وی در خصوص علت ایجاد سیل اظهار داشت: زمانی که دبی یک رودخانه یعنی مقدار آبی که در یک ثانیه از نقطه‌ای معین می‌گذرد از حالت معمول بیشتر شود، سیل روی می‌دهد، این سیل زمانی خطرناک است که از مسیل و حریم اصلی خود خارج شود، در این صورت است که باعث خسارت و آسیب به محیط می‌شود.
علیجانی بارش‌های فروردین را نشانه تغییر اقلیم دانست و افزود: از زمان انقلاب صنعتی تاکنون کره زمین ۰.۹ درجه سانتگیراد گرم‌تر شده است، شاید این مقدار ناچیز به نظر برسد اما باعث تغییر اقلیم شده است.
وی در ادامه افزود: اقلیم ایران اقلیمی نیمه خشک و خشک و در عین حال بسیار حساس است، یعنی تغییری جزئی در یک نقطه این اقلیم، نتایجی بسیار بزرگ دارد؛ ویژگی این اقلیم بارش کم و در عین حال رگباری و نامنظم است البته توزیع نا منظم بارش‌ها را نباید نادیده گرفت.
پدر علم آب و هواشناسی سینوپتیک افزود: میزان بارندگی‌های امسال و مقایسه آن با سال‌های گذشته این مسئله را به خوبی نشان می‌دهد؛ میانگین میزان بارندگی کشور در سال آبی گدشنه ۱۶۰ میلیمتر بوده در حالی که میزان بارندگی امسال ۳۲۰ میلیمتر است و این عدد با توجه به اینکه سال آبی هنوز به اتمام نرسیده عددی بزرگ است.
علیجانی علت سیل‌های اخیر را شدت بارندگی ندانست و اظهار کرد: شدت بارندگی علت سیل نیست بلکه تداوم بارندگی است که باعث سیل شد، با یک روز بارش این سیل جاری نشده است بارش‌های نامنظم سال به سال در حال افزایش است و این نشانه تغییر اقلیم است.
وی افزود: نباید به شروع ترسالی امیدوار باشیم چون سیل‌های اخیر نتیجه فرآیند تغییر اقلیم است، ما باید منتظر سیل‌های بیشتر و عمیق‌تر باشیم و خود را برای وقوع آنها آماده کنیم.
علیجانی در پایان راه حل نهایی برای جلوگیری از سیل را اینگونه عنوان کرد: مدیریت علمی و اخلاق محیطی تنها راه حل‌های ما هستند، ما حق نداریم اجزای محیط را از بین ببریم، هر محیطی تاب‌آوری خاص خود را دارد و ما نباید خارج از توان محیط از آن بهره ببریم.
یک استاد جغرافیای دانشگاه خوارزمی با دفاع از رویکرد سدسازی در کشور ایران گفت: اگر سد را با هدف ذخیره آب، جلوگیری از سیل و تولید برق بسازیم کاری هوشمندانه کرده‌ایم.
به گزارش خبرنگار ایسنا منطقه البرز، دکتر محمد نخعی در سمینار آشنایی با پدیده سیل که امروز دوشنبه ۲۳ اردیبهشت در دانشگاه خوارزمی برگزار شد، گفت: بارش در ایران سالانه به ۴۱۲ میلیارد مترمکعب می‌رسد، اگر قرار است در حوزه آب برنامه‌ریزی کنیم باید این رقم را در نظر بگیریم نه اینکه بارش‌های شدید و یا خشکسالی‌های طولانی مدت را مبنای برنامه‌ریزی قرار دهیم.
نخعی به بارش‌های اخیر، اشاره و اعلام کرد: با این بارش‌ها نباید تصور کنیم که منابع آب تأمین شده است و مشکل آب نداریم، ما شاهد این مسئله بودیم که همین بارش‌ها هم به طور نا متوازن و پراکنده بود الان وضعیت به گونه‌ای است که ۴۸۰ روستا در خراسان با وجود سیل نیازمند به آب هستند یا اینکه سد ساوه با ظرفیت ۱۳۰ میلیون مترمکعب به بهره برداری رسید اما نه تنها این ظرفیت تکمیل نشده است بلکه حتی با وجود این سیل عظیم بیش از ۳۰ میلیون متر مکعب آب در خود ندیده است.
نخعی در ادامه صحبت‌های خود با دفاع از رویکرد سدسازی در ایران گفت: اگر سد سازی را با هدف ذخیره سازی آب در فصول خشک، کنترل سیل و تولید نیروی برق انجام دهیم کاری هوشمندانه کرده‌ایم؛ به عنوان مثال اگر سدهای کرج، طالقان، لتیان، ماملو و لار نبود در حال حاضر شهری به نام تهران وجود نداشت، وجود این سدها سرچشمه حیات برای تهران هستند یا اینکه اگر سد کرخه وجود نداشت کل جنوب مانند پلدختر زیر آب می‌رفت.
