خواص غذایی و درمانی عدس

عدس که یکی از منابع سرشار C ، PP ، B2 ، B1 و A می باشد.
 

چکیده : عدس یکی از حبوبات است که از قدیم الایام در اکثر نقاط دنیا کشت می شده است.گیاه شناسان اعتقاد دارند که عدس حتی قبل از تاریخ نیز وجود داشته است.عدس از نظر مقدر پروتئین بسیار غنی است.

تعداد کلمات 1278 / تخمین زمان مطالعه 6 دقیقه

 

عدس گیاهی است یکساله که ارتفاع آن بیش از 30 سانتیمتر نیست . برگهای آن دارای 6 تا 14 برگچه می باشد که در انتهای آن پیچک قرار دارد . گلهای عدس رنگ سفید و دارای رگه هایی به رنگ بنفش است . میوه آن غلاف کوچکی است و معمولا در هر غلاف 1 تا 3 عدس وجود دارد .
 

عدس رسمی که دانه آن گرد و نسبتا درشت است و رنگ آن سبز مایل به زرد است .
عدس ریز یا عدس قرمز که دانه های آن ریز و به رنگ قرمز می باشد .

عدس از نظر طب قدیم ایران معتدل و خشک است و مانند دیگر گیاهان پوست و دانه آن دارای اثرات متضاد یکدیگر می باشد . یعنی پوست عدس گرم و خود عدس قابض است . بعبارت دیگر پوست آن ملین و مغز آن ضد اسهال می باشد .
عدس یک غذای کامل است و انرژی لازم را برای کارهای بدنی برای انسان تامین می کند .
عدس از سری حبوبات با طبع سرد و خشک است که سرشار از آلبومین ، هیدارت کربن چربی ، مواد معدنی و آب و سلولز است. از سری مواد معدنی عدس میتوان به پتاسیم ، فسفر ، منیزیم ، کلسیم و آهن اشاره کرد. ویتامین های موجود در عدس C ، PP ، B2 ، B1 و A می باشند. عدس برای دفع سموم بسیار مناسب است زیرا پتاسیم موجود در آن باهث فعالیت زیاد کلیه می شود.
–    عدس باعث تقویت عضله قلب می‎گردد و در حفظ سلامتی آن مؤثر می‎گردد.
–    عدس باعث تقویت عضلات و رشد و نمو کودکان می‎شود.
–    عدس فعالیت سلول‎های مغز و هوش و حافظه را افزون می‎کند.
–    کسانی که کم خون هستند عدس را در برنامه غذایی خود قرار دهند.
– کسانی که دوران نقاهت را می‎گذرانند عدس مصرف نمایند.
– عدس یک غذای خوب برای سالمندان است.
– حضرت محمد(ص) فرموده‎اند: خوردن عدس دل را نرم و اشک چشم را به سرعت جاری می‎سازد.
– برای جمع شدن پوست‎های شل، عدس را با آرد جو مخلوط کرده با کمی گلاب با آبلیمو مخلوط نموده یک روز بگذارید بماند سپس خوب مخلوط کرده پوست را با آن محلول ماساژ دهید.
– برای رفع جوش صورت: آرد عدس را با آب ترب مخلوط کرده روی جوش صورت بگذارید.
– برای تحلیل خنازیر و ورم‎های آن عدس را در سرکه بپزید به صورت ضماد بگذارید.
– خوردن عدس باعث جلای پوست می‎شود.
– برای دفع زردی رخسار عدس را همراه تخم خربزه میل کنید، یعنی ابتدا یک پیاله عدس خورده سپس بالای آن کمی تخم خربزه را بشکنید و یا این که عدس و تخم خربزه را بپزید به صورت ضماد روی صورت بگذارید.
– یک نسخه برای جوش صورت: آرد عدس و آرد نخود از هر کدام 25 گرم و نشاسته 15 گرم با عرق رازیانه مخلوط کرده روی صورت بمالید.
– کسانی که به کارهای سخت بدنی اشتغال دارند خوب است که یک وعده غذایی خود را عدس قرار دهند بدین روش که عدس پخته را با پیاز داغ مخلوط نمایند میل کنند. البته اگر شب قبل از پخت عدس را خیس نمایند و در زمان پخت زمان کمتری ببرد خاصیت آن بیشتر است.
– برای نرم شدن سینه عدس آب پز میل کنید.
– برای درمان چاک گوشه لب از آش عدس استفاده کنید.
– برای بهبود ورم لوزه از سوپ عدس استفاده کنید.
– برای درمان دیفتری از جوشانده عدس قرقره کنید.
– برای سفیدشدن دندان با سوخته دانه‎های عدس دندان را مسواک کنید.
– کسانی که دختر می‎خواهند خوب است که یک ماه قبل از بارداری و در دوران بارداری عدس را در برنامه خود بگذارند.
– برای مانع شدن برگشت تب آش عدس را با روغن بادام میل شود.
– برای برطرف شدن زخمهای عمیق آرد عدس را با عسل مخلوط کرده روی زخم بگذارید.
– برای از بین بردن ترک پاشنه پا و سرخی پوست آرد عدس را با سفیدة تخم‎مرغ مخلوط نموده به صورت ضماد بمالید.
– جهت ترک دست و پا که در اثر سرما عارض شده است ضماد عدس با سرکه را به دست و پا بمالید.
– برای درمان ورم پستان که در اثر انعقاد شیر به وجود آمده است ضماد پخته عدس با برگ کلم را بگذارید.
– کسانی که خارش و کهیر دارند از عدس آب پز استفاده نمایند.
– عدس باعث افزایش شیر مادران می‎شود.
– امام صادق(ع) فرموده‎اند: در عدس دوای هفتاد درد است.
– خوردن آب عدس ملین و خود عدس قابض است.
– کسانی که مبتلا به سوءهاضمه هستند از سوپ عدس استفاده کنند.
– برای درمان خارش چشم عدس را بسوزانید و به چشم بمالید.
– عدس پخته با سرکه جهت استسقاع یا آماس مفید است. علایم بیماری آماس یا استسقاع عبارتند از : نفخ شکم، ورم بدون درد در تمامی بدن، تورم پلک‎ها و چشم و صورت، تغییر رنگ پوست و زردی چهره، تهوع و اسهال یا یبوست و خواب‎آلودگی.
– مصرف زیاد عدس باعث ضعف دید می‎شود.
– کسانی که اختلالات قاعدگی دارند عدس نخورند.
– خوردن عدس در شب باعث کابوس و مالیخولیا می‎شود به طور کلی عدس کم بخورند.
– کسانی که تصلب شرائین دارند عدس کم بخورند.
– زیاده روی در خوردن عدس باعث جذام می‎شود.
– افرادی که آنژین صدری دارند عدس کم بخورند.
– زیاده‎روی در خوردن عدس ضعف اعصاب می‎آورد.
– افراد سوداوی عدس کم بخورند.
– خوردن زیاد عدس باعث سخت ادراری می‎شود.
از امام صادق (ع) روایت شده است که ایشان فرموده اند: مصرف عدس، عطش را قطع و معده را تقویت می نماید و درمان هفتاد بیماری در آن است چرا که معده را آرام می سازد و هر زمانی که یکی از اطرافیان حضرت دچار هیجان (و فشار) خون می شد، به او می فرمودند: عدس بخورید، چرا که پایین آورنده فشار خون است و حرارت زیاد بدن را کم می نماید، همچنین پیامبر (ص) بیان داشته اند: شما را سفارش به خوردن عدس می نمایم، به خاطر آن که دل را نرم و لطیف و اشک را زیاد می نماید و هفتاد پیامبر آن را مقدس و محترم شمرده اند، و در جایی دیگر آمده است، مردی به پیامبر (ص) از سنگدلی و قساوت قلب (و کمی اشک چشم) شکایت کرد و حضرت در جواب فرمودند: عدس بخور که قلب را نرم و اشک چشم را زیاد می نماید و در همین راستا از امیرالمومنین علی (ع) روایت شده است که: اَکلُ العَدَسِ یُرِقُّ القَلبَ وَ یُکثِرُ الدَّمعَةَ؛ خوردن عدس دل را نازک و اشک را جاری می سازد.
البته باید توجه داشت که عدس جریان خون را کم و خاصیت ارتجاعی دیواره ی مویرگ ها را نیز کم می کند و از این جهت افرادی که یبوست یا نفخ شکم یا نارسایی عروق قلبی دارند؛ بهتر است از مصرف زیاد آن اجتناب نمایند
 

عدس در درون خود انواع ویتامین های بسیار مهم از گروه آ ، ب و ای را دارا می باشد. افرادی که از عدس در رژیم غذایی بدنسازی خود استفاده می کنند به هیچ عنوان به بیماری های ناشی از محبوس شدن آب در بدن مبتلا نخواهند شد .

عدس در زنان باردار می تواند درصدی از نیاز بدن برای دریافت کردن کلسیم و همچنین آهن را جبران کند. از نظر گوارشی با تحریک خود حرکات روده ای شما را بیشتر نموده و عمل دفع را تسریع می بخشد.
 

عدس به دلیل پروتئین بسیار خوبی که دارد هیچ تأثیری بر روی افزایش وزن نداشته و حتی می تواند نیازهای تغذیه ای شما را نیز برطرف نماید.
 
منبع :
برگرفته از آکا ایران
سایت دکتر سلام