پرسش :
آيا طول عمر امام زمان علیه السلام، از حيث علمى امكان دارد؟
پاسخ :
مقصود از امكان علمى آن است كه ادعا كنيم برخى از امور كه امكان علمى نداشته و نمىتوان با وسايل مدرن و پيشرفته امروز آن را عملى ساخت به لحاظ قوانين علمى هيچ گونه قاعده و قانونى كه مانع وقوع و تحقق آن باشد وجود ندارد. در مورد طول عمر انسان نيز چنين است.
برنارد شو مىگويد: «از اصول علمى ثابت نزد تمام دانشمندان بيولوژى آن است كه عمر انسان ممكن نيست كه براى او حد ثابتى باشد، طول عمر مسألهاى است كه حد نمىپذيرد».(1)
وايزمن دانشمند معروف آلمانى مىگويد: «هيچ تلازمى بين مرگ و قوانين طبيعى نيست زيرا ما در عالم طبيعت، عمرى مىبينيم كه بين يک لحظه تا خلود على الدوام پايين و بالا مىرود ...».(2)
فلوكر فيزيكدان معروف مىگويد: «حد طبيعى عمر انسان 600 سال است».
روجر پيكن دانشمند انگليسى آن را به 1000 سال رسانده است.(3)
دكتر كيلور دهاوز آمريكايى مىگويد: «علم طب مىتواند قيدها و حدودى را كه مانع از طول عمر انسان است با كمک دانش تغذيه از بين ببرد. ما امروز اميدواريم كه بر خلاف عمر پدران و اجدادمان به چنين طول عمرى دست يابيم».(4)
پروفسور اتينگر مىگويد: «نسل جديد همان گونه كه به سفرهاى فضايى ايمان آورد، در آيندهاى نه چندان دور ايمان خواهد آورد كه خلود انسان در حيات دنيوى امر بعيدى نيست زيرا با پيشرفت تكنولوژى كه امروز مشاهده مىكنيم مىتوان عمر انسان را در قرن آينده به هزاران سال رساند».(5)
ديمند وبرل از اساتيد دانشگاه جونس هبكنس مىگويد: «تمام اجزاى اصلى انسان بدون استثنا با امتحان به اثبات رسيده كه قابل خلود است، و يا حداقل قابل عمرى طولانىتر از اين مقدار است ...».(6)
پینوشتها:
1- عمر المهدى بين العلم و الاديان، ص 6.
2- عمر المهدى بين العلم و الاءديان، ص 6.
3- مجله دانشمند، سال 6، شماره 1، ص 43.
4- راهى به سوى حيات نو، ص 14.
5- مجله دانشمند، سال ششم، شماره 6.
6- مجله المقتطف، جزء سوم از سال 59.
منبع: موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران
مقصود از امكان علمى آن است كه ادعا كنيم برخى از امور كه امكان علمى نداشته و نمىتوان با وسايل مدرن و پيشرفته امروز آن را عملى ساخت به لحاظ قوانين علمى هيچ گونه قاعده و قانونى كه مانع وقوع و تحقق آن باشد وجود ندارد. در مورد طول عمر انسان نيز چنين است.
برنارد شو مىگويد: «از اصول علمى ثابت نزد تمام دانشمندان بيولوژى آن است كه عمر انسان ممكن نيست كه براى او حد ثابتى باشد، طول عمر مسألهاى است كه حد نمىپذيرد».(1)
وايزمن دانشمند معروف آلمانى مىگويد: «هيچ تلازمى بين مرگ و قوانين طبيعى نيست زيرا ما در عالم طبيعت، عمرى مىبينيم كه بين يک لحظه تا خلود على الدوام پايين و بالا مىرود ...».(2)
فلوكر فيزيكدان معروف مىگويد: «حد طبيعى عمر انسان 600 سال است».
روجر پيكن دانشمند انگليسى آن را به 1000 سال رسانده است.(3)
دكتر كيلور دهاوز آمريكايى مىگويد: «علم طب مىتواند قيدها و حدودى را كه مانع از طول عمر انسان است با كمک دانش تغذيه از بين ببرد. ما امروز اميدواريم كه بر خلاف عمر پدران و اجدادمان به چنين طول عمرى دست يابيم».(4)
پروفسور اتينگر مىگويد: «نسل جديد همان گونه كه به سفرهاى فضايى ايمان آورد، در آيندهاى نه چندان دور ايمان خواهد آورد كه خلود انسان در حيات دنيوى امر بعيدى نيست زيرا با پيشرفت تكنولوژى كه امروز مشاهده مىكنيم مىتوان عمر انسان را در قرن آينده به هزاران سال رساند».(5)
ديمند وبرل از اساتيد دانشگاه جونس هبكنس مىگويد: «تمام اجزاى اصلى انسان بدون استثنا با امتحان به اثبات رسيده كه قابل خلود است، و يا حداقل قابل عمرى طولانىتر از اين مقدار است ...».(6)
پینوشتها:
1- عمر المهدى بين العلم و الاديان، ص 6.
2- عمر المهدى بين العلم و الاءديان، ص 6.
3- مجله دانشمند، سال 6، شماره 1، ص 43.
4- راهى به سوى حيات نو، ص 14.
5- مجله دانشمند، سال ششم، شماره 6.
6- مجله المقتطف، جزء سوم از سال 59.
منبع: موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران