چگونگی مدیریت جلسات خواستگاری

هدف از سؤال و جواب در گفتگوی خواستگاری، شناخت طرف مقابل برای انتخاب او است ، نه بازجویی و تجسّس در امور او .
 

چکیده : جلسات خواستگاری به منظور، آشنایی و شناخت هرچه بیشتر طرفین انجام می­ گیرد؛ بنابراین بهتر است، فضای گفتگوی دختر و پسر در این جلسات با رعایت حریم و رعایت احترام متقابل و به دور از احساس باشد تا شناخت واقعی تحت تأثیر عوامل دیگر قرار نگیرد.

تعداد کلمات 1042 /  تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

جلسه اول خواستگاری، مقدمه آشنایی است و زمینه آشنایی دو طرف را فراهم می‌کند. اما برای شناخت کامل و انتخاب صحیح گفتگوهای بیشتر و جلسات متعدد لازم است. در جلسه‌ی دوم با توجّه به سابقه‌ی آشنایی، مباحث جزئی‌تر پیگری می‌شود و در این جلسه است که عروس و داماد می‌توانند یک گفت و شنود فردی هم با یکدیگر داشته باشند. در این مرحله باید به پرسش‌ها و پاسخ‌ها با تأمّل بیش‌تر بپردازیم. باید ببینیم چه سؤالاتی را و چگونه مطرح کنیم؟ و چگونه می‌توانیم به سؤالات آن‌ها اعتماد نماییم؟ در این مرحله باید دقّت شود که اگر سؤالات از قبل تعیین شده و به طور کلیشه‌ای آماده شده باشد، این گفت و شنود حالت غیر طبیعی پیدا می‌کند؛ یعنی براساس مجالس معمول خواستگاری طرفین سؤالات خود را آماده کرده‌اند و هر یک سؤالات طرف مقابل را به طور کلیشه‌ای پاسخ می‌گوید. قطعاً چنین پرسش‌هایی ما را به مطلوب خود نزدیک نمی‌سازد. این مصاحبه تصنّعی می‌شود و با واقعیت انطباق نخواهد داشت.

مصاحبه باید کاملاً طبیعی باشد. باید موضوعی کاملاً اتّفاقی پیش کشیده شود و گفت و شنود از آن آغاز شود. به عنوان مثال، از یک مسأله‌ای که در جامعه رخ داده است و نوعاً همگان مطّلع هستند شروع کنیم. اوّل نظر او را در این مسأله جویا شویم و بعد خود اظهارنظر کنیم. مقصود اینکه، مقدّمه‌ی گفتگو کاملاً عادی باشد. فضای مباحث را از قالب خواستگاری خارج کنید تا وضعیت کمی عادی شود و فرد مورد نظر ما بتواند خودش را تا حدودی نشان دهد و دیدگاه‌های اجتماعی، سیاسی، علمی و... خود را ارائه دهد. متأسّفانه در مجالس خواستگاری به مباحث جامعه‌شناختی که می‌تواند منشأ اختلافات آینده برای دختر و پسر باشد، کم‌تر توجّه می‌شود. گاه پسر به دغدغه‌هایی فکر می‌کند که اصلاً دختر در فکر آن نیست و گاه نسبت به مباحثی بی‌تفاوت است که دختر کاملاً نسبت به آن مسأله حسّاسیت دارد.

اما نکات اساسی:
ـ حرف‌هایتان را واضح و روشن بگویید، طوری که او منظور شما را متوجّه شود و بتواند درست تصمیم‌گیری کند.
 ـ توجّه دقیق در رفتار، گفتار، ظاهر و عکس‌العمل فرد در مقابل سؤالاتی که از او می‌پرسید، شما را به شناخت بهتری می‌رساند.
ـ علاقه و حساسیت‌های خود را در مورد موضوعات مختلف در جلسه بیان کنید تا اختلاف نظرها مشخص شود.
 ـ هدفتان از سؤال و جواب در گفتگو، شناخت طرف مقابل برای انتخاب او باشد، نه بازجویی و تجسّس در امور او. (حالت بازجویی یعنی نگاه و گفتار طوری باشد که او دست و پایش را گم کند.)

ـ در مورد موضوعات مهم و اساسی طوری سؤال کنید که همه‌ی جوانب آن سنجیده شود و شما را به شناخت عمیق در مورد آن برساند.
ـ مهارت خوب گوش دادن در بین جوانان امروز کم‌تر رعایت می‌شود؛ چرا که عمده دغدغه‌ی افراد، خوب حرف زدن است؛ در حالی که در خواستگاری خوب گوش دادن مهم‌تر و لازم‌تر است.
ـ قبل از جواب دادن سؤالاتی که دارای مفاهیم متفاوت نزد افراد است، بهتر است به یک تعریف مشترک برسید؛ مفاهیمی چون قناعت، زهد و حتی اعتدال. گاهی سوء برداشت ها و سوء تعبیرها از جملات طرفین باعث عدم شناخت صحیح فرد مقابل می‌شود.
ـ فضای گفتگوی دختر و پسر در جلسات خواستگاری با رعایت حریم و رعایت احترام متقابل و به دور از احساس باشد تا شناخت واقعی شما تحت تأثیر عوامل دیگر قرار نگیرد.

 ـ خانواده‌ها فضای مناسب و زمان کافی در اختیار دختر و پسر برای گفتگو قرار دهند که قسمت عمد‌ه‌ی شناخت در همین گفتگوها حاصل می‌شود. این امر هیجانات را کاسته و روال صحبت را منطقی‌تر می‌کند.
 ـ اگر طرف مقابل تان اتاق جداگانه‌ای داشت، از او بخواهید در همان اتاق گفتگو کنید؛ زیرا نظم و چینش وسایل اتاق، فضای اتاق، تابلوها و کتاب‌ها همه پیام‌هایی دارد که می‌تواند شما را در شناخت او یاری دهد.
ـ در جواب دادن به سؤالات او تأمّل کنید و شتاب‌زده جواب ندهید.
 ـ جواب‌هایی که می‌دهد از این نظر که چگونه با سؤال شما برخورد می‌کند یا برداشت او از سؤال شما که نشان‌دهنده‌ی نوع بینش اوست، ویژگی‌های شخصیتی طرف مقابل را برای شما آشکار می‌کند.

 ـ در جریان گفتگو راستگو و صادق باشید؛ امّا خودمانی و خیلی راحت با هم برخورد نکنید. چون ممکن است وابستگی ایجاد کند و آن جوّ عقلانی و صادقانه را به فضایی احساسی تبدیل کند.
 ـ هیچ گاه راحت صحبت کردن در جلسه را حمل بر آرامش داشتن با او در زندگی نگذارید. زیرا آرامش محصول تفاهم و صمیمیت‌هاست نه فقط راحت گفتگو کردن.
 ـ طفره رفتن از پاسخ به سؤالات، هشدار برای شماست؛ زیرا مسائلی را ممکن است از شما پنهان کند که زندگی شما را یک عمر تحت تأثیر قرار دهد.
 ـ بعد از طفره رفتن فرد از دادن پاسخ به سؤال، شما می‌توانید سؤال را به شکل دیگری از او بپرسید. در صورت جواب ندادن این روش به او بگویید: جواب سؤال خود را نگرفتم. در این شرایط باید از راه تحقیق به نتیجه برسید.

 ـ شرایط شغلی خود را (قراردادی، ورشکستگی، مأموریت‌ها، رکود برای مشاغل آزاد و...) با فرد مقابل در میان بگذارید تا در صورت بروز مشکلات شغلی، طرف مقابل خود را از قبل برای مواجهه با آن آماده کرده باشد.
 ـ توجّه کنید که در دادن جواب سؤالات حتماً باید خودتان را در موقعیت سؤال قرار دهید و هیچگاه پدر، برادر، خواهر و مادرتان را با همسرتان در موقعیت قرار گرفته شده مقایسه نکنید؛ مثلاً وقتی او از شما می‌پرسد: اگر دیر آمدم چه عکس‌العملی نشان می‌دهید؟ اگر مثلاً پدرتان دیر می‌آید، همسر را جای پدر قرار ندهید؛ زیرا در خانه شما تنها هستید و او همسر شماست! به جواب‌ها خیلی دقّت کنید؛ مثلاً کسی که در جواب سؤال «آیا از گذشته‌ی خود راضی هستید؟» می‌گوید: «از لحظه‌ لحظه‌ی عمرم به خوبی استفاده کرده‌ام» و معنای خوبی را بگوید، با کسی که فقط از نظر اقتصادی و خوش بودن گذشته را خوب می‌داند، خیلی فرق می‌کند.

منبع : مطلع مهر، امیرحسین بانکی پور (1396)، انتشارات حدیث راه عشق، اصفهان، چاپ شصت و هشتم.