روابط جنسی در خانواده (بخش دوم)

چکیده: بحث دیگری که درباره کار کرد خانواده در زمینه تنظیم روابط جنسی از نگاه اسلام باید به آن بپردازیم، مسئله چهارچوب رفتارهای جنسی است. پسئوال این است که آیا اسلام برای این رفتار محدوه ای هم قرار داده است؟ با ما همراه باشید تا پاسخ این سئوال را بیابید. 

 تعداد کلمات 651  / تخمین زمان مطالعه 4 دقیقه

توصیه دوم اسلام برای محدودسازی رفتارهای جنسی در چهارچوب خانواده، این است که مردان و زنان محیط خانوادگی خود را به گونه ای بسازند که آمادگی کامل برای کامیابی همسران از یکدیگر را داشته باشد؛ و زن یا مردی را که از این نظر کوتاهی کند، نکوهش می کند. اسلام از زنان و مردان می خواهد تا از همه اموری که زمینه ساز دل زدگی در رابطه جنسی است، دوری کنند و در مقابل، به انجام کارهایی که روابط جنسی را برای همسر لذت بخش تر می کند، همت گمارند. به گفته استاد مطهری «شاید برای یک نفر فرنگی شگفت انگیز باشد اگر بشنود اسلام، مزاح و ملاعبه زن و شوهر، آرایش کردن زن برای شوهر، پاکیزه کردن شوهر، خود را برای زن مستحب می داند.... در اسلام زنی که در آرایش و زینت خود برای شوهر کوتاهی کند، نکوهش شده است؛ کما اینکه مردانی که در ارضای زن خود کوتاهی کنند، نیز نکوهش شده اند» (همان، ص ۴۰۲-403).
با اندکی تأمل در آمار و ارقامی که مراکز آمار و رسانه های جمعی انعکاس می دهند، می توان نمود عینی آسیب زا بودن روابط آزاد جنسی را به روشنی دید؛ به گونه ای که اندیشمندان و مصلحان اجتماعی آن را «فاجعه ای برای زنان و خانواده و فرزندان» یاد کرده اند (گاردنر، ۱۳۸۶، ص۲۰۳). تولد کودکان نامشروع که پیامد روابط جنسی بی حد و حصر و خارج از چهارچوب خانواده است، امروز به مثابه بحرانی برای جامعه انسانی مطرح است. در ایالات متحده، میزان کودکان نامشروع از 5/4 درصد در ۱۹۷۰، به ۲۸ درصد از کل موالید در ۱۹۹۰ بالغ شده است. این پدیده در اقوام گوناگون یکسان نیست و برای زنان آمریکایی افریقایی واقع در گروه ۱۵ تا ۳۴ سال، به 3/70 درصد می رسد و در کشورهای اسکاندیناوی در دهه ۱۹۹۰، ۵۰ درصد نوزادان نامشروع بودند (کاستلز، ۱۳۸۰، ص ۱۸۸).
نکته مهم دیگر- چنان که پیش تر گفتیم- این است که اسلام رفتارهای جنسی را فقط در چهارچوب ازدواج شرعی و تشکیل خانواده می پذیرد؛ از این رو با هرگونه رفتار جنسی خارج از این چهارچوب مخالف است. به بیان دیگر اسلام طرفدار ناهمجنس خواهی و آن هم در حیطه خانواده است؛ از این رو با همجنس گرایی در هر شکل آن مخالف است. از نگاه اسلام گرایش به همجنس در رفتارهای جنسی، برخلاف فطرت و نظام آفرینش است و در واقع رفتاری انحراف آمیز در گرایش های جنسی است؛ از این رو اگر کسانی در مقام ارضای غریزه جنسی، از مسیر طبیعی و تکوینی منحرف شوند و به جای آنچه در اصل خلقت و متن آفرینش برای تأمین نیاز جنسی معین شده، راه دیگری در پیش گیرند، رفتارشان دارای ارزش منفی خواهد بود، و از راه مستقیم الهی منحرف شده اند.
در قرآن، وقتی داستان قوم لوط (که در همجنس گرایی معروف بوده اند) بیان شده، در چند جا بر زشتی این عمل و انحراف آن از مسیر فطرت الهی تأکید شده است، و آنها به سبب این امر نکوهش شده اند. در ادامه، به یک مورد از این آیات اشاره می کنیم: قرآن در سوره شعرا، آیه ۱۶۶ با اشاره به داستان قوم لوط می فرماید: وتذرون ما خلق لکم ربکم من أزواجکم بل أنتم قوم عادون؛ «همسرانی را که خدا برای شما قرار داده، رها می کنید، و به راهی که خدا قرار نداده است، می روید؛ شما مردمی متجاوز و نابکارید». خداوند در این آیه به آنها گوشزد می کند که هم جنس گرایی شما، راهی خلاف فطرت و خلاف طبیعت شما، و انحرافی از راه راست است. این نکته را با دقت در جمله خلق لکم ربکم می توان به خوبی دریافت. خداوند در این آیه به انسانها می فهماند که آنچه خداوند قرار داده و فطرت الهی آن را اقتضا دارد، گرایش هریک از دو جنس به جنس مخالف خود است و نیاز جنسی باید از همین راه برآورده شود، و گرایش مرد به مرد و زن به زن برخلاف فطرت است و در محدوده ما خلق لکم نیست (مصباح یزدی، ۱۳۷۷، ص۲۴۲-۲۴۳).