سیستان و بلوچستان استان «حافظان قرآن»؛ چشم‌انتظار حمایت مسئولان

به گزارش راسخون به نقل از روابط عمومی اداره کل اوقاف و امورخیریه استان سیستان و بلوچستان، به نقل از خبرگزاری ایکنا، استان سیستان‌وبلوچستان علاوه بر آن‌که پایتخت وحدت ایران به‌شمار می‌رود، استان حافظان قرآن نیز لقب گرفته است؛ استانی که در هر کوی و برزن آن، محفل قرآنی برپاست و صوت تلاوت قرآن از آن به گوش می‌رسد.
 
در این استان، حفظ قرآن، پیر و جوان نمی‌شناسد. اگر سری به مکتب‌خانه‌ها و مؤسسات قرآنی این استان بزنیم، می‌بینیم که از خردسال ۵ ساله تا پیرمرد هفتاد ساله، مشغول فراگیری حفظ قرآن هستند.
 
در سیستان و بلوچستان حفظ قرآن تبدیل به یک فرهنگ شده است، به‌طوری که پدرها و مادرها فرزندان خود را از سنین خردسالی به مکتب‌‌های سنتی یا مؤسسات قرآنی می‌فرستند تا حافظ قرآن شوند، در حالی که انتظار ندارند مدال‌آور شوند، بلکه تنها حفظ قرآن است که به‌عنوان یک اصل برایشان حائز اهمیت است.

 حجت‌الاسلام محسن مؤمنی‌مقدم، مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان در گفت‌وگو با ایکنا از سیستان‌وبلوچستان، گفت: استان ما، استان حافظان قرآن است، بطوری که بیشترین حافظ قرآن را در سطح کشور دارد.
 
وی ادامه داد: در کنار مؤسسات قرآنی اهل تشیع، تعداد بسیار زیادی دارالقرآن، مکتب و مسجد اهل سنت نیز وجود دارند که به امر آموزش حفظ قرآن کریم برای رده‌های سنی مختلف مشغول هستند.
 
مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان بیان کرد: استان سیستان و بلوچستان با برخورداری از هزاران حافظ قرآن، شایستگی آن را دارد که در مسابقات کشوری و بین‌المللی نماینده داشته باشد، اما به دلایلی این اتفاق نیفتاده و متأسفانه نتوانسته به جایگاه واقعی خود دست پیدا کند.

 مرتضی کوچکی، رئیس اداره امور قرآنی اوقاف و امور خیریه استان نیز در این خصوص به خبرگزاری ایکنا از سیستان‌وبلوچستان گفت: قرآن عامل وحدت میان شیعه و سنی در استان شده است؛ چراکه هر دو گروه توجه ویژه‌ای به قرآن دارند و در برنامه‌های مشترک شرکت می‌کنند.
 
وی با اشاره به اینکه سیستان و بلوچستان بیشترین حافظ قرآن را در کشور دارد، ادامه داد: آمار رسمی از تعداد حافظان قرآن استان وجود ندارد، اما به‌طور نمونه می‌توان به آزمون حفظ و مفاهیم قرآن سال گذشته اشاره کرد که استان ما بیشترین شرکت‌کننده را داشت.
 
رئیس اداره امور قرآنی اوقاف و امور خیریه استان بیان کرد: به‌طور تقریبی می‌توان گفت ۱۰ تا ۱۵ هزار حافظ کل قرآن در استان داریم که عمدتاً از برادران اهل سنت ما هستند.

وی افزود: علی‌رغم برخورداری از حافظان قرآن زبده، متأسفانه نتوانسته‌ایم در سطح کشوری و بین‌المللی به جایگاه واقعی خود دست پیدا کنیم که یکی از دلایل آن، این است که ما از جریان قرآنی روز دور هستیم و دسترسی مناسب به اساتید و علمای فن نداریم.
 
کوچکی با اشاره به اینکه بیشتر حافظان ما به روش‌های سنتی و قدیمی تکیه دارند، ادامه داد: اقبال اساتید نیز نسبت به استان کم است و این امر باعث شده تا حافظان و قرآن‌آموزان ما به مربیان برجسته کشوری دسترسی نداشته باشند.
 
وی اظهار کرد: عدم دسترسی به اساتید برجسته کشوری سبب شده تا نتوانیم متسابقین استان را با متدهای جدید و به‌روز و مورد نظر مسابقات قرآنی وفق دهیم؛ بنابراین می‌توان گفت از لحاظ کمّی، استان ما برتر است، اما از لحاظ کیفی، عقب‌تر از سایر استان‌ها هستیم.
 
این مقام مسئول بیان کرد: خود استان سیستان و بلوچستان نیز اساتید برجسته بومی دارد، اما متأسفانه در استان نمی‌مانند و به محض اینکه به سطح خاصی می‌رسند، جلای وطن کرده و به شهرهایی مانند مشهد، قم و اصفهان مهاجرت می‌کنند.

 رئیس اداره امور قرآنی اوقاف و امور خیریه استان افزود: یکی دیگر از دلایل عدم مدال‌آوری متسابقان استان در مسابقات کشوری این است که حافظان و قاریان ما، روحیه رقابتی ندارند؛ به‌طوری که در محافل قرآنی حضور پیدا می‌کنند، اما دلیلی نمی‌بینند که در مسابقات شرکت کنند.
 
وی ادامه داد: در استان ما، بحمدالله حفظ قرآن به‌صورت یک فرهنگ درآمده و شیعه و سنی نسبت به آن اهتمام ویژه‌ای دارند، با این‌حال، روحیه رقابتی در جامعه وجود ندارد. اگر این روحیه وجود داشت، درخواست‌های آنان از مسئولان بیشتر می‌شد و نهادهای مربوطه را به تکاپو وامی‌داشت.
 
کوچکی عنوان کرد: خود خانواده‌ها هم وقتی فرزندان خود را به کلاس‌های حفظ قرآن می‌فرستند، انتظار ندارند که فرزندشان بتواند در مسابقات رتبه کسب کند، بلکه هدف، فقط فراگیری قرآن است.

 این مقام مسئول اظهار کرد: یکی دیگر از دلایل عدم موفقیت استان در مسابقات قرآنی، نبود انگیزه لازم در متسابقان است. از مسابقات قرآنی که در استان برگزار می‌شود، حمایت مادی چندانی نمی‌شود و هدایای ما به‌گونه‌ای نیست که در فرد شرکت‌کننده انگیزه ایجاد کند.
 
وی افزود: نکته دیگر اینکه متأسفانه این طرز فکر میان مردم جا افتاده که آموزش قرآن باید رایگان باشد؛ والدین حاضرند حتی ۵۰۰ هزار تومان هم برای یک کلاس زبان هزینه کنند، اما حاضر نیستند حتی ۵۰ هزار تومان، شهریه کلاس قرآنی را پرداخت کنند.
 
رئیس اداره امور قرآنی اوقاف و امور خیریه استان بیان کرد: وقتی کلاس به‌صورت رایگان برگزار شود، خود مربی هم انگیزه‌ای ندارد که آموزش تمام و کمال ارائه دهد، بنابراین به آموزش اصول اولیه اکتفا می‌کند.
 

گزارشی از هادی محمدی