مهارت مقابله با هیجانات

فهرستی تهیه کنید و در آن بنویسید که افراد در موقعیت‌های مختلف باید چگونه رفتار کنند؛ یا در برخورد با افراد دیگر بهتر است چه رفتاری داشته باشند.
 

همه ما در طول روز و در موقعیت‌های مختلف هیجانات و احساسات متفاوتی را تجربه می‌کنیم. ممکن است یک روز از شدت خوشحالی روی پای خود بند نباشیم، روز دیگر غمگین باشیم، گاهی می‌ترسیم، گاهی به شدت خشمگین می‌شویم. حتی شاید به افرادی برخورد کرده باشید و به اصطلاح به آنها جو گیر بگویید، افرادی که کنترل هیجانات خود را ندارند.

افرادی که در زمان خشم داد و فریاد می‌کنند، وسایل خود را پرتاب می‌کنند یا وقتی خوشحال هستند صدای خنده‌هایشان همه جا پخش می‌شود. هنگام دعوا هم آن‌قدر رفتارشان خشن و تند می‌شود که نمی‌شود به سمت آنها رفت. احساسات انسان‌ها از بدو تولد و دوران کودکی شکل می‌گیرند و در طی سال‌ها و ارتباطات اجتماعی تکامل پیدا می‌کنند.

به‌طورکلی چهارنوع هیجان در انسان وجود دارد: ترس، غم، شادی و خشم. اگر با این حالات هیجانی درست برخورد نشود و روش‌های کنترل آنها را ندانیم، تاثیرات منفی بر سلامت جسمی و روانی مان می‌گذارند و همچنین اطرافیان را نیز تحت‌تأثیر قرار می‌دهند. البته ذکر این نکته ضروری است که هیجان به خودی خود مضر نیست، اگر بدانیم چگونه با آن برخورد کنیم و آن را به شکل سالم تجربه کنیم. مهارت مقابله با هیجانات فرد را قادر می‌سازد تا تنش و فشار روانی کمتری را تجربه کنید. در ادامه شما را بیشتر با این مهارت آشنا می‌سازیم.
 

هیجان به تمام احساسات و حالات روحی و روانی مثبت و منفی گفته می‌شود که همراه با علایم جسمانی ظاهر می‌شوند. واژه‌هایی مانند شور، احساس و عاطفه نیز شباهت‌های زیادی از نظر معنی به واژه هیجان دارند و گاها جای آن به کار برده می‌شوند. ما نسبت به دنیای پیرامون خود حساس هستیم و به آنها واکنش‌های هیجانی نشان می‌دهیم. این واکنش‌های هیجانی شامل خشم، ترس، عشق، محبت، تنفر، امید، ناامیدی، نگرانی، احساس حقارت، غرور، غم، اندوه، شادی، تعجب، شرم، پشیمانی و دلسوزی می‌شوند.

انسان دو دسته هیجان‌ها را در طول زندگی خود تجربه می‌کند. در دوسال اول زندگی هیجان‌های اولیه مانند شادی، غم، عصبانیت و ترس در کودک ظاهر می‌شود. با افزایش سن هیجان‌های ثانویه مانند خجالت، حسادت و غرور در فرد آشکار می‌شود.
 

بعد فیزیولوژیک: این بعد شامل تغییرات جسمانی است که در اثر هیجان در فرد ایجاد می‌شود. برای مثال فردی که ترسیده یا اضطراب دارد دچار ضربان قلب می‌شود یا مشکلات گوارشی پیدا می‌کند.

بعد شناختی: هرهیجانی به دنبال یک سری فکر ایجاد می‌شود. مثلا وقتی در خانه تنها هستیم و صدایی می‌شنویم اگر فکر کنیم دزد آمده است دچار اضطراب می‌شویم.

بعد رفتاری: در پی هر هیجانی یک سری رفتار‌ها از ما سر می‌زند. وقتی خشمگین هستید فریاد می‌زنید، با دیگران بحث و دعوا می‌کنید یا در زمان استرس شروع به جویدن ناخن دست خود می‌کنید.
 

هیجان‌ها زودگذرند و آن‌چه اهمیت دارد این است که در مدت زمان کوتاه بعد از رخ‌دادن آن بتوانیم سریع آن را شناسایی کنیم و کنترل رفتار خود را به دست بگیریم تا رفتار نادرستی از خود نشان ندهیم. زمانی که دچار هیجان می‌شوید، یک گام به عقب رفته و تصور کنید شخص دیگری دچار این هیجان شده است. با این کار با فاصله گرفتن از خود هیجان، بهتر درک می‌کنید که درحال تجربه چه هیجانی هستید و باید چه رفتاری را مناسب با آن از خود نشان دهید. برای این‌که بتوانید هیجانات خود را سریعا شناسایی کنید باید به نشانه‌هایی در اعمال و رفتار خود توجه کنید:

وقتی دچار هیجان می‌شوید، ناخودآگاه وضع بدنی شما نشانه‌هایی از خود نشان می‌دهد که منعکس‌کننده هیجان شماست؛ برای مثال هنگام خشم دست خود را مشت می‌کنید یا هنگام استرس و اضطراب پای خود را تکان می‌دهید یا با انگشتان دست خود بازی می‌کنید.
 

هیجان‌ها به‌صورت افکار نیز خود را نشان می‌دهند. وقتی خشمگین یا غمگین هستید یا دچار استرس شده‌اید، افکاری به سراغ تان می‌آید که نشان از هیجان شما دارد. در زمان غمگینی ممکن است این افکار به ذهن تان بیاید: «همیشه همین‌طور است، من شانس ندارم ...» در صورتی که وقتی سرحال هستید از این فکرها نمی‌کنید. اگر هم چنین افکاری به سراغ تان می‌آید که ناشی از هیجانات شماست، می‌توانید با شناسایی آنها به شناخت بهتری از هیجانات دست یابید.
 

هنگام تجربه هیجان از خود رفتار‌های خاصی نشان می‌دهید. هنگام ناراحتی شروع به گریه می‌کنید؛ هنگام خشم ناگهانی صدای تان را بالا می‌برید و به قول معروف از کوره در می‌روید؛ زمانی که اضطراب دارید، آرام و قرار ندارید و... . توجه به این اعمال شما را نسبت به هیجان آگاه می‌کند.
 

بدون این‌که بدانید برخی از موقعیت‌ها، افراد، مکان‌ها، احساسات و افکار می‌توانند باعث شکل‌گیری هیجان خاصی در شما شوند. به این عوامل راه‌انداز می‌گویند. بد نیست این راه‌انداز‌ها را شناسایی و آنها را یادداشت کنید. با استفاده از آنها می‌توانید هیجانات خود را پیش‌بینی کنید و برای مقابله با آنها آماده باشید.
 

فهرستی تهیه کنید و در آن بنویسید که افراد در موقعیت‌های مختلف باید چگونه رفتار کنند؛ یا در برخورد با افراد دیگر بهتر است چه رفتاری داشته باشند. برای صحبت‌کردن با شخصی که شما را آزرده است، بهتر است بحث آرام داشته باشید یا داد و فریاد کنید؟ رفتارهای خود را با فهرستی که تهیه کرده‌اید، مقایسه کنید؛ این کار به شما انگیزه می‌دهد تا هنگامی که دچار هیجان می‌شوید با استفاده از معیارهای شایسته خود، کنترل هیجانات خود را به دست بگیرید.

منبع: روزنامه شهروند