محمد فکوری یزدی
شيخ محمد فرزند آقا حسين يزدي در سال 1324ه.ق، در احمد آباد اردكان و در خانوادهاي مذهبي و مستضعف ديده به جهان گشود. پس از گذشت حدود بيست بهار از زندگيش، رهسپار حوزه علميه قم شد و در مدرسه فيضيه اقامت گزيد و با اشتياق فراوان به تحصيل و تهذيب نفس پرداخت.وي بر اثر تفكّر زياد در تحقيق مطالب و فهم مسائل، به لقب « فكور» معروف بودند. آن گونه كه مشهور است، حضرت آيةاللّه حائري( ره) ايشان را به اين لقب خواندند» .گروه : علوم انساني رشته : الهيات و معارف اسلامي والدين و انساب : نام پدر شيخ محمد ، آقا حسين بود. تحصيلات رسمي و حرفه اي : شيخ محمد كمتر از 6سال داشت كه جهت فراگرفتن قرآن مجيد پاي به مكتب گذاشت. به زودي كلام خدا را آموخت. چون درآمد مالي پدرش كفاف مخارج خانوادهاش نميكرد، نزد شخصي به نام حاج عبدالصمد وكيلي به شاگردي رفته و همزمان با كار، خواندن و نوشتن را نيز فراگرفت.بيشتر شبها با اجازه صاحب مغازه در همان مغازه ميماند تا با فراغت بيشتر به مطالعه ادامه دهد.استعداد سرشار و شوق آموختن سبب شد تا سرانجام به مدرسه علميه اردكان راه بيابد و پس از طي تحصيلات مقدماتي، جهت ادامه تحصيل راهي يزد شود.با مستمري اندكي كه حاج عبدالصمد در اختيارش قرار ميداد، توانست در مدرسه عبدالرحيم خان يزد كه رونق خاصي داشت، به تحصيل بپردازد. پس از گذشت حدود بيست بهار از زندگيش، رهسپار حوزه علميه قم شد و در مدرسه فيضيه اقامت گزيد و با اشتياق فراوان به تحصيل و تهذيب نفس پرداخت.استادان و مربيان : طي سالهاي متمادي كه شيخ محمد فكوري يزدي در حوزه پربركت قم مشغول تحصيل بود، از محضر استادان زيادي بهرهمند گرديد. بعضي از آن آيات عظام عبارتند از:-1حاج شيخ عبدالكريم حائري يزدي، مؤسس حوزه علميه قم-2سيد محمد حجت كوه كمري-3سيد محمدتقي خوانساري-4سيد صدرالدين صدر-5امام خميني(ره)-6 محمد علي قمي-7سيد شهاب الدين مرعشي نجفي-8سيد محمدرضا گلپايگاني.-9سيد حسين بروجردي طباطبايي.هم دوره اي ها و همکاران : شيخ محمد فكوري يزدي در دوران تحصيل بيشتر اوقات با شهيد محراب آيةاللّه حاج شيخ محمد صدوقي مباحثه ميكرد.(5) تا اينكه از مدرسين عالي رتبه حوزه علميه شد و در صحن بزرگ حضرت معصومه (س)شروع به تدريس كرد.همسر و فرزندان : از شيخ محمد فكوري يزدي تنها يك دختر داشت.زمان و علت فوت : شيخ محمد فكوري يزدي در روز جمعه هشتم ذيعقده سال 1394ديده از جهان فرو بست و در مقبره شيخان قم، در جوار زكريا بن آدم اشعري، سمت شرقي شيخان، بدن مطهرش به خاك سپرده شد.فعاليتهاي آموزشي : شيخ محمد فكوري يزدي در حدود 18سال از محضر آيةاللّه العظمي بروجردي بهره برد و به درجه اجتهاد نايل آمد. وي به امر تدريس خيلي اهميت ميداد. از اين روي شاگردان زيادي در مكتبش تربيت شدند كه اكثر آنان هنوز در قيد حيات و مايه افتخار حوزههاي علميهاند. بعضي از شاگردان ايشان عبارتند از:آيةاللّه شهيد حاج آقا مصطفي خميني( ره) كه بخشي از دروس فلسفه و حكمت را از وي فرا گرفت. حاج سيد عباس خاتم يزدي، محمدتقي مصباح يزدي، شيخ حسين راستي، غلامرضا رضواني خميني و حاج سيد جعفر كريمي و...ساير فعاليتها و برنامه هاي روزمره : شيخ محمد با روش خاصي براي مراجعين استخاره ميكرد. نوعا جوابهايش درست بود. بدين سبب نيز شهره آفاق گرديد و از خارج و داخل براي همين امر به وي مراجعه ميكردند.آرا و گرايشهاي خاص : آيةاللّه فكور، نسبت به امام خميني علاقه زيادي داشت. در ايامي كه راه عتبات عاليات باز بود، آيةاللّه فكور سالي دو مرتبه به كربلا و نجف مشرف ميشد، آنگاه هم كه راه بسته شد، با زحمات زيادي از بيراههها با راهنمايي افراد خاصي خود را براي زيارت عتبات عاليات به نجف و كربلا ميرساند و مدتي هم ميماند.وقتي به حرم اباعبداللّه (ع)مشرف ميشد، ساعتها از حرم بيرون نميآمد، به گونهاي مجذوب حرم ميشد كه متوجه هيچ كس نميشد.عشق و علاقهاي خاص به امام حسين (ع)داشت. گاه ساعتها در صحنِ حرم مينشست و گنبد و بارگاه اباعبداللّه را مينگريست و نميتوانست از آن دل بكند و به خانه برگردد.خودش ميگفت: « دوست روحاني متديني داشتم كه مدتي پيش از دنيا رفته بود، آرزو داشتم او را در خواب ببينم و از احوال عالم برزخ سؤال كنم و خبري بگيرم.اين را هم ميدانستم كه بر اساس روايات: در روز قيامت پيامبر (ص)و ائمه معصومين (ع) و...شيعيان را شفاعت ميكنند و از آن مهلكهها نجات ميبخشند.آنچه كه خود آنها سفارش كردند، اين است كه براي عالم برزخ فكري بكنيد. شفاعت مال روز قيامت است.به اين جهت خيلي دلم ميخواست بدانم كه چه عملي در عالم برزخ به كار ميآيد و انسان را نجات ميدهد؟ تا اينكه شبي او را در خواب ديدم؛ جلو رفتم، دستش را گرفتم و پرسيدم: در عالم برزخ چه عملي ارزش دارد و سبب نجات انسان ميشود؟ ابتدا دستش را از من جدا كرد و عقب عقب رفت، دويدم گريبانش را گرفتم و گفتم تا جوابم را ندهي، رهايت نميكنم. گفت: « براي عالم برزخ زيارت اباعبداللّه الحسين (ع)را فراموش نكن» .از ديگر خصوصيات بارز ايشان احترام بسيار به سادات بزرگوار و فرزندان اهل بيت (ع) خصوصا اهل علم آنها بود با تعظيم و تكريم زايدالوصفي با آنها روبرو ميشد.
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
