واکنش والدین هنگامی که کودکان دیگر کودک شان را اذیت کردند

در برابر هر گونه وسوسه‌ ای برای خالی کردن عصبانیت خود را روی فرزند دوست تان یا کودکی که فرزند شما را اذیت کرده است مقاومت کنید.
 

کودکان در سن‌های مختلف ممکن است با یکدیگر درگیر شوند. اما اگر کودکی هنگام بازی با بچهٔ شما به شکلی پرخاشگرانه رفتار می‌کند، چه کار باید کنید؟ دو قاعده‌ٔ اساسی در مورد رفتار با کودکان اشخاص دیگر وجود دارد که همیشه باید رعایت کنید. اول اینکه، هرگز به یک پدر یا مادر دیگر نگویید که فرزند خود را چگونه بزرگ کند و دوم، هرگز کودکی را که فرزند خودتان نیست سرزنش نکنید. والدین راه و روش خود را برای برخورد با رفتار فرزندشان دارند و هرچند ممکن است از روی دلسوزی تمام دوست داشته باشید که دوست تان فرزند خود را با قاطعیت بیشتری مهار کند، اما جای تصمیم‌گیری شما نیست. با این حال، راه‌هایی وجود دارد که می‌توانید کودک نوپای خود را از آزار یک همبازی خشن محافظت کنید.
 

در برابر هر گونه وسوسه‌ ای برای خالی کردن عصبانیت خود را روی فرزند دوست تان یا کودکی که فرزند شما را اذیت کرده است مقاومت کنید. او کاری غیر از آزمایش محدودیت‌هایش، یعنی همان کاری که کودکان نوپا می‌کنند انجام نداده است. هر قدر هم که از عدم مداخلهٔ پدر یا مادر کودک ناراحت هستید، ناراحتی خود را روی کودک شان خالی نکنید. بچه‌ها باهوش‌تر از چیزی هستند که بزرگسالان فکر می‌کنند و نیروی تشخیص و دریافت قدرتمندی برای احساسات منفی دارند. اگر او متوجه ناراحتی شما شود، ممکن است حتی بدتر رفتار کند.
 

به جای دعوا کردن کودک دیگر، مدتی بنشینید و هر دو کودک را با دقت زیر نظر بگیرید و وقتی متوجه شدید که دعوایی در شرف وقوع است، با بازی کردن پرسروصدا با یک اسباب‌بازی دیگر یا خواندن یک آهنگ، حواسشان را پرت کنید و هنگامی که فرزند دوستتان یک بار هم که شده، توانست کار خوبی مثل به تقسیم یک اسباب‌بازی با فرزندتان بدون عوا انجام دهد، به او بگویید که چقدر رفتار محبت‌آمیزش را دوست دارید. در نهایت، درست مثل هر کودک نوپای دیگری، او هم شروع به یادگیری نحوهٔ رفتار و کنار آمدن با کودکان دیگر در گروه بازی خواهد کرد.
 

شما همچنین می‌توانید مکان دیگری را برای قرار بازی کودکان پیشنهاد کنید. کودکان نوپا در فضاهای کوچک مثلاً یک اتاق نشیمن بیشتر مستعد ناآرامی و در نتیجه بدرفتاری هستند، بنابراین انتقال قرار بازی کودکان به یک فضای باز بزرگ مانند یک زمین بازی یا پارک می‌تواند فرصت‌های درگیری را کاهش دهد. با داشتن فضای بیشتری برای حرکت و جابه‌جایی، کودکان نوپا می‌توانند انرژی اضافی خود را مصرف کنند و سرخوردگی‌های اجتماعی خود را تخلیه کنند، بدون اینکه یکدیگر را اذیت کنند و از همه مهم‌تر، در آنجا هیچ اسباب‌بازی یا کتابی برای پرتاب کردن به سمت هم یا دعوا بر سر آن وجود نخواهد داشت.
 

اگر موارد بالا را امتحان کردید ولی فقط وضعیت بدتر شد و کودک نوپای شما از رفتار کودک دیگر کاملاً آشفته و ترسیده به نظر می‌رسد، می‌توانید مدتی او را از بازی با این کودک یا کودکان جدا کنید. ممکن است مشکل این باشد که این ترکیب از بچه‌ها در حال حاضر برای فرزندتان مناسب نیستند و وقتی از فرزندتان می‌خواهید با کودکی که با او بدرفتاری می‌کند کنار بیاید چیزی به او یاد نمی‌دهید. علاوه بر این، تصمیم شما برای جدا کردن کودکان ممکن است گفت‌و‌گویی بین شما و والد دیگر را در مورد علت آن شروع کند که می‌تواند زمینه را برای پیدا کردن راه‌حلی در درازمدت فراهم کند.

منبع: سایت مادرشو