درمان صرع در کودکان

خوردن کندر، یک‌ روز در میان باعث گرم نگه داشتن بدن کودک و بالا رفتن تمرکز هوشی آنان می‌شود. 
 

گاهی افراد صرع و تشنج را یکی می دانند و علائم و خطرات هر دو را با هم دیگر اشتباه می گیرند. اما باید گفت که تشنج ناشی از تب بالا در کودکان بوده، که ممکن است به تعداد بسیار کم و حتی فقط یکبار، در طول عمر کودک، تا ۶ سالگی وقوع پیدا کند. اما صرع، ناشی از حملات عصبی است، که به شکل تشنج خود را نشان می‌دهد و باعث آشفتگی، نامنظم شدن فعالیت‌های مغز می شود و همزمان با آن فرد هوشیاری خود را از دست داده و به همراه با حرکات بدون کنترل دست و پا یاسر آیا تمام بدن همراه است، که ممکن است در کل عمر با فرد همراه باشد و یا تعداد کمی در طول عمر آن پیش آید، یک یا دو بار تشنج کردن کودک دلیل داشتن صرع در آن نیست! 

در بیشتر موارد صرع هیچ گونه دلیل و علت خاصی ندارد و در بیشتر اوقات در افرادی پیش می آید که یک عارضه اعصاب دارند، که با یک عامل تحریک کننده مانند صدای آلارم بدون توقف، چراغ چشمک زن و... ذهن آنها درگیر شده و حمله عصبی اتفاق می‌افتد. از هر هر ۲۰۰ کودک یک کودک مبتلا به این عارضه می باشد. که حمله آنها نیز با هم مختلف است، گاهی حمله صرع بزرگ که شیوع بیشتری نیز دارد، اتفاق می‌افتد. گاهی هم حمله صرع کوچک که به شکل بیهوش شدن، خود را نشان داده اتفاقمی‌افتد.

اگر در خانواده بیماری صرع در والدین وجود دارد، توصیه می شود که قبل از بارداری، مادر به پزشک مراجعه کرده و از همان زمان تحت مراقبت بوده، تا کودکشان دچار این بیماری نشود .چرا که یکی از دلایل وجود صرع در کودکان به عملکرد ژنتیکی والدین برمی گردد و در آخر به یک نکته ای باید اشاره کرد آن هم یک نوع بیماری نادر به نام صرع کانونی است، که احتمال وجود آن بسیار کم بوده و علائمی همچون کشیده شدن یک سمت صورت، بدن یا دست و پا دارد، که اگر این اتفاق برای بیمار بیفتد خود بیمار آن را به یاد نمی آورد و هوشیاری خود را از دست می دهد. 
 

بدون شک، صرع یک تصویر ناپسند در ذهن افراد ساخته است که علت آن، احتمالاً بیشتر بخاطر اثرات غیر قابل پیش بینى و گاهى اوقات ترسناک آن مى‏‌باشد. گرچه انواع مختلفى از حملات صرع وجود دارد اما مردم اکثرا فقط آن نوعى از حملات را مى‏‌شناسند که فرد به زمین افتاده، دست و پا مى‏‌زند و کف از دهانش خارج مى‏‌گردد. [1]

_ حرکات انقباضی یا تشنج آمیز دست و پا یا صورت که بین چند ثانیه تا چند ساعت به طول می انجامد. 
_ بیهوشی چند ثانیه یا چند دقیقه بعد از حمله صرع.
_ انقباض شدید عضلات تا چند ثانیه که باعث بیهوشی کودک و به هم ریختن تنفس آن می شود. 
_ بد اخلاقی، رفتار های غیر عادی، فریادهای شدید قبل از حمله عصبی. 
_ گیجی، سردرد، خواب آلودگی، سرگیجه و سردرگمی بعد از به هوش آمدن. 
_ به یاد نیاوردن حمله عصبی برای خود فرد بیمار. 
_ خیره شدن به یک نقطه از اطراف و دست کشیدن از هر نوع فعالیتی. 
 

- قبل از پرداختن به روش های درمانی صرع، باید به مواردی اشاره کرد که باعث می شود این بیماری در افراد بیشتر ظهور کند؛ از جمله این موارد عبارتند از کم خوابی، کم خوری، ضعف، استرس، اعتیاد و مصرف مواد الکلی، عدم استفاده از داروهایی که پزشک معالج آنها را نسخه کرده‌ است. 

- گرم نگه داشتن بدن کودک با ماساژ روغن هایی با طبع گرم مانند روغن سیاه دانه، روغن زیتون بودار، روغن زنجبیل، روغن بادام و غیره... هر هشت ساعت یک بار تکرار شود. 

- صورت کودک تان را با گلاب اصل شستشو داده و صبر کنید تا ۲۰ دقیقه بر روی پوست اش بماند، سپس آبکشی کنید. می‌توانید گلاب را به روش دیگر برای رفع صرع استفاده نمایید؛ به شکلی که پارچه ای سفید بسیار تمیز، را آغشته به گلاب کرده و هنگام خواب کودک در کنار سر و بینی کودک قرار بدهید. 

- دوسین هر شب میل شود. 

- انتخاب عطرهای گرم برای استفاده روزانه مانند عطر سنجد، یاس، محمدی و غیره. 

- خوردن کندر، یک‌ روز در میان باعث گرم نگه داشتن بدن کودک و بالا رفتن تمرکز هوشی آنان می‌شود. 

- دود کردن اسپند و عود در خانه توصیه می شود. 

- جوشانده ترکیبی از گیاهان اسطوخودوس و سنبل الطیب، بادرنجبویه، بهار نارنج و گل محمدی، به طور مساوی با عسل برای کودکان روز چند بار توصیه می شود. [2] 

- امام رضا (علیه السلام) در این‌باره می فرماید «برای درمان صرع (حالت تشنج شدید) سوره ی حمد و ناس و فلق را بر ظرف آبی بخوانید و به آن بدمید سپس آب را بر سر و صورت بیمار بریزید انشاءالله خوب می‌شود.»[3] 

- در صورت امکان حتما کودک خود را در سن و فصل های معین بادکشی و حجامت یا زالو درمانی کنید. 

- مصرف غذاهای با طبع گرم را در وعده‌های غذایی خود افزایش دهید، به جز گردو. 

- غذاهایی را که طبع سرد دارند از وعده‌های غذایی خود تا حد ممکن، کاهش داده و یا قطع کنید. مانند ترشیجات، ماست، دوغ و غیره... 

پی نوشت :
[1] سایمون شورون، صرع، انتشارات: عصر کتاب، فصل اول، صفحه 1
[2] سید هادی فاطمی، بیماری های کودکان، قم : شهید  کاظمی، 1396، صفحه 256.
[3] محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، ناشر : دار إحیاء التراث العربی، بحارالأنوار، جلد 2، صفحه 364