توانگری در ترک آرزوهاست

امام علی علیه السلام فرمودند:

اَشرَفُ الغِنی تَرکُ المُنی.

برترین توانگری و بی نیازی در ترک آرزوهاست.

نهج البلاغه، حکمت 33

آرزوهای طولانی آدم را در بند می کند و چون به اکثر آنها نمی رسد نیرو و توانش را می گیرد و برعکس ترک آرزوها سبب می شود فکر و اندیشه آزاد باشند زنجیره های اسارت پاره شده شخص قدرت پرواز و سیر به منازل بالای سلوک الی الله پیدا کند پشت سر گذاشتن حجاب ها و رسیدن به نور معرفت پروردگار و هدف آفرینش بستگی به نوع آرزوهای ما دارد هر چه کمتر گرفتار خواسته های نفسانی خویش باشیم توانگری و بی نیازی بیشتری را برای تعالی و ترقی احساس می کنیم همان طور که بعضی به خاطر آرزوهایشان زمین گیر و بی حرکتند و روی سعادت را به خود نخواهند دید.

خداوند به حضرت موسی علیه السلام فرمود: ای موسی آرزوهایت را در دنیا طولانی مکن که گرفتار قساوت قلب می شوی و کسی که دارای قساوت قلب باشد از من فاصله دارد. (1)

آنانکه روی دنیا با چشم عقل دیدند
چون صید تیر خورده از دام وی رمیدند
آن طائران لاهوت ناسوتشان مکان شد
آخر قفس شکستند سوی وطن پریدند

پی نوشت:
2- بحار ج 77 ص 31

منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت،1390.