پرسش :
آیا این منصفانه است که افراد با کفایت که توان مالی کمی دارند در عرصه انتخابات نتوانند تبلیغات خوبی کرده و به طور عادلانه با کسانی که شایستگی لازم را ندارند و از سوی احزاب و گروههایی که طمع به پست آنها دارند حمایت می شوند رقابت کنند ؟
پاسخ :
آنچه که باید در مورد انتخابات و انتخاب کردن مورد توجّه قرار گیرد این است که رأی دادن باید همراه با بصیرت و شناخت کامل باشد. انتخاب کنندگان باید به طور کامل و درست کسی را که برمی‌گزینند نسبت به او شناخت داشته باشند، از سوابق، عملکرد و تفکّر، اندیشه و توان مدیریتی و اجرائی او با خبر باشند. آن چه باعث برگزاری انتخابات همراه با کیفیت انتخاب و منتخب (انتخاب اصلح) است، چیزی نیست مگر رأی دادن همراه با شناخت و بصیرت کامل و آگاهانه نسبت به کاندیداها.
لازمة شناخت مردم نسبت به نامزدها هم معرفی داوطلبان محترم به مردم می‌باشد تا شناخت کافی حاصل شود لذا شناخت از طرف مردم و شناساندن (معرفی خود) از طرف کاندیداها دو طرف مکمِّل برای تکامل بخشیدن به مکانیزم برگزاری انتخابات مطلوب و با کیفیت می‌باشد. از طرف دیگر افراد می‌توانند در قالب تبلیغات انتخاباتی، خودشان و برنامه‌ها، اهداف، توان (با شرح سابقه خود) و تفکّر و ... خود را به مردم معرفی کنند. پس تبلیغات انتخاباتی راه معرفی افراد و یا نوعی برنامة معارفه می‌باشد تا مردم با رأی دادن همراه با شناخت ، انتخاباتی مطلوب از حیث انتخاب اصلح و با کیفیت را برگزار کنند.
لذا تبلیغات انتخاباتی برای معرفی افراد، سابقه و توان و ... نه تنها به خودی خود نامطلوب نمی‌باشد بلکه لازمة برگزاری انتخاباتی سالم است.
اما دغدغه‌ای که در سؤال، ذکر شده است:
افراد شایسته و لایقی که کاندیداهای ریاست جمهوری یا موارد دیگر هستند با توجه به این که استفاده از کمک‌های مردمی در میان بعضی از کاندیداها برای پیشبرد اهداف متداول می باشد و هم چنین استقبال مردم از این امر برای به قدرت رساندن افراد لایق و شایسته که مد نظر خودشان می‌باشد وجود دارد لذا این افراد (کاندیداها) می‌توانند با استفاده از این شیوه (کمک‌های مردمی) اهداف تبلیغاتی خود را جهت معرفی و ارائه برنامه‌های خود پیش ببرند.
علاوه بر این افراد با لیاقت معمولاً با توجه به عملکرد مثبتی که در سابقه خود دارند گاه حتی بدون کمترین تبلیغاتی مورد توجه و حمایت مردم بخصوص نخبگان که بر جامعه تأثیر گذارند قرار می‌گیرند و همین مساله زمینه تبلیغاتی مردمی یا معرفی آنان از سوی احزاب را فراهم می کند و باز هم نیازی به صرف هزینه های کلان برای معرفی چنین کاندیدایی وجود ندارد.
هم چنین بسیاری از احزاب هم دنبال افراد لایق و شایسته هستند تا آنان را مورد حمایت خود قرار دهند. بنابراین برای شناساندن افرادی که از نظر آنها لایق می باشند (و لو از نظر افراد و گروه های دیگر لیاقت مطلوب را نداشته باشند) هزینه می‌کنند و هزینه کردن برای افرادی که اعتقادی به لیاقت آنها ندارند و تنها به سوء استفاده از آنها بیاندیشند صرفا باعث زیر سوال رفتن اعتبار خودشان خواهدشد .
علاوه براین لازم است اشاره کنیم که تبلیغات انتخاباتی افراد در انتخابات ریاست جمهوری محدود به پوستر، عکس و... و در مجموع صرف هزینه های کلان نیست، برنامه‌های صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران که به عنوان رسانة ملّی ، بیشترین مخاطب مردمی را دارا می‌باشد ، مؤثرترین رسانه برای رساندن آگاهی به مردم است و این رسانه عظیم و تاثیر گذار با تنظیم برنامه‌هایی فرصت کافی، همسان و عادلانه را در اختیار کاندیداها قرار می‌دهد تا برنامه‌ها و اندیشه‌های خود را ارائه دهند، که تأثیر آن بر اذهان در عموم بیشتر از تبلیغات به وسیلة پوستر و ... می‌باشد.
شواهد و سوابق انتخابات نیز در کشور ما حاکی از این بوده است که هرگز هزینه های کلان و شهرت و یا وابستگی به احزاب و گروه ها ملاک اصلی در انتخاب شدن نمی باشد و مواردی وجود داشته است که فردی با کمترین شهرت و صرف بودجه و بدون اینکه از جانب هیچ حزب و گروهی مورد حمایت قرار گیرد ، آن هم درشرایطی که تصور عمومی تحلیلگران بر این بوده که وی کم اقبال ترین فرد در میان مردم می باشد ، به ریاست جمهوری انتخاب شده است .
آنچه که باید در مورد انتخابات و انتخاب کردن مورد توجّه قرار گیرد این است که رأی دادن باید همراه با بصیرت و شناخت کامل باشد. انتخاب کنندگان باید به طور کامل و درست کسی را که برمی‌گزینند نسبت به او شناخت داشته باشند، از سوابق، عملکرد و تفکّر، اندیشه و توان مدیریتی و اجرائی او با خبر باشند. آن چه باعث برگزاری انتخابات همراه با کیفیت انتخاب و منتخب (انتخاب اصلح) است، چیزی نیست مگر رأی دادن همراه با شناخت و بصیرت کامل و آگاهانه نسبت به کاندیداها.
لازمة شناخت مردم نسبت به نامزدها هم معرفی داوطلبان محترم به مردم می‌باشد تا شناخت کافی حاصل شود لذا شناخت از طرف مردم و شناساندن (معرفی خود) از طرف کاندیداها دو طرف مکمِّل برای تکامل بخشیدن به مکانیزم برگزاری انتخابات مطلوب و با کیفیت می‌باشد. از طرف دیگر افراد می‌توانند در قالب تبلیغات انتخاباتی، خودشان و برنامه‌ها، اهداف، توان (با شرح سابقه خود) و تفکّر و ... خود را به مردم معرفی کنند. پس تبلیغات انتخاباتی راه معرفی افراد و یا نوعی برنامة معارفه می‌باشد تا مردم با رأی دادن همراه با شناخت ، انتخاباتی مطلوب از حیث انتخاب اصلح و با کیفیت را برگزار کنند.
لذا تبلیغات انتخاباتی برای معرفی افراد، سابقه و توان و ... نه تنها به خودی خود نامطلوب نمی‌باشد بلکه لازمة برگزاری انتخاباتی سالم است.
اما دغدغه‌ای که در سؤال، ذکر شده است:
افراد شایسته و لایقی که کاندیداهای ریاست جمهوری یا موارد دیگر هستند با توجه به این که استفاده از کمک‌های مردمی در میان بعضی از کاندیداها برای پیشبرد اهداف متداول می باشد و هم چنین استقبال مردم از این امر برای به قدرت رساندن افراد لایق و شایسته که مد نظر خودشان می‌باشد وجود دارد لذا این افراد (کاندیداها) می‌توانند با استفاده از این شیوه (کمک‌های مردمی) اهداف تبلیغاتی خود را جهت معرفی و ارائه برنامه‌های خود پیش ببرند.
علاوه بر این افراد با لیاقت معمولاً با توجه به عملکرد مثبتی که در سابقه خود دارند گاه حتی بدون کمترین تبلیغاتی مورد توجه و حمایت مردم بخصوص نخبگان که بر جامعه تأثیر گذارند قرار می‌گیرند و همین مساله زمینه تبلیغاتی مردمی یا معرفی آنان از سوی احزاب را فراهم می کند و باز هم نیازی به صرف هزینه های کلان برای معرفی چنین کاندیدایی وجود ندارد.
هم چنین بسیاری از احزاب هم دنبال افراد لایق و شایسته هستند تا آنان را مورد حمایت خود قرار دهند. بنابراین برای شناساندن افرادی که از نظر آنها لایق می باشند (و لو از نظر افراد و گروه های دیگر لیاقت مطلوب را نداشته باشند) هزینه می‌کنند و هزینه کردن برای افرادی که اعتقادی به لیاقت آنها ندارند و تنها به سوء استفاده از آنها بیاندیشند صرفا باعث زیر سوال رفتن اعتبار خودشان خواهدشد .
علاوه براین لازم است اشاره کنیم که تبلیغات انتخاباتی افراد در انتخابات ریاست جمهوری محدود به پوستر، عکس و... و در مجموع صرف هزینه های کلان نیست، برنامه‌های صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران که به عنوان رسانة ملّی ، بیشترین مخاطب مردمی را دارا می‌باشد ، مؤثرترین رسانه برای رساندن آگاهی به مردم است و این رسانه عظیم و تاثیر گذار با تنظیم برنامه‌هایی فرصت کافی، همسان و عادلانه را در اختیار کاندیداها قرار می‌دهد تا برنامه‌ها و اندیشه‌های خود را ارائه دهند، که تأثیر آن بر اذهان در عموم بیشتر از تبلیغات به وسیلة پوستر و ... می‌باشد.
شواهد و سوابق انتخابات نیز در کشور ما حاکی از این بوده است که هرگز هزینه های کلان و شهرت و یا وابستگی به احزاب و گروه ها ملاک اصلی در انتخاب شدن نمی باشد و مواردی وجود داشته است که فردی با کمترین شهرت و صرف بودجه و بدون اینکه از جانب هیچ حزب و گروهی مورد حمایت قرار گیرد ، آن هم درشرایطی که تصور عمومی تحلیلگران بر این بوده که وی کم اقبال ترین فرد در میان مردم می باشد ، به ریاست جمهوری انتخاب شده است .
