تقویت روابط مادر و دختر (بخش اول)

مهمترین وظیفه مادر این است که کمک کند دخترش احساس خوبی نسبت به خود داشته باشد.
 

تعامل مادر و دختر، یکی از قدرتمندترین و با نفوذ ترین روابط در زندگی زنان است. این قضیه حتی در مورد مادرانی که با دخترانشان زندگی نمی‌کنند یا مادرانی که دختری را به فرزندی قبول می‌کنند و حتی نامادران نیز صدق می‌کند.

تعداد کلمات 1280 / تخمین زمان مطالعه 6 دقیقه 

در طول تاریخ زنان همواره به عنوان پرورش دهنده نسل بعد، وظیفه رسیدگی به امور خانه و خانواده را بر عهده داشته اند. توانایی ذاتی آنان در مراقبت و نگهداری از کودکان، رسیدگی به امور منزل و تربیت نسل بعد، آن ها را به عنوان بهترین کسانی که می توانند به رتق و فتق امور خانه بپردازند، معرفی می کند. بار اصلی مسئولیت درون خانواده هم بر دوش زنان گذاشته شده، اما در این میان روابط مادر و دختر ممکن است پیچیده تر از روابط مادر با پسر باشد. بعضی مادران دختر خود را به فرزند پسر ترجیح می دهند و برخی خلاف این رفتار می کنند.
 

یکی از بهترین و مهم‌ترین روابطی که در این دنیا وجود دارد، رابطه میان مادر و دختر است. مادر و دختر می‌توانند بهترین دوست یکدیگر باشند و عاشقانه یکدیگر را دوست بدارند. اما گفتنی است که به انجام رساندن این کار به وقت زیادی نیاز دارد، تا بتوانید یک رابطه خوب و درست را در میان خودتان برقرار کنید. انجام این کار همچنین به صبر و بردباری زیادی نیاز دارد و باید با میل و رغبت و رضایت هر دوی شما ایجاد شود. این نکته حائز اهمیت است که آیا مادر در قید حیات است یا نه؟ آیا مادر رفتار محبت‌آمیزی نسبت به دخترش دارد یا نه؟ آیا مادر خود دخترش را بزرگ می‌کند یا نامادری‌اش؟ همه این موارد در برقرار کردن ارتباط دوستانه میان مادر و دختر مهم است و نقش حیاتی دارد. حقیقتا مادر نقش مهمی در زندگی و سرنوشت افراد خانواده خویش دارد.
 

روابط یک دختر با مادر می تواند تاثیر گذارترین رابطه در تمام زندگی او باشد و تمامی روابط او با دیگران حتی رابطه با همسرش را تحت تاثیر قرار دهد. رابطه بین مادر و دختر هم زمان با رشد دختر متحول می شود و مادر بلوغ، نوجوانی، جوانی و تبدیل شدن دختر خود را به یک زن مستقل تجربه می کند. این تغییرات می تواند به اختلاف نظرهای کم یا زیاد بین آن ها منتهی شود.
 

برای شروع یک ارتباط خوب و درست، ابتدا باید از خودتان شروع کنید تا متوجه شوید که شما از چه شخصیتی برخوردار هستید و چه کارهایی می‌توانید انجام بدهید تا یک ارتباط خوب میان شما و دخترتان برقرار شود. سپس باید بدانید دخترتان دارای چه شخصیتی است. آیا درونگراست یا برونگرا؟ البته دخترتان چه درونگرا باشد و چه برونگرا، شما باید به شخصیت او احترام بگذارید و او را همان گونه که هست دوست بدارید.
 متاسفانه یکی از مهم‌ترین دلایلی که باعث به‌وجود آمدن خدشه در رابطه میان مادر و دختر می‌شود این است که آنها به لحاظ شخصیتی با هم متفاوت هستند و به این علت مدام با یکدیگر جر و بحث و بگو‌مگو می‌کنند. اگر شما اجتماعی و دخترتان کمرو و خجالتی است به این ترتیب شما باید قبول کنید که دخترتان شخص درونگرایی است. اما اگر به این نکته توجه نکنید و مدام با او بگو مگو کنید در نتیجه در ارتباط خوب میان شما خدشه وارد می‌شود. پس به شخصیت او احترام بگذارید و با او رفتار مهرآمیزی داشته باشید.
 

بعضی از دختران شکایت می کنند که مادر فقط انتظار اطاعت محض دارد و بعضی از مادران شکایت می کنند که دخترشان هرگز متوجه منظور آن ها نمی شود. طبیعی است که دختران تمایل دارند به مادر نزدیک و شبیه او شوند و در مقابل پسرها نیز، همین احساس را نسبت به پدر دارند. اما این قاعده همیشگی و بدون استثنا نیست. یعنی گاه رابطه پدر- دختر در یک خانواده بهتر از مادر- دختر است. در بسیاری از خانواده ها دختر راز دل خود را به پدر می گوید نه به مادر، برعکس آن هم وجود دارد یعنی پسر با مادر راحت تر است و می تواند با او ارتباط بهتری برقرار کند. در این میان تفاوت نسلی و فراموش کردن نیازهای نسل جدید از سوی مادر به برقراری رابطه صحیح از هر دو سو لطمه می زند. گاه مادر فراموش می کند که نیازهای واقعی دختر جوانش چیست و زمانی که با بی اعتنایی و بی توجهی با او برخورد می کند، دختر به سمت پدر گرایش پیدا می کند. مادر در این جا با درک نکردن شرایط روحی و روانی دختر، در واقع او را از خود می راند.
 

از طرفی گاه مسئله حسادت و رقابت به تیره شدن روابط بین مادر و دختر می انجامد. حسادت گاه به دلایل شخصیتی یا خانوادگی در مادر مشاهده می شود و هستند دختران خوب و ممتازی که مادر به جای حمایت، به آن ها حسادت می کند. گاهی مادر بیش از حد اقتدار طلب است و با این که عطوفت مادری دارد اما در عین حال خواستار تسلط کامل بر خانواده، همسر و دختر خود است. چنین مادرانی نمی توانند دختران خود را جذب کنند زیرا دختر در چنین شرایطی به سمت پدر گرایش پیدا می کند. آزاد اندیشی و وسعت نظر پدر از یک سو و اقتدار طلبی مادر از سوی دیگر، دختر را به سمت پدر سوق می دهد. البته تعداد بچه های خانواده، تعداد دختر و پسر و سن والدین، تحصیلات و فرهنگ خانوادگی در بروز این حالت تاثیرگذار است، اما در مجموع کم نیستند دخترانی که با پدر خود بسیار راحت تر از مادرشان هستند و پدر سنگ صبور آن هاست.
 

در این راستا اولین کاری که باید برای بهبود ارتباط مادر و دختر انجام داد، تغییر نحوه تفکر آن هاست. تفکر واقع بینانه بدون پیش زمینه منفی، عقب نشینی از مواضع خودخواهانه، تکیه بر واقعیت ها و جدا کردن منطق از احساس می تواند بسیار کارآمد باشد. این روش باعث شفافیت در روابط می شود و اولین قدم برای بهبود روابط است. نقطه مقابل تفکر واقع گرایانه، تفکر ذهن گرایانه است که خودمحوری و خودخواهی اساس آن است، تکیه بر احساسات شخصی، سوء تعبیر، خود محوری، بی توجهی به علایق شخصی طرف مقابل و نبود همدلی می تواند این روابط را مخدوش و مادر و دختر را از هم دورتر و دورتر کند. از سوی مادر بالابردن تحمل، آمادگی برای شنیدن نظرهای مخالف، تواضع و فروتنی، کنار گذاشتن ابزارهای دفاعی و داشتن روحیه مثبت در برخورد با دختر می تواند بسیار مفید واقع شود.
 

در پاسخ به این سوال که چند نوع مادر داریم، می‏توان گفت: مادران مثل پدران چند نوع هستند. مادر میتواند اقتدارطلب، خودمحور یا آزاد اندیش باشد. مادر آزاداندیش اجازه می دهد بچه ها در تصمیم گیری ها شرکت کنند و تصمیم بگیرند مادر اقتدار طلب مستبد نیست اما اقتدار کافی دارد . بدترین والدین ، والدین خود محور هستند که از فرزندان می خواهند تحت هیچ شرایطی روی حرف آن ها حرف نزنند.
 

 بهترین والدین، والدین آزاداندیش و اقتدار طلب هستند؛ یعنی والدینی که در عین دادن آزادی و اختیار به فرزندان، اقتدار خود را حفظ می کنند و از اصول خود کوتاه نمی آیند. گاه مادران اقتدار طلب فرزندان خود را مسئول مشکلات زندگی می دانند و می خواهند با تسلط کامل بر امور خانواده و فرزندان، مشکلات را به تنهایی حل کنند. در حالی که مادران بالغ از مسئولیت مادری خود لذت می برند و در عوض مادران نابالغ از آزادی محدود شده خود شکایت و رفتارهای اشتباه خود را توجیه می کنند.
 

منابع :
سایت عصر ایران 2 
سایت پرشین وی