پرسش :

مادرى هستم كه اعتماد به نفس ضعيفى دارم. آيا احتمال دارد فرزندم نيز اين ضعف خودباورى را از من به ارث برده باشد؟

پاسخ :
ضعف اعتماد به نفس، ارثى نيست؛ بلكه انتقالى است؛ يعنى احتمال دارد اين ناتوانى را با رفتار و كردار خود (و نه از طريق ژن) به فرزند خويش منتقل سازيد؛ همان گونه كه احتمالا خود شما نيز اين ضعف را از ديگران (پدر يا مادر و...) كسب كرده‏ايد؛ پس با اين انديشه (ژنتيك و وراثتى بودن ضعف اعتماد به نفس) مقابله كنيد؛ چون اگر فرزند شما نيز چنين انديشه‏اى را باور كند، ممكن است براى بالا بردن اعتماد به نفس خود اقدامى نكرده، به كارهاى ساده و هدف‏هاى كوچك قانع شود.
همان گونه كه پايين بودن اعتماد به نفس، ارثى نيست، بالا بودن آن نيز ذاتى و ارثى نيست، و فرزندانى كه خود را باور كرده، به كارهاى بزرگ دست مى‏زنند و موفق مى‏شوند، توانمندى‏هايشان را از طريق وراثت به دست نمى‏آورند؛ بلكه عوامل ديگرى سبب اين خودباورى مى‏شود (ر. ك: ص 64 - 62).
ويرجينيا سيتر، درمانگر مشهور مى‏گويد:
من اعتقاد دارم ژنى كه احساس ارزشمندى را پديد مى‏آورد، وجود ندارد و اين احساس، اكتسابى است. (1)
پی نوشت:
1. گيل ليندن فيلد، اعتماد به نفس برتر، ص 46.
منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388