلام) و كوشش فراوان علما، مكر و حيله آنها برملا شده و از جامعه طرد شده اند.
پی نوشت:
1. ضحی الاسلام، ج 3، ص 244.
منبع: www.eporsesh.com
شرح پرسش:
احمد امین میگوید: "از آثار سوء اعتقاد به مهدویت، انقلابهای پیاپی در طول تاریخ مسلمانان است. در هر عصری شخص یا اشخاصی پیدا شده و با یدک کشیدن نام مهدی منتظر، مردم را به سوی خود دعوت نموده و گروهی نیز دعوت آنها را پذیرفتهاند، واز این جهت باعث مشکلات در جامعه اسلامی شدهاند...". (1) چه پاسخی به این مسأله میدهید؟
پاسخ:
اوّلاً: شكي نيست كه مشكلاتي از ناحيه مدعيان دروغين مهدويت در جامعه اسلامي پديد آمده است، ولي گناه آن به عهده علما بوده كه درست حضرت را تعريف نكرده و علائم و شرايط ظهور را معين نكرده اند. و نيز گناه از مردم است كه بدون تفحص از اصل قضيه، فريب اين گونه افراد را خورده اند. وگرنه اصل قضيه مهدويت از بركات شاياني برخوردار است.
ثانياً: راه مقابله با اين گونه انحراف ها، انكار عقيده ای مسلّم نيست، وگرنه به جهت مقابله با مدعيان نبوت نيز بايد با اصل نبوت انبيا مقابله كرد.
ثالثاً: گرچه مدعيان مهدويت چند روزي جولان داده و مردم را فريب داده اند، ولي به لطف خداوند و عنايات حضرت مهدي (علیه السلام) و كوشش فراوان علما، مكر و حيله آنها برملا شده و از جامعه طرد شده اند.
پی نوشت:
1. ضحی الاسلام، ج 3، ص 244.
منبع: www.eporsesh.com