پرسش :
چرا کودکان به اموال ديگران دستدرازي ميکنند؟
پاسخ :
متأسفانه برخي از والدين، هنگام مواجهه با اين مسأله (دست درازي کودک به اموال ديگران) بيدرنگ بر او بر حسب دزد ميزنند و او را به شدت توبيخ ميکنند.
پيش از ذکر علل اين رفتار، لازم است تأکيد کنم که تا اطمينان نيافتهايد شيء گم شده را فرزندتان برداشته است، عکسالعمل نشان ندهيد. در موارد بسياري پس از توبيخ کودک، شيء گم شده پيدا شده است.
1. جلب توجه: کودک سه ماه است به مدرسه رفته؛ ولي توجهي از سوي اولياي مدرسه به او نشده است. وسيلهاي از دوستش را بر ميدارد و بعد خود را به دفتر مدرسه معرفي ميکند تا توبيخ شود و مورد توجه قرار گيرد.
به اولياي خانه و مدرسه توصيه ميکنم به کودکان توجه کنند تا نياز فطري آنان به جلب توجه کمتر شود و مجبور نشوند از راههاي ناپسند، خود را نشان دهند.
2. انتقامجويي: مهين و شهين دو خواهرند. مهين که بزرگتر است، شهين را کتک زده. شهين چون توان مقابله به مثل را ندارد، ساعت مهين را بر ميدارد و بعد به پدر اطلاع ميدهد که مهين ساعتش را گم کرده است تا توبيخ شود و بدين شکل از او انتقام بگيرد و پس از انتقامجويي، ساعت را به جاي اولش باز ميگرداند.
در مواجهه با اين پديده بايد به کودک درس انصاف داد؛ يعني که نميتواند براي انتقامجويي، از شيوههاي غير انساني استفاده کند.
3. پيشي گرفتن از رقيب: حميد و سعيد، دو رقيب درسي هستند. زنگ املا است. معلم املا را آغاز ميکند. حميد خودکار سعيد را بر ميدارد تا چند لحظه عقب بماند و آرامش خود را از دست بدهد و نمرهاش از حميد کمتر شود.
طبيعي است که پس از رسيدن به مقصود، خودکار سعيد را به جاي اولش بر ميگرداند.
در مواجهه با اين رفتار، بايد به حميد آموخت که با دوست و رقيب خود بايد رقابت مثبت داشته باشد؛ و گرنه رشد او و نمرهي بهترش، ارزشي نخواهد داشت.
4. همرنگي با ديگران: پدر براي فرزند خود، جامدادي گران قيمت و منحصر به فردي ميخرد. کودک به مدرسه ميرود و همسالان به جهت جذابيت آن، دور و برش را ميگيرند و به وي اظهار علاقه ميکنند؛ اما پس از چند روز، چون تافتهي جدا بافتهاي است، ترکش ميکنند. دانشآموز احساس ميکند با ديگران همرنگ نيست؛ بدين جهت، جامدادي متعارف يکي از همسالان را بر ميدارد تا با ديگران همرنگ شود و همسالان، به او نيز توجه کنند.
به والدين عزيز توصيه ميشود در خريد وسايل مورد نياز کودک، عرف همسالان او را در نظر بگيرند و پا را فراتر نگذارند.
5. انحصار طلبي: کودک، هر چه ميخواهد، بدون استثنا برايش تهيه ميکنند. اين برخورد، افزون بر اين که مانع چشيدن طعم تلخ ناکامي ميشود که گاهي لازم است، (1)روحيهي انحصار طلبي را در او ايجاد ميکند و گمان ميکند هر چه در عالم وجود دارد، از آن او است و وسايل ديگران را بدون اجازهي آنان بر ميدارد.
6. تحميل سليقهي بزرگترها: در خريد وسايل مورد نياز کودک، سليقهي خود را تحميل نکنيد که در اين صورت، چون آن وسيله را دوست ندارد، سراغ وسيلهي دوستش ميرود.
پی نوشت:
(1) فرزند شما، هميشه در خانه و تحت حمايت شما نيست و وارد اجتماعي ميشود که ناکامي در آن فراوان است و اگر گاهي طعم تلخ ناکامي را نچشيده باشد، توان تحمل ناکاميهاي اجتماعي را نخواهد داشت.
منبع: کتاب نسیم مهر(1)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)
متأسفانه برخي از والدين، هنگام مواجهه با اين مسأله (دست درازي کودک به اموال ديگران) بيدرنگ بر او بر حسب دزد ميزنند و او را به شدت توبيخ ميکنند.
پيش از ذکر علل اين رفتار، لازم است تأکيد کنم که تا اطمينان نيافتهايد شيء گم شده را فرزندتان برداشته است، عکسالعمل نشان ندهيد. در موارد بسياري پس از توبيخ کودک، شيء گم شده پيدا شده است.
1. جلب توجه: کودک سه ماه است به مدرسه رفته؛ ولي توجهي از سوي اولياي مدرسه به او نشده است. وسيلهاي از دوستش را بر ميدارد و بعد خود را به دفتر مدرسه معرفي ميکند تا توبيخ شود و مورد توجه قرار گيرد.
به اولياي خانه و مدرسه توصيه ميکنم به کودکان توجه کنند تا نياز فطري آنان به جلب توجه کمتر شود و مجبور نشوند از راههاي ناپسند، خود را نشان دهند.
2. انتقامجويي: مهين و شهين دو خواهرند. مهين که بزرگتر است، شهين را کتک زده. شهين چون توان مقابله به مثل را ندارد، ساعت مهين را بر ميدارد و بعد به پدر اطلاع ميدهد که مهين ساعتش را گم کرده است تا توبيخ شود و بدين شکل از او انتقام بگيرد و پس از انتقامجويي، ساعت را به جاي اولش باز ميگرداند.
در مواجهه با اين پديده بايد به کودک درس انصاف داد؛ يعني که نميتواند براي انتقامجويي، از شيوههاي غير انساني استفاده کند.
3. پيشي گرفتن از رقيب: حميد و سعيد، دو رقيب درسي هستند. زنگ املا است. معلم املا را آغاز ميکند. حميد خودکار سعيد را بر ميدارد تا چند لحظه عقب بماند و آرامش خود را از دست بدهد و نمرهاش از حميد کمتر شود.
طبيعي است که پس از رسيدن به مقصود، خودکار سعيد را به جاي اولش بر ميگرداند.
در مواجهه با اين رفتار، بايد به حميد آموخت که با دوست و رقيب خود بايد رقابت مثبت داشته باشد؛ و گرنه رشد او و نمرهي بهترش، ارزشي نخواهد داشت.
4. همرنگي با ديگران: پدر براي فرزند خود، جامدادي گران قيمت و منحصر به فردي ميخرد. کودک به مدرسه ميرود و همسالان به جهت جذابيت آن، دور و برش را ميگيرند و به وي اظهار علاقه ميکنند؛ اما پس از چند روز، چون تافتهي جدا بافتهاي است، ترکش ميکنند. دانشآموز احساس ميکند با ديگران همرنگ نيست؛ بدين جهت، جامدادي متعارف يکي از همسالان را بر ميدارد تا با ديگران همرنگ شود و همسالان، به او نيز توجه کنند.
به والدين عزيز توصيه ميشود در خريد وسايل مورد نياز کودک، عرف همسالان او را در نظر بگيرند و پا را فراتر نگذارند.
5. انحصار طلبي: کودک، هر چه ميخواهد، بدون استثنا برايش تهيه ميکنند. اين برخورد، افزون بر اين که مانع چشيدن طعم تلخ ناکامي ميشود که گاهي لازم است، (1)روحيهي انحصار طلبي را در او ايجاد ميکند و گمان ميکند هر چه در عالم وجود دارد، از آن او است و وسايل ديگران را بدون اجازهي آنان بر ميدارد.
6. تحميل سليقهي بزرگترها: در خريد وسايل مورد نياز کودک، سليقهي خود را تحميل نکنيد که در اين صورت، چون آن وسيله را دوست ندارد، سراغ وسيلهي دوستش ميرود.
پی نوشت:
(1) فرزند شما، هميشه در خانه و تحت حمايت شما نيست و وارد اجتماعي ميشود که ناکامي در آن فراوان است و اگر گاهي طعم تلخ ناکامي را نچشيده باشد، توان تحمل ناکاميهاي اجتماعي را نخواهد داشت.
منبع: کتاب نسیم مهر(1)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)
