پرسش :
فردی که قصد دارد قدم در مسیر سلوک بگذارد چه کند که در این مسیر سرعت بیشتری پیدا کند و از زمین خوردنهای نفس در ابتدای راه ناامید نشود و راه را پیوسته ادامه دهد و در غیر حال نگرانی های خود را در رابطه با وضعیت روحی خویش داشته باشد؟
پاسخ :
از نکاتی که در سیر انسان به سوی خداوند متعال نقش بسزایی دارد و چونان دو بال انسان را حرکت داده و تعادل انسان را حفظ می کند، خوف و رجاء است،این دو باید در یک حالت توازن نسبت به هم بوده و هر کدام هم نقش خاص خود را ایفا کند که هر کدام نقص ببیند در واقع در مسیر انسان وقفه ایجاد می شود، اگر خوف از زندگی انسان رخت بربندد و یا کم رنگ شود، آدمی جرأت بر خدا پیدا نموده و به هر گناهی ممکن است آلوده شود و با بیان این که خدا کریم است، خود را ایمن از وعید حق تعالی بداند و زمینه انحراف را برای خود به وجود آورد، و اگر امید از زندگی انسان دور شود، انسان دچار یأس و ناامیدی شده و از حرکت و تلاش باز خواهد ماند. بنابراین آنچه انسان را متعادل در مسیر حرکتش به سوی الله نگه می دارد حالت خوف و رجاء در وجود اوست، و آنچه موجب سرعت سیر به سوی خدا می گردد، توجه به غفران ربوبی و تجلی مقام ربوبی با اسم غفور است. استاد محمد شجاعی درمقالات جلد 1 ،ص 210 می فرمایند :
"گاهی غفران ربوبی آن چنان به سالک الی الله پر و بال می دهد که راه چندین ساله را در یک شب طی می کند و گاهی غفران ربوبی مشکلات چندین ساله او را حل نموده و آرزوهای دیرینه او را برآورده می نماید. گاهی نیز غفران ربوبی برای سالک آن چنان حامل الطاف و عنایات می باشد که خود او چنین احتمالی را نمی دهد.
حافظ می گوید :
هر دمش با من دلسوخته لطفی دگر است
این گدا بین که چه شایسته انعام افتاد
زیر شمشیر غمش رقص کنان باید رفت
کان که شد کشته او نیک سرانجام افتاد
سالک از همان اول سلوک و از همان لحظه که بیدار می شود و توبه می کند و قدم در طریق سلوک می گذارد چشم به غفران ربوبی دارد و سخت نیازمند به آن است ... وقتی سالک صادقانه در وادی طلب قدم گذاشت و مخلصانه پیش آمد و و این گرفتاری خویش را که به دست خود برای خود فراهم آورده است به پروردگار خویش گفت و عجز خود را در نجات دادن خود از این اسارت نیز به او عرضه کرد و رهایی از این گرفتاری را از او خواست و درخواسته خویش اصرار ورزید و با تذلیل و تضرع ندای "لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین" سرداد و به این ندا ادامه داد به مقتضای "فاستجبناله و نجینا من الغم و کذالک ننجی المؤمنین" مقام ربوبی با غفران خود بر او تجلی می کند و با شمول غفران ربوبی شعله های جهنم نفس به تدریج رو به خاموشی گذاشته و مسیر سالک الی الله سریع تر می شود ..."
eporsesh.com
از نکاتی که در سیر انسان به سوی خداوند متعال نقش بسزایی دارد و چونان دو بال انسان را حرکت داده و تعادل انسان را حفظ می کند، خوف و رجاء است،این دو باید در یک حالت توازن نسبت به هم بوده و هر کدام هم نقش خاص خود را ایفا کند که هر کدام نقص ببیند در واقع در مسیر انسان وقفه ایجاد می شود، اگر خوف از زندگی انسان رخت بربندد و یا کم رنگ شود، آدمی جرأت بر خدا پیدا نموده و به هر گناهی ممکن است آلوده شود و با بیان این که خدا کریم است، خود را ایمن از وعید حق تعالی بداند و زمینه انحراف را برای خود به وجود آورد، و اگر امید از زندگی انسان دور شود، انسان دچار یأس و ناامیدی شده و از حرکت و تلاش باز خواهد ماند. بنابراین آنچه انسان را متعادل در مسیر حرکتش به سوی الله نگه می دارد حالت خوف و رجاء در وجود اوست، و آنچه موجب سرعت سیر به سوی خدا می گردد، توجه به غفران ربوبی و تجلی مقام ربوبی با اسم غفور است. استاد محمد شجاعی درمقالات جلد 1 ،ص 210 می فرمایند :
"گاهی غفران ربوبی آن چنان به سالک الی الله پر و بال می دهد که راه چندین ساله را در یک شب طی می کند و گاهی غفران ربوبی مشکلات چندین ساله او را حل نموده و آرزوهای دیرینه او را برآورده می نماید. گاهی نیز غفران ربوبی برای سالک آن چنان حامل الطاف و عنایات می باشد که خود او چنین احتمالی را نمی دهد.
حافظ می گوید :
هر دمش با من دلسوخته لطفی دگر است
این گدا بین که چه شایسته انعام افتاد
زیر شمشیر غمش رقص کنان باید رفت
کان که شد کشته او نیک سرانجام افتاد
سالک از همان اول سلوک و از همان لحظه که بیدار می شود و توبه می کند و قدم در طریق سلوک می گذارد چشم به غفران ربوبی دارد و سخت نیازمند به آن است ... وقتی سالک صادقانه در وادی طلب قدم گذاشت و مخلصانه پیش آمد و و این گرفتاری خویش را که به دست خود برای خود فراهم آورده است به پروردگار خویش گفت و عجز خود را در نجات دادن خود از این اسارت نیز به او عرضه کرد و رهایی از این گرفتاری را از او خواست و درخواسته خویش اصرار ورزید و با تذلیل و تضرع ندای "لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین" سرداد و به این ندا ادامه داد به مقتضای "فاستجبناله و نجینا من الغم و کذالک ننجی المؤمنین" مقام ربوبی با غفران خود بر او تجلی می کند و با شمول غفران ربوبی شعله های جهنم نفس به تدریج رو به خاموشی گذاشته و مسیر سالک الی الله سریع تر می شود ..."
eporsesh.com
.jpg "چگونه ماهی تازه را پاک کنیم؟")
