استفاده از داروهای قوی، آخرین گام درمان است.

چکیده: درمان، یکی از راه های مهم و موثر در برخورد با بیماری است. عدم اقدام برای درمان می تواند آسیب جدی ای را به همراه داشته باشد. در بخش پیشین به چهار گام از گام های درمان پرداختیم. در این بخش به ادامه قدم های موثر برای درمان می پردازیم. با ما همراه باشید.

تعداد کلمات 904/ تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

گام پنجم: چگونه پزشک خود را انتخاب کنیم؟

گام پنجم در ورود به بیمارستان طب اسلامی، انتخاب پزشک است. عقل و ضرورت اقتضا می کند که بیمار در انتخاب پزشک خود دقت کافی بکند و پزشکی را انتخاب کند که مؤمن و متقی باشد، مهارت پزشکی داشته باشد، به طب اسلامی اعتقاد داشته باشد، دارو و درمان اسلامی را بشناسد، قدرت تشخیص بیماری را داشته باشد، روش و منشش این باشد که همیشه پزشکی و طب اسلامی را بر دیگر لب های رایج مقدم بدارد، مگر در صورت ناچاری، با خواص داروهای قدیم و جدید آشنا باشد و از همه مهم تر، اخلاق طبی اسلامی داشته باشد. طبیب در تئوری اسلامی، شخصی است که بیمار را دلخوش کند، او را تقویت کند و به او امید، روحیه و اعتماد به نفس بدهد.
در روایت آمده است که حضرت موسی (علیه السلام) کلام به خداوند عرض کرد: بیماری از کیست؟
خداوند فرمود: از من است. موسی (علیه السلام) فرمود: درمان از کیست؟ خداوند فرمود: از من است. موسی (علیه السلام) فرمود: پس مردم در درگاه طبیب چه می کنند؟ خداوند فرمود: دل هایشان را خوش می کنند، طبیب خداست.
کار طبیب فقط دلخوش کردن و روحیه دادن بیمار است؛ مثلا بیماری پیش طبیب می رود، او برایش آزمایش می نویسد، بیمار می رود و آزمایش می گیرد و بر می گردد، پزشک با دیدن آزمایش بیمار می گوید که شما مشکلی ندارید و به زودی خوب می شوید. گفتن این جمله که «شما مشکلی ندارید و به زودی خوب می شوید»، همین کار طبیب است. بیمار دیگری هم به طبیب مراجعه می کند، طبیب او را برای آزمایش می فرستد، هنگامی که بیمار جواب آزمایشش را می آورد، طبیب بدون مقدمه می گوید که شما سرطان دارید و بیمار با شنیدن آن می افتد. چرا بیمار افتاد؟ چون طبیب به وظیفه خود عمل نکرد.
وظیفه اصلی طبیب دلخوش کردن و روحیه دادن به بیمار است و کسانی که بیمار را می ترسانند، اینها طبیب نیستند و کاسبند، چون به وظیفه خود عمل نمی کنند. وقتی انسان بیمار می شود، خودش بدترین احتمال را می دهد و می ترسد که مبادا بیماری ام سخت باشد و درمان نداشته باشد، به همین دلیل، نباید طبیب هم او را بترساند و مانعی بر سر راه درمانش ایجاد کند. تقویت و روحیه دادن به بیمار از ویژگی های بارز یک طبیب خوب است.

گام ششم: چه زمانی بیماری خود را درمان کنیم؟

گام ششم در ورود به بیمارستان طب اسلامی، زمان درمان است. ممکن است شما این پرسش را داشته باشید که آیا انسان در مراحل اول بیماری، بیماری خود را درمان کند یا در مراحل آخر بیماری؟ برای پاسخ به این سؤال دو تئوری روبروی هم قرار دارند.
تئوری امروزی و کلاسیک می گوید: انسان بایستی در اول بیماری خودش را درمان کند، چون بیماری هنوز شدید نشده است و عوامل بیماری هنوز جان نگرفته اند، بنابراین در همان ابتدای بیماری بایستی به درمان آن اقدام کرد؛ ولی تئوری اسلامی بر عکس این معتقد است.
تئوری اسلامی می گوید: تا می توانید از دارو خوردن دست نگه دارید و صبر کنید. اگر بیماری به حدی رسید که اگر باز هم صبر کنید، بیماری سخت می شود، آن موقع به درمان آن اقدام کنید. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می فرماید:
« تا هنگامی که تحمل بیماری را دارید، از دارو خوردن بپرهیزید.»
حضرت امیر (علیه السلام) می فرماید:
«داروی تو در بدن خودت نهفته است.»
از این روایات استفاده می شود که باید ابتدا به بدن اجازه داد تا در مقابل بیماری ها از خود دفاع کند. اگر شما به بدن اجازه دهید تا از خود دفاع کند، موجب تقویت سیستم دفاعی بدن می شود و برای مقابله با بیماری های بعدی، آمادگی بیشتری از خود نشان میدهد؛ ولی اگر در همان ابتدا از دارو استفاده کردید و به بدن اجازه دفاع از خود را ندادید، بدن به دارو تکیه می کند، سیستم دفاعی بدن ضعیف می شود و قدرت مقابله با بیماری های بعدی را نخواهد داشت.
اگر امروزه نیاز به دارو زیاد شده است، به این دلیل است که مردم زود سراغ دارو می روند و وقتی مصرف دارو سریع و زیاد باشد، میکروب ها به دارو عادت می کنند و در برابر آن مقاوم می شوند و کار به جایی می رسد که هیچ دارویی روی بدن اثر نمی کند.

گام هفتم: درمان را با داروی ضعیف شروع کنیم یا داروی قوی؟

گام هفتم در ورود به بیمارستان طب اسلامی، انتخاب نوع داروست. آیا برای درمان بیماری ها ابتدا داروی ضعیف را انتخاب کنیم و بعد داروی قوی و قوی تر، یا اینکه در مرحله اول از بهترین و قوی ترین دارو استفاده کنیم؟
در طب امروزی و کلاسیک رایج است که ابتدا و در مرحله اول به بیمار داروی ضعیف داده می شود؛ اگر اثر نکرد، داروی قوی تر داده می شود؛ و اگر باز هم اثر نکرد، داروی قوی تر داده می شود؛ ولی در طب اسلامی این گونه نیست. در طب اسلامی ابتدا به بیمار مهلت داده می شود تا بدنش از خود دفاع کند، اگر بدن موفق به دفاع و درمان بیماری نشد و بیماری غلبه کرد، در اولین مرحله مصرف دارو، از بهترین و قوی ترین دارو استفاده می شود. در روایتی آمده است:
«از مصرف دارو بپرهیزید تا هنگامی که احساس می کنید بدن قدرت دفاع دارد؛ ولی اگر دیدید بیماری شتابان حرکت می کند، قبل از اینکه شتابش بیشتر شود و نتوانی جلوش را بگیری، با دارویی او را سرکوب کن و ریشه اش را بکن.»

منبع: کتاب «نسخه های پیشگیری و درمان آیت الله تبریزی»
نویسنده: حسن زرقانی

بیشتر بخوانید:
چه عواملی در درمان موثر است؟ (بخش اول)
درمان بیماری ها با بادکش (بخش دوم)
بادکش کردن؛ عوارض، آثار و شرایط
بادکش درمانی یا حجامت خشک
درباره ی بادکش درمانی