چهارشنبه، 3 اسفند 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

پرسش :

چرا مشروبات الكلي در دين اسلام به عنوان نوشيدني حرام ياد شده است ولي در اديان ديگر حرام نيست؟


پاسخ :
شراب به خاطر زيان هاي گوناگون و عواقب شوم تحريم گرديده است و آثار شوم شراب از نظر روحي و رواني و جسمي و ... اصلاً قابل مقايسه با منافع ناچيز اقتصادي و احياناً جسمي (در معالجه برخي امراض) نمي باشد. ملاك امتياز آدمي بر ساير جانداران عقل او است و به خاطر عقل است كه انسان علم و دانش مي اندوزد. همه ترقيات و پيشرفت هاي جوامع بشري ثمرة دانش بشري است و شراب، عقل را زايل مي كند.
قرآن كريم مي فرمايد: "دربارة شراب و قمار از تو سؤال مي كنند، بگو: در آن ها گناه بزرگي است، و منافعي (از نظر مادي) براي مردم در بر دارند(ولي) گناه (و مفسده) آن ها از نفع آن ها بيشتر است".(1)
اين مسئله كاملاً همخوان با عقل و منطق است. چيزي كه ضررش بسيار بيشتر از منفعت آن باشد، انسان عاقل از آن پرهيز مي كند و در دين نيز از آن نهي و تحريم شده است. قاعده اهم و مهم بر همين اساس است.
در آيات قرآن قمار و شراب امري پليد و شيطاني دانسته شده است كه دو ابزار مهم شيطاني اند: "شيطان مي خواهد كه به وسيلة شراب و قمار در شما انسان ها دشمني و كينه ايجاد كند".(2)
براي روشن شدن زيان هاي شراب، قسمتي از آخرين نظرهاي دانشمندان روان شناس و پزشكان را در مورد زيان هاي شراب مي آوريم:
اثر الكل در عمر:
يكي از دانشمندان مشهور غربي اظهار مي دارد كه هر گاه از جوانان 21 تا 23 ساله معتاد به مشروبات الكلي 51 نفر بميرند، در مقابل از جوان هاي غير معتاد ده نفر هم تلف نمي شوند. دانشمند ديگري ثابت كرده است كه جوان هاي 20 ساله كه انتظار مي رود پنجاه سال عمر كنند، در اثر نوشيدن الكل بيشتر از 35 سال عمر نمي كنند.
زيان هاي اجتماعي الكل:
طبق آماري كه پزشك قانوني شهر "نيون" در 1961 تهيه نموده، جرائم اجتماعي الكليست ها از اين قرار است: مرتكبين قتل هاي عمومي 50 درصد، ضرب و جرح 77/8 درصد، سرقت 88/5 درصد، جرائم جنسي، 88/8 درصد. اين آمار نشان ميدهد كه بيشتر جنايات و جرائم بزرگ در حال مستي روي مي دهد.(3)
آنچه در آمارها آمده تنها گوشه اي از آثار و مضرات شراب، آن هم از نظر جسماني و مادي است امّا آثار مخرب اجتماعي و روحي و معنوي آن بسيار بزرگتر و عظيم تر است. بر اساس روايات، نوشيدن شراب در اديان ديگر آسماني نيز حرام بوده است. از حضرت باقر(ع) نقل است: "خداوند هيچ پيامبري را نفرستاد مگر اين كه حرمت شراب جزء برنامة رسالت او بود و شراب از ابتدا حرام بوده است".
آنچه فعلاً مشهود است كه پيروان اديان آسماني مانند مسيحي ها شراب مي نوشند دليل نمي شود بر اين كه حضرت مسيح(ع) آن را حلال شمرده باشد، بلكه چه بسا به جهت تحريف در آموزه هاي ديني اين امر صورت مي گيرد.
پي نوشت ها:
1. بقره (2) آية 219.
2. تفسير نمونه، ج 2، ص 74 و 75. براي اطلاع بيشتر از مضرّات مشروبات الكلي بهتر است به تفسير نمونه، ج 5، ص 74 مراجعه فرماييد.
3. مائده (5) آية 91.
eporsesh.com


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.