پرسش :
آيا عواملى وجود دارد كه احساس مسؤوليت در فرزندان را تقويت كند؟
پاسخ :
: بله، عوامل ذيل مىتوانند احساس مسؤوليت در فرزندان را تقويت كنند:
1. برنامهريزى، عامل مهمى براى تقويت احساس مسؤوليت و استمرار انجام آن است؛ زيرا انجام امور در زمان مشخص، قدرت به خاطر سپردن فرزند را افزايش مىدهد.
2. امكانات لازم (كمد، قفسه، جالباسى و...) تقويت كننده مسؤوليتپذيرى است.
3. وضع قانونهايى چون «اسباببازىها تخريب نمىشوند»، «حمام پس از استحمام تميز مىشود»، «لباسها روى جالباسى قرار مىگيرند» و... در تقويت اين حس مؤثرند.
4. يادداشت مسؤوليتها و قرار گرفتن در معرض ديد فرزندان، مانع از كمرنگ شدن بىتوجهى به مسؤوليتها مىشود.
5. فرزندان به تمرين نياز دارند؛ پس براى تثبيت مسؤوليت، چند بار بايد تكرار شود.
6. در برابر انجام مسؤوليتها، فرزند خود را تحسين و تشويق كنيد. دستكم دو جنبه مثبت در انجام مسؤوليت بيابيد و برايش پاداش در نظر بگيريد. پاداشها لازم نيست هميشه مادى باشد؛ بلكه رفتارهايى چون صرف وقت براى فرزند، توجه، مراقبت، همدردى و خوشخلقى نيز پاداش به شمار مىروند.
7. استفاده از شيوه تداعى - معانى، احساس مسؤوليت را در فرزند تقويت مىكند بدين معنا كه انجام مسؤوليت محوله را با خاطرهاى خوش همراه سازيد تا هميشه هنگام انجام مسؤوليت، شيرينى آن خاطره خوش برايش تداعى، و علاقهاش به استمرار مسؤوليت بيشتر شود.
8. انجام كارهاى خيريه و داوطلبانه اجتماعى و شركت در برنامههايى چون پاكسازى عمومى شهر و كوه و... عامل مهمى در تقويت احساس مسؤوليت فرزندان است.
9. زمينه حضور فرزند را در اردوها و فعاليتهاى جمعى در مدرسه فراهم سازيد. اين گونه فعاليتها باعث احساس مسؤوليت بيشتر در او مىشود.
منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
: بله، عوامل ذيل مىتوانند احساس مسؤوليت در فرزندان را تقويت كنند:
1. برنامهريزى، عامل مهمى براى تقويت احساس مسؤوليت و استمرار انجام آن است؛ زيرا انجام امور در زمان مشخص، قدرت به خاطر سپردن فرزند را افزايش مىدهد.
2. امكانات لازم (كمد، قفسه، جالباسى و...) تقويت كننده مسؤوليتپذيرى است.
3. وضع قانونهايى چون «اسباببازىها تخريب نمىشوند»، «حمام پس از استحمام تميز مىشود»، «لباسها روى جالباسى قرار مىگيرند» و... در تقويت اين حس مؤثرند.
4. يادداشت مسؤوليتها و قرار گرفتن در معرض ديد فرزندان، مانع از كمرنگ شدن بىتوجهى به مسؤوليتها مىشود.
5. فرزندان به تمرين نياز دارند؛ پس براى تثبيت مسؤوليت، چند بار بايد تكرار شود.
6. در برابر انجام مسؤوليتها، فرزند خود را تحسين و تشويق كنيد. دستكم دو جنبه مثبت در انجام مسؤوليت بيابيد و برايش پاداش در نظر بگيريد. پاداشها لازم نيست هميشه مادى باشد؛ بلكه رفتارهايى چون صرف وقت براى فرزند، توجه، مراقبت، همدردى و خوشخلقى نيز پاداش به شمار مىروند.
7. استفاده از شيوه تداعى - معانى، احساس مسؤوليت را در فرزند تقويت مىكند بدين معنا كه انجام مسؤوليت محوله را با خاطرهاى خوش همراه سازيد تا هميشه هنگام انجام مسؤوليت، شيرينى آن خاطره خوش برايش تداعى، و علاقهاش به استمرار مسؤوليت بيشتر شود.
8. انجام كارهاى خيريه و داوطلبانه اجتماعى و شركت در برنامههايى چون پاكسازى عمومى شهر و كوه و... عامل مهمى در تقويت احساس مسؤوليت فرزندان است.
9. زمينه حضور فرزند را در اردوها و فعاليتهاى جمعى در مدرسه فراهم سازيد. اين گونه فعاليتها باعث احساس مسؤوليت بيشتر در او مىشود.
منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388