اسامى و القاب پیامبر (صلّی الله علیه و آله)
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
لَمّا سأ لَهُ یهودىٌّ عَن وَجهِ تَسمِیتِهِ بمُحمّدٍ وأحمَدَ وأبى القاسِمِ وبَشیرٍ ونَذیرٍ وداعٍ؟-: أ مّا مُحمّدٌ فانّى مَحمودٌ فى الأرضِ، وأ مّا أحمَدُ فانّى مَحمودٌ فى السَّماءِ، وأ مّا أبو القاسِمِ فانَّ اللَّهَعزّ و جل یقسِمُ یومَ القِیامَةِ قِسمَةَ النّارِ ؛ فمَن کفَرَ بِى مِن الأوَّلینَ والآخِرینَ ففى النّارِ، ویقسِمُ قِسمَةَ الجَنّةِ ؛ فمَن آمَنَ بى وأقَرَّ بِنُبُوَّتى ففى الجَنّةِ. و أمّا الدّاعى فانّى أدعُو النّاسَ الى دِینِ ربّىعزّ و جل، و أمّا النَّذیرُ فانّى انذِرُ بالنّارِ مَنْ عَصانى، وأ مّا البَشیرُ فانّى ابشِّرُ بالجَنّةِ مَن أطاعَنى.
در پاسخ به سؤال مردى یهودى از علّت نامگذارى ایشان به محمّد و احمد و ابوالقاسم و بشیر و نذیر و داعى، فرمودند: امّا محمّد، از آن روست که من در زمین ستودهام. امّا احمد، از آن روست که من در آسمان ستودهام. امّا ابوالقاسم، از آن روست که خداوند عزّ و جلّ در قیامت قسمت آتش را جدا مىکند و هر که، از اولین و آخرین انسانها، به من کافر شده باشد جایش در آتش است و قسمت بهشت را جدا مىسازد و هرکه به من ایمان آورده و به نبوّت من اقرار کرده باشد، جایش در بهشت است. امّا داعى، از آن روست که من مردم را به دین پروردگار عزّ و جل دعوت مىکنم. امّا نذیر، از آن روست که هرکس نافرمانیم کند او را به آتش بیم مىدهم و امّا بشیر، از آن روست که هرکس اطاعتم کند، او را به بهشت بشارت مىدهم.
میزان الحکمه: 13/ 6110 ؛ معانى الاخبار: 52