آیتالله فاضل لنکرانی میفرمود: «من 50 سال است دارم اسلام میخوانم. بگذار خلاصه اش را برایت بگویم: واجباتت را انجام بده؛ به جای مستحبات، تا میتوانی به کار مردم برس؛ کار مردم را راه بینداز. اگر قیامت کسی از تو سئوال کرد، بگو فاضل گفته بود.»
به گزارش راسخون به نقل از فارس، 26 خرداد ماه، نهمین سالگرد ارتحال ملکوتی مرجع عالیقدر جهان تشیع، آیت الله حاج شیخ محمد فاضل لنکرانی است.
این عالم ربانی و مرجع بزرگوار در سال 1310 در شهر مقدس قم چشم به جهان گشود و با توجه به آنکه پدر گرامیاش، خود از اعاظم حوزه علمیه قم و از مصاحبان و همراهان آیتالله بروجردی بود، خیلی زود به حوزه علمیه علاقهمند شد و دروس مقدماتی و سطح را آغاز کرد و از محضر بزرگانی مانند حضرات آیات سلطانی، جبل عاملی، فاضل موحدی و شیخ مرتضی حائری یزدی کسب فیض کرد و با سید مصطفی خمینی به مباحثه می پرداخت.
ایشان خود در این باره میفرماید: «وجود این دوست عزیز در شدت علاقه ما به راهی که در پیش گرفته بودیم، نقش مهمی داشت و از همان اوان به کمک یکدیگر و به عنوان دو هم مباحثه، مشغول تحصیل شدیم.»
شیخ محمد فاضل لنکرانی تنها 19 سال داشت که در آستانه حضور در درس خارج فقه و اصول قرار گرفت و در درس حضرات آیات بروجردی و خمینی شرکت کرد و در 25 سالگی، اجازه اجتهاد را از آیت الله بروجردی دریافت کرد.
ایشان تقریرات درس آیت الله بروجردی را به زبان عربی مینوشت که این تقریرات با همه مشکل پسندی آیت الله بروجردی، مورد تایید ایشان قرار گرفت.
شرکت در درس امام خمینی، بیش از پیش او را با اندیشههای انقلابی امام آشنا ساخت و باید گفت از همان ابتدا، به همراهی و همیاری با نهضت خمینی کبیر پرداخت.
او که در آن سالها، خود مدرسی برجسته برای طلاب مقدمات و سطح بود، با حمایت خود از امام به رژیم ثابت کرد که تنها طلاب مبتدی، حامی امام نیستند بلکه علما و مجتهدان حوزه علمیه قم هم نهضت ایشان را تایید میکنند.
و این متن زیر، تنها یکی از نمونههای حمایت مکتوب آیت الله فاضل از امام خمینی است:
«بسمه تعالی، با توجه به تحقیقات و مطالعات زیادی که در رابطه با این موضوع انجام دادهاند و با توجه به مقایسه آراء و نظرات و استدلالات معظم له با بزرگان دیگر، اعلمیت و اعدلیت ایشان یعنی حضرت مستطاب آیتالله العظمی الامام خمینی ـ ادام الله ظلّه الوارف علی رئوس المسلمین و المستضعفین جمیعاً ـ محرز و جای هیچ گونه تردید و ابهام نیست ـ قم ـ حوزه علمیه ـ محمد فاضل.»
و این همراهی با امام ادامه یافت و حتی به تبعید به شهرهای بندر لنگه یزد منجر شد، اما آیت الله فاضل دست از حمایت از امام نکشید و تبعیدهای بسیار سخت را تحمل کرد.
ایشان همچنین در مسیر حمایت از امام و برای بیشتر مطرح شدن نام و کتابهای ایشان در حوزه، به هنگام تهیه موسوعه فقه خود، کتاب تحریرالوسیله امام را به عنوان متن اصلی برگزید.
همچنین در اینجا لازم است تا از علامه طباطبایی هم به عنوان یکی دیگر از استادان آیتالله فاضل به نیکی یاد شود.
انقلاب اسلامی که به پیروزی رسید، آیت الله فاضل برای مدتی به امر امام در دادگاه انقلاب قم خدمت کرد و البته نام ایشان به عنوان یکی از منتخبین مردم در مجلس اول خبرگان رهبری هم از صندوقهای رای بیرون آمد.
ایشان همچنین در آن سالها به عنوان یکی از موسسین جامعه مدرسین حوزه علمیه قم فعالیت کرد و 10 سال هم به عنوان ریاست شورای عالی حوزه علمیه قم، در خدمت علما و فضلا بود.
اقامه نماز جماعت در صحن اصلی حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س) و پس از ارتحال آیت الله سید شهاب الدین مرعشی نجفی، از دیگر اقدامات آن مرد الهی است.
از این مرجع معظم عالم تشیع کتابها و آثار متعددی هم بر جای مانده است که از آن جمله میتوان «القواعد الفقهیه»، «مدخل التفسیر»، «اهل البیت یا چهرههای درخشان در آیه تطهیر»، «عصمت انبیاء»، «تفسیر سوره حمد»، «آئین کشورداری از دیدگاه امام علی (ع)» و «تقیه مداراتی» را نام برد. معظم له همچنین اثری مشترک با آیتالله اشراقی منتشر کردهاند که «ائمه اطهار یا پاسداران وحی» نام دارد.
در عین حال باید از تاسیس مرکز فقهی ائمه اطهار از سال 1376 به عنوان یکی از مهمترین باقیات الصالحات آیتالله فاضل لنکرانی نام برد که نقشی مهم در ترویج مکتب تشیع در جهان داشته است و امروز بیش از پیش فعال است.
سرانجام این مرجع عالیقدر در 26 خرداد 1386 بدرود حیات گفت و با این اتفاق، سیل پیامهای تسلیت از سوی علما و مراجع و از جمله از سوی رهبر معظم انقلاب، حضرت آیتالله خامنه ای صادر شد.
پیکر مطهر آن مرجع بزرگوار پس از تشییعی با عظمت و اقامه نماز توسط آیتالله حسین وحیدخراسانی در مسجد بالاسر حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س) و در جوار سایر مراجع و علمای اعلام آرمید؛ رحمت الله علیه.
و جمله ای جاودان از ایشان که می فرماید:
«من 50 سال است دارم اسلام میخوانم. بگذار خلاصه اش را برایت بگویم:
واجباتت را انجام بده؛ به جای مستحبات، تا میتوانی به کار مردم برس؛ کار مردم را راه بینداز. اگر قیامت کسی از تو سئوال کرد، بگو فاضل گفته بود.»
/2759/