پرسش :
سفير دوم امام زمان عليه السلام چه كسى بوده و چه موقعيتى داشته است ؟
پاسخ :
ابو جعفر محمد بن عثمان بن سعيد عَمْرى بعد از وفات پدرش همان گونه كه امام عسكرى عليه السلام تصريح نموده بود به مقام سفارت نايل شد. آن حضرت به جماعت قمى ها فرمود:اشهدوا على اءن عثمان بن سعيد وكيلى و اءن اءبنه محمد وكيل اءبنى مهديكم(738) ؛((شهادت دهيد بر من كه عثمان بن سعيد وكيل من است و نيز فرزند او محمد وكيل فرزندم مهدى شماست)).
و نيز سفارت او با نص و تصريح پدرش به امضا رسيد. (1)
او نزد شيعيان عصر خود مورد وثوق و معروف به امانت دارى بود. و هيچ يك از اماميه در اين مطلب شك نداشتند. چگونه شك كنند در حالى كه امام عسكرى عليه السلام در حق او و پدرش فرمود:العمرى و ابنه ثقتان(2) ؛((عمرى و فرزندش مورد وثوقند ...)).
و نيز امام مهدى عليه السلام او را مورد تاءييد خود قرار داد و فرمود:لم يزل ثقتنا فى حياة الاب رضى الله عنه(3) ؛((تو در زمان حيات پدر دائما مورد وثوق ما بودى ...)).
وى در حدود پنجاه سال به نحو احسن وظايف خود را به خوبى انجام داد تا آنكه در جمادى الاولى سال 305 يا 304 هجرى به رحمت ايزد پيوست . (4)
محمد بن عثمان بيشتر از ديگر سفيران در اين پست و مقام به خدمت پرداخت . كتاب هايى در فقه تاءليف كرده كه از امام عسكرى و حضرت مهدى عليهم السلام و پدرش عثمان بن سعيد و از امام هادى عليه السلام اخذ نموده است . (5) او به ارشاد امام مهدى عليه السلام از زمان مرگش اطلاع داشته است و لذا براى خود قبرى را آماده نموده بود. (6) بعد از وفات در كنار قبر پدرش به خاك سپرده شد.
پی نوشتها:
1- الغيبة ، طوسى ، ص 355.
2- الغيبة ، طوسى ، ص 359.
3- الغيبة ، طوسى ، ص 360؛ كافى ، ج 1 ، ص 329.
4- بحارالانوار ، ج 51 ، ص 349.
5- الغيبة ، طوسى ، ص 366.
6- الغيبة ، طوسى ، ص 363.
7- الغيبة ، طوسى ، ص 365.
منبع : موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران
ابو جعفر محمد بن عثمان بن سعيد عَمْرى بعد از وفات پدرش همان گونه كه امام عسكرى عليه السلام تصريح نموده بود به مقام سفارت نايل شد. آن حضرت به جماعت قمى ها فرمود:اشهدوا على اءن عثمان بن سعيد وكيلى و اءن اءبنه محمد وكيل اءبنى مهديكم(738) ؛((شهادت دهيد بر من كه عثمان بن سعيد وكيل من است و نيز فرزند او محمد وكيل فرزندم مهدى شماست)).
و نيز سفارت او با نص و تصريح پدرش به امضا رسيد. (1)
او نزد شيعيان عصر خود مورد وثوق و معروف به امانت دارى بود. و هيچ يك از اماميه در اين مطلب شك نداشتند. چگونه شك كنند در حالى كه امام عسكرى عليه السلام در حق او و پدرش فرمود:العمرى و ابنه ثقتان(2) ؛((عمرى و فرزندش مورد وثوقند ...)).
و نيز امام مهدى عليه السلام او را مورد تاءييد خود قرار داد و فرمود:لم يزل ثقتنا فى حياة الاب رضى الله عنه(3) ؛((تو در زمان حيات پدر دائما مورد وثوق ما بودى ...)).
وى در حدود پنجاه سال به نحو احسن وظايف خود را به خوبى انجام داد تا آنكه در جمادى الاولى سال 305 يا 304 هجرى به رحمت ايزد پيوست . (4)
محمد بن عثمان بيشتر از ديگر سفيران در اين پست و مقام به خدمت پرداخت . كتاب هايى در فقه تاءليف كرده كه از امام عسكرى و حضرت مهدى عليهم السلام و پدرش عثمان بن سعيد و از امام هادى عليه السلام اخذ نموده است . (5) او به ارشاد امام مهدى عليه السلام از زمان مرگش اطلاع داشته است و لذا براى خود قبرى را آماده نموده بود. (6) بعد از وفات در كنار قبر پدرش به خاك سپرده شد.
پی نوشتها:
1- الغيبة ، طوسى ، ص 355.
2- الغيبة ، طوسى ، ص 359.
3- الغيبة ، طوسى ، ص 360؛ كافى ، ج 1 ، ص 329.
4- بحارالانوار ، ج 51 ، ص 349.
5- الغيبة ، طوسى ، ص 366.
6- الغيبة ، طوسى ، ص 363.
7- الغيبة ، طوسى ، ص 365.
منبع : موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران