دربی هشتادونهم با همه ی هیاهو و حساسیت هایی که داشت، با برتری پرسپولیس مقابل رقیب سنتی خود به تاریخ پیوست اما این شکست تبعات بدی برای آبی ها داشت و شاید ادامه ی این روند باعث شود تا آنها لیگ هجدهم را هم دست خالی به پایان برسانند.

به گزارش خبرنگار ورزشی راسخون، همیشه بازی دربی پایتخت از جذابیت و حساسیت برخوردار است. طرفداران دو تیم از هفته ها قبل برای هم کری می خوانند. بردهای تاریخی خود را به رخ هم می کشند. نمادهایی که هرکدام از آنها برای محبوبشان ساخته اند، نشان می دهند. این جذابیت های انکارنشدنی فوتبال، باعث پیوند نسل ها شده است. طرفداران سرخابی با برد تیم خود می خندند و با شکست، اشک می ریزند. برخی ها حاضرند تیمشان قهرمان نشود اما دربی را از تیم رقیب نبازد. این چنین است که برد و باخت دربی برای بازیکنان دو تیم تبعات سختی دارد و تیمی که می بازد، بازیکنانش شاید چندین روز دوست نداشته باشند، در انظار عمومی آفتابی شوند. اما دربی هشتادونهم برای دو تیم قصه ی متفاوتی داشت. پرسپولیس با برد توانست فاصله امتیازی خود را افزایش دهد ولی استقلال شکست خورد و این باخت تبعاتی برای آبی ها در پی داشت که شاید رویای قهرمانی آنها در لیگ هجدهم را به باد دهد.

1- اشکان خورشیدی داور دربی هشتادونهم بود و عملکرد مثبتی داشت. بعد از اینکه این داور برای قضاوت دربی از سوی کمیته داوران انتخاب شد، خیلی ها علیه او جبهه گرفتند اما دوندگی خوب، حضور به موقع در صحنه ها، جایگیری مناسب و عکس العمل به موقع منطقی در قبال خطای بازیکنان دو تیم باعث شد، تا به خوبی این داور مازندرانی از پس این دربی حساس برآید. عملکرد مثبت و بی نقص خورشیدی در حضور "پی یر لوئیجی کولینا" ی معروف که تماشاگر ویژه ی این بازی بود، یکی از نقاط برجسته ی این دیدار بزرگ بود که باید به خاطر این انتخاب هوشمندانه به فدراسیون و کمیته داوران نمره قبولی داد.

2- در این دربی بازهم شاهد اعتراض بازیکنان به عملکرد داوران بودیم. هنوز آن صحنه ی دردناک جام ملت های 2019 و هجوم 5 بازیکن ملی پوش ما به سمت داور بازی مقابل ژاپن یادمان نرفته است اما بازهم این صحنه ها به شکلی دیگر در فوتبال ما خود را نشان می دهد. مشخص نیست چه زمانی بازیکنان ما که نام حرفه ای را یدک می کشند، باید یاد بگیرند که سر هر صحنه ای به سمت داور هجوم نبرند. اما متاسفانه هنوز شاهد این نوع حرکات هستیم و گویا قرار نیست برای درمان این معضل بزرگ چاره ای اندیشیده شود!

3- نکته ی دیگری که دربی هشتادونهم را به کام هواداران استقلال تلخ کرد، تصمیم غیرحرفه ای فرشید اسماعیلی در نواختن ضربه ی پنالتی بود. این ضربه اگر گل می شد، می توانست اولا بازی را به تساوی بکشاند و امید را به اردوی آبی ها برگرداند اما این بازیکن به راحتی با ضربه ای بی دقت و چیپ نابه جا موقعیت طلایی را هدر داد تا هواداران در پایان با چشمانی اشکبار ورزشگاه را ترک کنند. یکی از معضلاتی که فوتبال ما با آن دست و پنجه نرم می کند، عدم تصمیم گیری صحیح در زمان حساس و حیاتی است. از پنالتی چیپ یحیی گل محمدی مقابل چین در نیمه نهایی جام ملت ها گرفته تا چیپ مهدی طارمی مقابل الدوحیل در لیگ قهرمانان آسیا و نهایتا ضربه ی بد اسماعیلی در این دربی.

4- از حضور شفر در استقلال تقریبا 2 فصل می گذرد. این مربی آلمانی فصل گذشته با داشتن ستاره های زیاد نتوانست موفق شود و تنها جام حذفی را برای آبی ها گرفت. اما وعده داد که لیگ هجدهم جبران می کند. او در لیگ هجدهم برخلاف قولی که داده بود، با خریدهای زیاد و گران قیمت بازهم نتایج خوبی نگرفت و البته رفته رفته تیم را سروشکل داد و نیم فصل دوم توانست به یک قدمی صدر برسد اما با شکست در دربی مقابل پرسپولیس بازهم به سراشیبی افتاد. این مربی آلمانی اما در 2، 3 بازی اخیر حرف از موفقیت در فصل آینده می زند به شرطی که تیم کنونی اش حفظ شود. کسی نیست به این موسپید آلمانی بگوید که چرا تاکنون نتوانسته با این همه بازیکن و ستاره به قول خود عمل کند که سال آینده را وعده می دهد. آیا این وعده ی سرخرمن دادن شفر توهین به شعور هواداران آبی نیست؟ آیا این وعده و وعیددادن ها برای این نیست که بخواهد جای پای خود را محکم کند؟ آیا برای نتیجه گرفتن 2 سال زمان کفایت نمی کند آن هم در تیم پرطرفداری چون استقلال؟

5- بعد از پایان دربی هشتادونهم، کلیپی در فضای مجازی دست به دست چرخید که واقعا جای تاسف داشت. در این کلیپ بوقچی های استقلال جلوی اتوبوس این تیم را گرفته بودند و با فحاشی و حرف های رکیک از مهدی رحمتی کاپیتان آبی ها، توضیح می خواستند. اول اینکه اصلا به چه حقی بوقچی ها این قدر باید به بازیکنان نزدیک شوند که به راحتی بتوانند از آنها بازخواست کنند؟ دوم اینکه رحمتی به عنوان کاپیتان چرا باید به یک عده بوقچی و عربده کش جواب پس بدهد؟ مگر این بازیکن نباید بابت عملکرد و رفتار خود به کادر فنی پاسخگو باشد؟ نکته ی تاسف بار فوتبال ما این است که جایگاه ها هنوز تعریف نشده و به راحتی بوقچی ها کنار تیم ها آن هم تیم های پرطرفدار و مردمی جولان می دهند!

سید مجتبی سیدی