در مورد تغذیه کودک 7 ساله چه می دانید؟

تغذیه کودک ۷ ساله دارای حالاتی است که به خوبی یاد آورنده عادات کودک ۶ ساله است ولی والدین پیشرفت هایی را که کسب کرده، با این کلمات تفسیر می کنند: «او کمتر از سابق بداخلاق و عصبی است».
اشتها: چند دختر کوچک که در گروه ما تحت بررسی قرار گرفتند، هنوز اشتهای کمی دارند. غذاها وقتی آماده می شوند، برایشان مطبوع تر است تا وقتی که در جلویشان قرار دارد. برعکس بعضی پسرهای کوچک ، اشتهایشان آنقدر زیاد شده که دیگران با گفتن شکم گنده ، آنها را اذیت می کنند. این کودکان گاهی به سوء هاضمه دچار می شوند مخصوصا وقتی که خیلی تند غذا خورده باشند.

 کودک ۷ ساله به وضوح امیال و نفرت هایش را ابراز می دارد ولی با شدت کمتری از ۶ سالگی، او شروع به تفوق بر تنفرهایش با خوردن آگاهانه غذاهایی که دوست ندارد ، می نماید. این کار کوشش زیادی برایش در بر دارد ولی با خوردن غذای مورد تنفرش ، در ابتدا یا آخر غذا برای این کار به خودش تبریک می گوید.
کودک تنها غذا می خورد
 کودک ۷ ساله به طور متوسط به خوبی قاشق و چنگال خود را به کار برده و غالبأ کمتر تمایل به خوردن با دست و انگشتانش را دارد. برایش واقعا مشکل است بعضی غذاها را روی چنگال یا قاشق خود بدون فشار دادن با انگشتان آزادش ، قرار دهد. بعضی کودکان از یک تکه نان برای فشار دادن استفاده می کنند ولی اگر آنها را به انتخاب خودشان بگذارند، اکثر آنها غذا خوردن با دست و انگشتان را انتخاب می کنند.

 کودک ۷ ساله بیشتر توانایی غذا خوردن در محفل خانواده را دارد. او حالا آرامتر است و بهتر می تواند نشسته در جای خود باقی بماند و ممکن است حتی به گفتگوی عمومی علاقه نشان داده و آنچه را در روز انجام داده بیان می کند. با این حال توجهش به چیزی که در خارج می گذرد، به طور سریعی منحرف می شود و غالبأ نمی تواند از پریدن از روی صندلی و با عجله به طرف پنجره رفتن و نگاه به بیرون کردن خودداری نماید. او غالبأ مایل است شیئی را که هنوز مورد علاقه اش است نظیر یک تفنگ یا کتابی مصور ، با خودش به سر میز غذا بیاورد. برای آمدن به سر میز معطل می کند و معمولا می بایست دو بار او را صدا کرد. او غالبا ترجیح می دهد غذایش را به تنهایی بخورد تا بتواند خواندن یا گوش کردن به رادیو را ادامه دهد. برایش پیش می آید که با برادر کوچکترش دعوا کرده و یا وقتی هر دو با پدر و مادرشان سر میز هستند برای خنداندن او ادا و شکلک های زیادی در آورد.

کودک ۷ ساله دیگر مانند سال قبل به آهستگی غذا نمی خورد و حالا بهتر می تواند غذا بخورد. او به «دسر» علاقه دارد و این علاقه ممکن است تا پایان غذا او را تحریک نماید. ممکن است او را با گفتن اینکه به زودی عضو فلان باشگاه خواهد شد، تحریک کنند ولی هیچ چیز آنقدر او را تحریک نمی کند که بداند دوستی در حیاط منتظر اوست تا بروند و بازی کنند.
به کودک ۷ ساله هنوز میبایست یادآوری کرد که قبل از غذا دستهایش را بشوید و او ممکن است با گفتن «واقعا باید آنها را بشویم؟» از انجام آن خودداری نماید که اگر پافشاری نکنند نظر خود را تحمیل می کند.

او ترجیح می دهد دستمال سفره اش در کنار بشقابش باشد و طرز استفاده از آن را در موقع مناسب می داند. او حتی ظرافت را تا آنجا می رساند که انگشتان و دهانش را با دستمال پاک می نماید. او فکر می کند دور دهانش را پاک کند ولی معمولا تنها موفق به مالیدن خرده های غذا روی گونه اش می شود.