آمرزش الهی در ماه مبارک رمضان
امام باقر علیه السلام فرمودند:
قالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله لِجابِرِ بنِ عَبدِ اللّهِ: «یا جابِرُ، هذا شَهرُ رَمَضانَ؛ مَن صامَ نَهارَهُ وقامَ وِردا مِن لَیلِهِ وعَفَّ بَطنَهُ وفَرجَهُ وکَفَّ لِسانَهُ، خَرَجَ مِن ذُنوبِهِ کَخُروجِهِ مِنَ الشَّهرِ». فَقالَ جابِرٌ: یا رَسولَ اللّهِ، ما أحسَنَ هذَا الحَدیثَ! فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله : «یا جابِرُ ، وما أشَدَّ هذِهِ الشُّروطَ!» .
پیامبر خدا (صلّی الله علیه و آله) به جابر بن عبد اللّه فرمودند:
«اى جابر! این، ماه رمضان است. هر کس روزش را روزه بدارد و بخشى از شبش را به عبادت برخیزد و شکم و شهوتش را پاک نگه دارد و زبانش را حفظ کند، از گناهانش بیرون مى شود، آن گونه که از این ماه بیرون مى شود».
جابر گفت: اى پیامبر خدا! این سخن، چه نیکوست!
پیامبر (صلّی الله علیه و آله) فرمودند: «اى جابر! و این شرط ها چه سخت است!».
«اى جابر! این، ماه رمضان است. هر کس روزش را روزه بدارد و بخشى از شبش را به عبادت برخیزد و شکم و شهوتش را پاک نگه دارد و زبانش را حفظ کند، از گناهانش بیرون مى شود، آن گونه که از این ماه بیرون مى شود».
جابر گفت: اى پیامبر خدا! این سخن، چه نیکوست!
پیامبر (صلّی الله علیه و آله) فرمودند: «اى جابر! و این شرط ها چه سخت است!».
الکافی: ج ۴ ص ۸۷
