مهارت‌های زندگی ؛ زنان با نشاط در خانواده شاد (بخش سوم)

 مدیریت شادی در منزل براساس ایجاد فرصت‌های تبسم، خنده، خوشحالی و احساس مثبت و پرهیز از صفات و رفتارهای ضد شادی شکل می‌گیرد.
 

چکیده: بی تردید نقش مهارت‌های زندگی مادر به عنوان مدیر خانه و خانواده، در پیدایش انبساط روحی و حس شادابی را نمی توان نادیده گرفت. در مقالات قبلی به ضرورت شاد زیستن در زندگی و راهکارهایی جهت شاداب کردن محیط منزل پرداختیم. در بخش پایانی این مقاله به دو راهکار دیگر و همچنین مدیریت شادی در منزل اشاره می کنیم.

تعداد کلمات 1053 /  تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

 

6. امید دادن و امید داشتن، موجب شادی‌آفرینی و شادکامی اعضای خانواده است.
اگر بتوانیم به اعضای خانواده امیدی تازه بدهیم، می‌توانیم شادی را در چهره آنان مشاهده نماییم؛ حال آنکه ناامیدی برق شادی را از چشم‌ها دور می‌سازد. (منظور از امید، امید واقعی است نه امید واهی) با نگاه به افراد افسرده می‌بینیم که اغلب آنان امید را از دست داده‌اند و چون امید از دست رود، آدمی از حرکت ایستاده است. به همین لحاظ است که گفته‌اند «ایستادن آب، مرداب است و مرداب مرگ آب». پس انسان امیدوار در حال حرکت و تکاپواست و حرکات همراه با پیشرفت و برنامه، موفقیت را در پی خواهد داشت و دست یافتن به توفیق، نشاط‌بخش و شورآفرین است. حال زنی که به اعضای خانواده امیدی تازه می‌بخشد؛ یعنی اینکه به آنان شادی هدیه داده و دوام زندگی خود و دیگران را رقم زده است. امید دادن همیشه در کلام نیست، بلکه عمل را نیز شامل شود؛ به طور مثال، اگر شما فردی فعال و پر تلاش باشید از این طریق می‌توانید اعضای خانواده را به تحرک و تلاش وادار نمایید و از این طریق حتی بسیاری از مشکلات اقتصادی را نیز حل خواهید نمود.

7. شیوه دیگر ایجاد نشاط بیان لطایف است.
 آن گاه که زنی بذله‌گویی و مزاح کند، می‌تواند برای همسرش شادی‌آفرین باشد. در اظهار شوخی و مزاح باید به گونه‌ای رفتار نمود که در محیط خانه، مناسب و بجا بوده و گزنده و آزاردهنده نباشد. به تعبیر امام علی (ع): با مردم چنان مزاح کنید که از آن دلخوش شوند. از آنجا که زنان از عواطف حساس‌تری برخوردارند در استفاده از مزاح و شوخی باید دقت بیشتری داشته باشند. نکته قابل توجه آن است که هنگام طرح مسائل جدی نباید از شوخی و مزاح استفاده نمود؛ زیرا این امر نه تنها سبب انبساط خاطر نمی‌شود، بلکه موجب عصبانیت نیز می‌گردد.
 

وقتی آمار افسردگی و آسیب‌های روانی ـ اجتماعی را مطالعه می‌کنیم، در می‌یابیم که در ایران خانواده‌های شاد کمتر از خانواده‌های غمگین و افسرده وجود دارد. بنابراین، ایجاد شادی به عنوان یکی از احساسات مثبت و انرژی‌زای انسانی باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد. ولی نکته مهم در این است که ما چه تعریفی از شادی داریم. دکتر محمد رضا عابدی در کتاب "شادی در خانواده"در این باره می‌نویسد: مردم در تعریف شادمانی با دشواری‌هایی روبه‌رو هستند. وقتی از آنان خواسته می‌شود شادی را تعریف کنند کمی دستپاچه می‌شوند. در مصاحبه‌ای که از تعدادی از مردم در کشورمان انجام گرفت این کیفیت به خوبی قابل مشاهده بود.

در زیر به برخی از این تعاریف اشاره می‌شود:
یک زن خانه دار: شادی یعنی خوشحالی و نشاط و اینکه زندگی بر وفق مراد باشد.
یک مکانیک: به شادابی و خنده شادی می‌گویند، وقتی انسان مشکل نداشته باشد احساس شادی می‌کند.
یک خانم دبیر آموزش و پرورش: من به احساس حاصل از رضایت شغلی، رضایت از همسر و رضایت از زندگی شادی می‌گویم.
یک دانشجوی دختر: شادی احساسی است که از خبر خوش در ما ایجاد می‌شود.
یک دانشجوی پسر: شادی یعنی احساس دوست داشتن و دوست داشته شدن.
تعریف شادی در خانواده فراتر از این تعاریف است: زیرا همه اعضای خانواده در آن سهیم و شریک می‌شوند. بنابراین، وقتی احساس نشاط، خوشحالی، مسرت و سرحالی را در خانواده به وجود بیاوریم، در حقیقت به شادی در خانواده رسیده‌ایم. ولی نباید نقش مهارت‌های زندگی مادر به عنوان مدیر خانه و خانواده در پیدایش انبساط روحی و حس شادابی فرزندان را نادیده گرفت. به همین دلیل است که مادر را سرچشمه عواطف و احساسات کل خانواده می‌دانند. شاد کردن محیط منزل زمانی اتفاق می‌افتد که زن خانه‌دار به عنوان مدیر سازمان خانه بتواند برخی رفتارها را تسهیل و برخی دیگر را هدایت یا منع نماید؛ یعنی، وقتی فرزند سؤال کودکانه و شاد می‌پرسد باید بداند که کودکانه پرسش کردن یک فضای شاد و مطلوب را در خانواده ایجاد می‌کند. پس باید که رفتار مثبت او را در این زمینه تشویق و تسهیل کرد. علاوه بر اینکه بیان دوستانه مسائل با فرزندان و فرصت دادن به فرزندان و همسر برای بیان صحبت‌ها و بازخوانی خاطرات شاد و روحیه‌بخش از جمله اقدام‌هایی است که می‌تواند فضای خانواده را شاد نماید. بنابراین، مدیریت شادی در محیط منزل براساس ایجاد فرصت‌های تبسم، خنده، خوشحالی و احساس مثبت شکل می‌گیرد. هر چه فرد در این رابطه موفق‌تر باشد بیشتر می‌تواند باعث پیدایش شادی در خانواده باشد.
 

یکی دیگر از فعالیت‌هایی که زنان خانه‌دار برای شادمانی در خانواده می‌توانند از خود نشان دهند پرهیز دادن خود و همسر و فرزندان از صفات و رفتارهای منفی‌گرایی، وابستگی افراطی، کناره‌گیری، علاقه یک طرفه، فقدان حساسیت، بی‌تفاوتی عاطفی، سلطه‌جویی، قدرت‌طلبی، عدم ابراز عواطف و احساسات و بیان پیوسته عواطف و نظرات منفی، توهین، دروغ و انتقاد افراطی است؛ چرا که در این صورت فضای خانواده آن‌چنان سرد و غمگین می‌شود که دیگر فرصتی برای شاد شدن اعضا به وجود نمی‌آید. بنابراین، پرهیز از صفات و رفتارهای ضد شادی در حقیقت مدیریت شرایط اجتماعی ـ روانی برای بروز و پیدایش شادی و احساس انبساط خاطر و روحیه مثبت است. علاوه بر اینکه با عدم بروز چنین رفتارهایی خود به خود زن و مرد احساس امنیت روانی، احترام به خویشتن، آرامش روحی و احساس رضایتمندی می‌کنند. همین احساسات هستند که هیجانی مثبت‌گونه و انرژی‌زا به نام شادی و شادمانی را در انسان به وجود می‌آورند و ضریب شادی در اعضای خانواده افزایش می‌یابد.

 تهیه و تنظیم : خانم حدیثه اسفندیار
 
منبع: مهارت های زندگی زنان خانه ­دار