چهل حدیث در اهمیت و فوائد ازدواج (بخش دوم)

ازدواج کردن موجب افزایش روزی و توسعه معیشت می ­شود.
 

چکیده : در روایات متعدد، که از معصومین (ع) به دست ما رسیده است، برای ازدواج فواید و برکات بیشماری آمده است؛ از ان جمله اینکه ازدواج موجب پاکی چشم از نگاه حرام، پاکدامنی بیشتر، افزایش روزی، اخلاق نیکو و اندوختن فرزند برای سختی های روزگار خواهد شد.

تعداد کلمات 1130 / تخمین زمان مطالعه 6 دقیقه

 

 26ـ سبب پاکی؛ ای جوانان! هر یک از شما که توان ازدواج دارد، ازدواج کند؛ زیرا ازدواج کردن، چشم را [از نگاه حرام] بیشتر فرو می‌پوشاند و دامن را پاکتر می‌دارد. و هر کس توان [ازدواج] نداشت، روزه بگیرد؛ زیرا روزه، شهوت را فرو می‌نشاند.[1]
27ـ شرورترین مردگان؛ شرورترین و پست‌ترین مردگان شما مجردها هستند؛ آنان که زن نگرفته و یا شوهر نکرده‌اند و همواره تنها زیست می‌نمایند.[2]
28ـ پشیمانی مردگان؛ اگر مردگان بی‌همسر شما به دنیا باز می‌گشتند، قطعاً ازدواج می‌کردند.[3]
29ـ حیات پاک؛ هر کس دوست می‌دارد که خداوند را پاک و پاکیزه دیدار کند، باید به داشتن همسر، پاکدامن و عفیف زیست نماید.[4]

30ـ رغبت عقلانی و وظیفه‌ی شرعی؛ امام رضا (علیه السّلام) فرمودند: اگر درباره‌ی ازدواج و وصلت‌های محکم و سنتی پیروی شده (از رسول خدا) و احادیث فراوان هم نبود، باز موضوع نیکی به خویشاوند و خویش و مأنوس شدن با بیگانه، و نزدیک ساختن افراد دور، و الفت بخشیدن میان دلها، و در هم تنیدن حقوق، و افزودن بر جمعیت، و اندوختن فرزند برای سختیهای روزگار و پیشامدهای زمانه که خداوند در این امر قرار داده است انگیزه‌ای بود که خردمند صاحبدل به ازدواج رغبت کند و انسان ره‌یافتۀ درست‌اندیش به آن بشتابد.[5]
31ـ برکات ازدواج؛ مردان و زنان بی‌همسر را، همسر دهید؛ زیرا [با این کار]، خداوند متعال، اخلاق آنان را نیکو می‌گرداند، و روزی­های‌شان را گشایش می‌بخشد، و بر مروت آنان می‌افزاید.[6]
32ـ عطش ازدواج؛ اگر محرک انسان برای عمل زناشویی تنها تمایل به فرزند بود (و هیچ گونه لذت و کامیابی در این عمل وجود نداشت) بعید نبود که در این امر آنقدر سستی کند که نسل بشر کمیاب و یا به کلی منقطع شود.[7]
33ـ تضمین یاری خداوند؛ هر که به منظور پاک نگه داشتن خود از آنچه خداوند حرام کرده است ازدواج کند، بر خداست که او را کمک کند.[8]
34ـ قرض گرفتن؛ سه چیز است که هر کس برای آنها قرض کند، سپس بمیرد و قرضش را ادا نکند، خداوند، از طرف او ادا می‌کند... و مردی که از افتادن در گناه بر خویشتن بترسد و با گرفتن قرض، زن بگیرد و خودش را [از ارتکاب به گناه] حفظ کند، سپس بمیرد و آن قرض را ادا نکرده باشد.[9]

 35ـ توسعه‌ی معیشت؛ مردی نزد رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آمد و از فقر و نداری شکایت نمود. پیغمبر به او فرمود: برو ازدواج کن. وی رفت و مطابق دستور رسول خدا عمل کرد و در نتیجه روزی و معیشتش فراخ گردید.[10]
36ـ طلب روزی؛ زن بگیرید؛ به درستی که این کار، روزی شما را بیشتر می‌کند.[11]
37ـ تولید ثروت؛ ازدواج کنید؛ زیرا زنان، برای شما ثروت می‌آورند.[12]
38ـ بدگمانی به خدا؛ هر کس از ترس فقر ازدواج نکند، حتماً نسبت به خداوند عزیز و جلیل، بدگمان شده است به استناد وعده‌ی خداوند که «إِنْ یَکُونُوا فُقَراءَ یُغْنِهِمُ اللهُ مِنْ فَضْلِهِ» اگر بینوا باشند خداوند از فضل خویش به نوایشان رساند.[13]
39ـ دوشیزگان میوه‌های رسیده؛ رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: جبرئیل از سوی خداوند لطیف و آگاه نزد من آمد و گفت: دوشیزگان مانند میوه‌های روی شاخه‌های درخت هستند. همانگونه که اگر میوه‌ها پس از رسیدن چیده نشوند، آفتاب آن‌ها را فاسد می‌کند و باد آن‌ها را می‌اندازد، زنان و دوشیزگان هم اگر به حد بلوغ جنسی برسند، چاره‌ای جز شوهر کردن ندارند وگرنه بیم فساد برایشان وجود دارد؛ زیرا که بشرند.[14] 40
ـ جدیت در ازدواج دختران؛ از پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) روایت شده است که فرمود: «پسران و دخترانتان را همسر دهید.» گفتند: ای پیامبر خدا! پسرانمان را همسر می‌دهیم؛ اما دخترانمان را چگونه؟! فرمود: «آنان را به طلا و نقره بیارایید، جامه‌ی نیکو بر تن آنها بپوشانید، و جهیزیه‌ی خوب به آنها بدهید تا خواستگار پیدا کنند.»[15]
 
منبع: کتاب مطلع مهر
نویسنده: امیرحسین بانکی فر

 
 
پی نوشت :
[1] . پیامبر (صلی الله علیه و آله): یَا مَعْشَرَ الشَّبَابِ، مَنِ اسْتَطَاعَ الْبَاءَةَ فَلْیَتَزَوَّجْ؛ فَإِنَّهُ أَغَضُّ لِلْبَصَرِ، وَأَحْصَنُ لِلْفَرْجِ، وَمَنْ لَمْ یَسْتَطِعْ فَعَلَیْهِ بِالصَّوْمِ، فَإِنَّهُ لَهُ وِجَاءٌ. (صحیح البخاری، ج 5، ص 1950)
[2] . قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): شِرارُ مَوتاکُمُ العُزّابُ، رُذالُ مَوتاکُم العُزّابُ. (الکافی: ج 5، ص 329، ج 3)
[3] . رسول الله (صلی الله علیه و آله): لَوْ خَرَجَ الْعُزّابُ مِنْ أَمْواتِکُمْ إِلَی الدُّنیا لَتَزَوَّجُوا. (عوالی اللآلی: ج 3، ص 283)
[4] . قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَلْقَی اللهَ طاهِراً مُطَهَّراً فَلْیَتَعَفَّف بِزَوْجَةٍ. (مستدرک الوسائل، ج 14، ص 150)
[5] . الامام رضا (علیه السّلام): لَو لَم یَکُن فِی المُناکَحَةِ وَ المُصاهَرَةِ آیَةٌ مُحکَمَةٌ ، وَ لا سُنَّةٌ مُتَّبَعَةٌ ، وَ لا أثَرٌ مُستَفیضٌ ، لَکانَ فیما جَعَلَ اللهُ مِن بِرِّ القَریبِ، وَ تَقریبِ البَعیدِ، وَ تَألیفِ القُلوبِ، وَ تَشبیکِ الحُقوقِ، وَ تَکثیرِ العَدَدِ، وَ تَوفیرِ الوَلَدِ لِنَوائِبِ الدَّهرِ وَ حَوادِثِ الاُمورِ، ما یَرغَبُ فی دونِهِ العاقِلُ اللَّبیبُ، وَ یُسارِعُ إلَیهِ المُوَفَّقُ المُصیبُ. (الکافی، ج 5، ص 373)
[6] . رسول الله (صلی الله علیه و آله): زَوِّجُوا أَیاماکُم، فَإِنَّ اللهَ تَعالی یُحَسِّنُ لَهُنَّ فی أَخْلاقِهِنَّ، وَ یُوَسِّعَ لَهُنَّ فی أَرْزاقِهِنَّ، وَ یَزیدُهُنَّ فی مُروآتِهِنَّ. (الجعفریات: ص 91)
[7] . قال امام صادق (علیه السّلام): َو لَو کانَ إِنَّما یَتَحَرَّکَ لِلْجِماعِ بِالرَّغْبَةِ فِی الْوَلَدِ، کانَ غَیْرَ بَعیدٍ اَنْ یَفْتُرَ عَنهُ حَتّی یَقِلَّ النَّسلُ اَو یَنْقَطِعَ (بحارالأنوار: ج 3، ص 79)
[8] . قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): حَقٌّ عَلَی اللهِ عَوْنُ مَنْ نَکَحَ اِلْتِماسَ الْعِفافِ عَمّا حَرَّمَ الله عز و جل. (الفردوس، ج 2، ص 132 ح 72)
[9] . رسول الله (صلی الله علیه و آله): ثَلاثَةٌ مَن تَدَیَّنَ فیها ثُمَّ ماتَ و لَم یَقضِ، فَإنَّ اللهَ عزَّوجَلَّ یَقضی عَنهَ ...و رَجُلٌ خافَ عَلی نَفسِهِ الفِتنَةَ فَتَعَفَّفَ بِنِکاحِ امرَأَةٍ بدَِینٍ فَماتَ و لَم یَقضِ.(المنتخب من مسند عبد بن حمید: ص 138)
[10] . قال الصادق (علیه السّلام): جاءَ رَجُلٌ إلی النَّبی فَشَکا إلَیْه الْحاجَةَ فَقال: تَزَوَّجْ، فَتَزَوَّجَ فَوُسِّعَ عَلَیه.(وسائل الشیعة، ج 14 ، ص 25)
[11] . رسول الله (صلی الله علیه و آله): اتِّخِذُوا الأَهلَ فَإِنَّهُ أرزَقُ لَکُم. (الکافی: ج 5، ص 329)
[12] . رسول الله (صلی الله علیه و آله): تَزَوَّجوا النِّساءَ فَإِنَّهُنَّ یَأتینَکُم باِلمالِ. (المستدرک علی الصحیحین: ج 2، ص 174)
[13] . قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): مَنْ تَرَکَ التَّزویجَ مَخَافَةَ العَیلَةِ فَقَدْ اَساءَ ظَنَّهُ باللهِ عَزَّوَجَل (الکافی، ج 5، ص 331)
[14] . رسول الله (صلی الله علیه و آله): إنَّ الأَبکارَ بِمَنزِلَةِ الثَّمَرِ عَلَی الشَّجَرِ؛ إذا أدرَکَ ثَمَرُهُ فَلَم یُجتَنَ أفسَدَتهُ الشَّمسُ و نَثَرَتهُ الرِّیاحُ، و کَذلکَِ الأَبکارُ إذا أدرَکنَ ما یُدرِکُ النِّساءُ فَلَیسَ لَهُنَّ دَواءٌ إلاَّ البُعولَةُ، و إلاّ لَم یُؤمُن عَلَیهِنَّ الفَسادُ لأَنَّهُنَّ بَشَرٌ. (الکافی، ج 5، ص 337 ، ح 2)
[15] . رُوِیَ رسول الله (صلی الله علیه و آله) أَنَّهُ قالَ: زَوِّجوا أبناءَکُم و بَناتِکُم. قالوا: یا رَسولَ اللهِ، هؤلاءِ أبناؤُنا نُزَوِّجُ، فَکَیفَ بَناتُنا؟! فَقالَ: حَلّوهُنَّ باِلذَّهَبِ وَالفِضَّةِ، و أجیدوا لَهُنَّ الکِسوَةَ، و أحسِنوا إلَیهِنَّ النَّحلَةَ، یُرغَب فیهِنََّ.(نثر الدر:ج 1، ص 174)