آشنایی با انواع گرمازدگی و پیشگیری از آن (بخش دوم)

احتمال ابتلای کسانی که در محیط‌های خیلی گرم کار می‌کنند یا در محل کار خود در معرض حرارت بالا قرار دارند، به گرمازدگی بیشتر است.
 

گاهی اوقات فعالیت در دوره‌های طولانی‌مدت در گرما می‌تواند باعث بروز برآمدگی‌های جوش‌ مانندی روی پوست شود. دلیل آن هم معمولا لباس زیری است که خیس عرق شده است. این جوش‌ها معمولا با خنک شدن بدن یا تعویض لباس‌ها خودبه‌خود خوب می‌شوند؛ ولی اگر پوست بلافاصله بعد از جوش زدن خنک نشود، ممکن است عفونت ایجاد شود.
 

این مورد یکی از جدی‌ترین انواع گرمازدگی است و زمانی رخ می‌دهد که بدن دیگر نتواند خودش را خنک کند. هنگام ابتلا به این نوع گرمازدگی، علاوه بر عرق کردن فراوان، موارد زیر هم مشاهده می‌شود:
- سرگیجه
- ضعف
- تشنگی
- از دست دادن هشیاری و تمرکز
- پوست مرطوب و سرد
- نبض سریع

این مرحله قبل از سکته‌ی گرمایی رخ می‌دهد، بنابراین باید قبل از گسترش آن هرچه سریع‌تر استراحت کنید و آب بنوشید. اگر بهبودی در علائم خود احساس نکردید فورا به پزشک مراجعه کنید.
 

خطرناک‌ترین نوع گرمازدگی سکته‌ی گرمایی است که حتی می‌تواند کشنده باشد. انواع دیگر گرمازدگی اگر به‌خوبی درمان نشوند می‌توانند منجر به سکته شوند. این بیماری وقتی رخ می‌دهد که دمای بدن به بالای ۴۰ درجه‌ی سانتی‌گراد برسد و اولین نشانه‌ی آن غش کردن است. دیگر علائم آن عبارتند از:
- کج‌خلقی
- گیجی
- از دست دادن هشیاری و تمرکز
- برافروخته شدن پوست
- کاهش تعرق
- نبض ضعیف یا سریع

هنگام بروز این علائم باید:
- سعی کنید به یک مکان خنک بروید که ترجیحا تهویه داشته باشد.
- آب یا نوشیدنی‌های حاوی الکترولیت بنوشید.
- دوش آب سرد بگیرید تا وضعیت بدن‌تان سریع‌تر به‌حالت عادی برگردد.
- زیر بازوهای خود و اطراف ناحیه‌ی کشاله‌ی ران، کیسه‌های یخ قرار بدهید.
- اگر در علائم‌تان بهبودی مشاهده نکردید به اورژانس زنگ بزنید.
 

احتمال ابتلای کسانی که در محیط‌های خیلی گرم کار می‌کنند یا در محل کار خود در معرض حرارت بالا قرار دارند، به گرمازدگی بیشتر است. کارگران ساختمانی، کشاورزان و کسانی که به‌ مدت طولانی در مجاورت گرما قرار دارند، آتش‌نشان‌ها و افرادی که با اجاق‌های بزرگ سروکار دارند یا در فضاهای بسته با تهویه‌ی نامطلوب کار می‌کنند باید بیشتر جانب احتیاط را رعایت کنند. علاوه بر این‌ها، شرایط بدنی و بیماری‌های خاصی هم می‌تواند خطر ابتلا به گرمازدگی را بیشتر کند. مثلا داروهای مربوط به قلب و فشار خون مثل داروهای ادرارآور، توانایی بدن برای خنک کردن از طریق تعریق را کاهش می‌دهند. همچنین اگر برای کنترل فشار خون خود، رژیم غذایی‌تان کم سدیم است، ممکن است سریع‌تر دچار گرمازدگی شوید.

کودکان و افراد مسن در معرض خطر بیشتری قرار دارند. چون خیلی از کودکان ساعت‌های طولانی در هوای گرم بدون این که استراحتی داشته باشند یا خودشان را خنک کنند یا آب کافی بنوشند مشغول بازی کردن هستند. افراد مسن هم معمولا نسبت به افزایش دمای محیط اطراف‌شان حساس و آگاه نیستند و نمی‌توانند به‌ موقع به دمای بالا عکس‌العمل نشان بدهند. بنابراین سالمندانی که در مکان‌های خیلی گرم زندگی می‌کنند و در خانه‌ شان پنکه یا کولر ندارند ممکن است دچار گرمازدگی شوند.
 

وظیفه‌ی تنظیم دمای بدن بر عهده‌ی قسمتی از مغز به نام هیپوتالاموس است. این قسمت، معمولا دمای بدن را در حدود ۳۷ درجه‌ی سانتی‌گراد نگه می‌دارد (با اندکی تغییر در طول روز و شب). اگر ویروس یا باکتری وارد بدن شود، ممکن است هیپوتالاموس برای از بین بردن هر چه سریع‌تر این باکتری‌ها دمای بدن را زیاد کند. در این صورت تب به عنوان بخشی از واکنش سیستم ایمنی بدن رخ می‌دهد و با از بین رفتن عفونت، هیپوتالاموس باید دمای بدن را به‌حالت عادی برگرداند.

مسکن‌هایی مثل استامینوفن می‌توانند تب را پایین بیاورند ولی تأثیری روی گرمازدگی ندارند. تنها تغییر شرایط محیطی، آب‌رسانی به بدن و خنک کردن بدن از طریق گذاشتن یخ روی پوست می‌تواند روی گرمازدگی تأثیر بگذارد.
 

اولین گام جهت پیشگیری این است که خطرات بازی یا کار کردن در شرایط بسیار گرم را بدانید و در صورت قرار گرفتن در معرض گرما، موارد زیر را رعایت کنید:
- در سایه یا در محیط خنک استراحت کنید و اگر نیاز مبرم به خارج شدن از منزل ندارید ترجیحا در خانه بمانید.
- وقتی در دمای بالا کار می‌کنید، هر ۱۵ تا ۲۰ دقیقه آب یا نوشیدنی‌های حاوی الکترولیت بنوشید.
- وقتی بیرون از خانه‌ هستید لباس‌های سبک و رنگ روشن بپوشید.
- اگر وضع تهویه‌ی خانه‌تان زیاد خوب نیست، سعی کنید وقتی هوا خیلی گرم می‌شود به سالن‌ها و محیط‌های عمومی خنک بروید.

منبع: سایت چطور