زنان و مدیریت اقتصاد خانواده

 مدیریت اقتصاد خانواده به معنای تنظیم مناسب هزینه و بودجه در خانواده است.
 

چکیده: حتما شما نیز شنیده اید که زنان، مدیران بسیار مدبری در تنظیم امور اقتصادی خانواده هستند؛ یعنی می توانند با یک حساب سرانگشتی بین دخل و خرج خانه هماهنگی ایجاد کنند. با ما همراه باشید تا از رازهای سرپوشیده مدیریت اقتصادی زنان، بیشتر بدانید.

تعداد کلمات 818 / تخمین زمان مطالعه 4 دقیقه

شاید شما هم جزو آن دسته از کسانی باشید که با شنیدن «مدیریت اقتصاد خانواده»، به فکر صرفه­ جویی­ های سخت مقتصدانه و در واقع خرج نکردن در زندگی بیافتید. اما لحظه ای درنگ کنید؛ مدیریت اقتصاد خانواده به این معنا نیست، بلکه به معنای تنظیم مناسب هزینه و بودجه در خانواده است، به بیان دیگر هماهنگی بین دخل و خرج در خانواده. در این مقاله به مهارت­ هایی در جهت مدیریت اقتصاد خانواده اشاره  می­ کنیم.
 

1. به نیازهای تغذیه‌ای یکایک اعضای خانواده توجه کنید.
2. بودجه خانواده را در نظر بگیرید.
3. ذائقه و سلیقه خانواده را مدنظر قرار دهید.
4. قیمت مواد غذایی مختلف را مدنظر قرار داده و در صورت عدم استطاعت، غذاهای ارزان قیمت با خواص مشابه را جایگزین کنید.
5. خانواده باید با جایگزینی بین مواد مختلف غذایی، با توجه به قیمت، بر مشکل محدودیت بودجه غلبه کند.
6. به اندازه مناسب و کافی غذا تهیه کنید.
 

الگوی مصرف بهینه، الگویی است که با حداقل هزینه‌، نیازهای تغذیه‌ای خانواده تأمین می‌شود. بنابراین، استفاده از غذاهای گران قیمت، دلیل تغذیه بهتر نمی‌باشد. آشنایی با علم تغذیه دستیابی به این مهم را آسان می‌سازد.پس هرچه زودتر دست به کار شوید و دانش تغذیه خود را بالا ببرید.

در حال حاضر، در کشور ما بسیاری از کالاهای خانگی به صورت آماده وجود دارد. در خرید مواد خوراکی آماده، باید هزینه واقعی استفاده از مواد خوراکی آمادۀ طبخ را با هزینه غذای تهیه شده در منزل مقایسه کرد؛ برای مثال، برای آنکه خانم شاغلی بتواند از وقت خود استفاده بهتری کند، بهتر است با پرداخت مبلغ اضافی، از مواد غذایی آماده طبخ (سبزی پاک کرده، مرغ و ماهی پاک کرده، پیاز داغ آماده،...) استفاده کند. اگر او این وقت را بتواند صرف کسب درآمد کند و درآمد حاصل از کار او بیش از تفاوت هزینه مواد غذایی تهیه شده در داخل باشد در این صورت بهتر است که از مواد غذایی آماده طبخ استفاده کند. ولی خانمی که از وقت اضافی خود نمی‌تواند استفاده مناسب کند، بهتر است این تفاوت هزینه را خود به دست آورد. یعنی خود به تهیه مواد غذایی بپردازد. در این صورت است که هزینه خانواده کاهش می‌یابد.
مثال: خانم پزشکی به ازای هر ساعت کار، 20 هزار تومان درآمد دارد. (ارزش معنوی کار در نظر گرفته نشده است) اگر او بخواهد سبزی هفتگی را تهیه و آماده کند، 3 ساعت وقت لازم دارد و اگر از بازار سبزی آماده خریداری کند، تفاوت هزینه سبزی آماده و سبزی تهیه شده در منزل هزار تومان است. تصمیم عقلانی چیست؟ هزینه فرصت (واقعی) تهیه سبزی 60000 تومان است.
60000=3×20000
اگر خانم پزشک سبزی را، خود تهیه کند 59000 تومان زیان می‌کند (به علاوه زیان معنوی جامعه).
59000=1000 - 60000
 

مقدار خرید از هر ماده غذایی، با توجه به نوع و خصوصیت کالا (فاسدشدنی یا نشدنی)، امکانات خانه از نظر فضا، امکان نگه‌داری مطلوب در منزل و همچنین فواصل دریافت درآمد خانواده باید تنظیم شود. در ضمن، از آنجا که برای هر بار مراجعه به بازار برای خرید، وقت و هزینه صرف می‌شود، حتی‌الامکان فواصل مناسبی را برای خرید در نظر بگیرید و تعداد مراجعه‌های خود را به حداقل برسانید. همچنین اگر فواصل دریافت درآمد زیاد
باشد (سالیانه و یا ماهیانه)، می‌توان مواد فاسدنشدنی را به طور عمده خریداری کرد.
 

حتی‌الامکان سعی شود که به نزدیک‌ترین مراکز عمده‌فروشی برای خرید کالاهای فاسدنشدنی مراجعه شود. خرید از نقاط دوردست، هر چند ممکن است با قیمت کمتری تمام شود، ولی هزینه واقعی آن بالاتر است؛ چون هزینه رفت و آمد، زمان صرف شده و خطرهای احتمالی ناشی از بُعد مسافت را نیز باید به هزینه‌ها اضافه کرد. به منظور انتخاب محل مناسب برای خرید، باید به هزینه واقعی آن توجه شود. مواد غذایی فاسدشدنی که باید روزانه تهیه شوند را بهتر است از نزدیک‌ترین فروشگاه محل زندگی تهیه کنید.
 

ـ کیفیت کالا در اثر نگه‌داری نامناسب تغییر نکند.
ـ تعداد مراجعه‌ها به بازار، به حداقل برسد.
ـ به فواصل کسب درآمد توجه کنید.
ـ عمر کالا را مورد توجه قرار دهید.
ـ نزدیک‌ترین مرکز خرید را انتخاب کنید.
- خریدهای تکراری را به حداقل برسانید.

تهیه و تنظیم: خانم حدیثه اسفندیار