ثمره صبر بر بلا
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
... وَ مَنْ خَرَجَ مِنْ سِکَّةِ اَلْبَلْوَى جُعِلَ سِرَاجَ اَلْمُؤْمِنِینَ وَ مُونِسَ اَلْمُقَرَّبِینَ وَ دَلِیلَ اَلْقَاصِدِینَ وَ لاَ خَیْرَ فِی عَبْدٍ شَکَا مِنْ مِحْنَةٍ تَقَدَّمَهَا آلاَفُ نِعْمَةٍ وَ اِتَّبَعَهَا آلاَفُ رَاحَةٍ وَ مَنْ لاَ یَقْضِی حَقَّ اَلصَّبْرِ فِی اَلْبَلاَءِ حُرِمَ قَضَاءَ اَلشُّکْرِ فِی اَلنَّعْمَاءِ کَذَلِکَ مَنْ لاَ یُؤَدِّی حَقَّ اَلشُّکْرِ فِی اَلنَّعْمَاءِ یُحْرَمُ عَنْ قَضَاءِ اَلصَّبْرِ فِی اَلْبَلاَءِ وَ مَنْ حُرِمَهُمَا فَهُوَ مِنَ اَلْمَطْرُودِینَ.
... و کسى که از شبکه بلا و آزمایش به خوبى بیرون آید یعنى هنگام بلا، جزع و فزع و بیتابى نکند، چراغ مومنین و مونس مقربین و راهنماى حاجتمندان مىگردد. کسى که از محنت شکایت کند هیچ گونه خیرى در او نیست و حال اینکه قبل از آن محنت هزاران نعمت به او رسید و بعد از آن نیز هزاران نعمت به او مىرسد. و کسى که در بلا و محنت حق صبر ادا نکند از بجا آوردن حق شکر در برابر نعمت محروم مىگردد و کسى که حق شکر نعمت بجا نیاورد حق صبر را نیز در مورد بلا ادا نخواهد کرد و هر کس از این دو وظیفه مهم ادای حق شکر محروم شود از جمله مطرودین و رانده شدگان از رحمت خدا مىباشد.
بحار الانوار، ج 64، ص 231