روز دوازدهم فروردین رسانه های کشور اخبار یک بیانیه را منتشر کردند که در آن برخی بازیگران زن سینمای کشور نسبت به آزارهای پشت صحنه فیلم ها واکنش تندی نشان داده بودند و از مسئولان خواستند به این مسئله رسیدگی فوری داشته باشند. این بیانیه در نوع خود جدی ترین و واکنش برانگیزترین بیانیه در تاریخ سینمای کشور بود. به گزارش خبرگزاری فارس، هفته گذشته بود که «سمیه میرشمسی» دستیار و برنامه‌ریز سینما از رفتار نامناسب یک بازیگر مرد و مشکلات زنان در پشت‌صحنه تولیدات سینمایی پرده برداشت. این افشاگری موجب شد تا جمعی از زنان دست اندرکار سینما در اعتراض به خشونت علیه زنان در این عرصه بیانیه‌ای صادر کنند.
در این بیانیه که به امضای جمعی از زنان سینماگر از جمله نیکی کریمی، هدیه تهرانی، ترانه علیدوستی، احترام برومند، پوران درخشنده، آیدا پناهنده، تینا پاکروان، نسیم ادبی، شبنم قلی‌خانی، مستانه مهاجر، سحر دولت‌شاهی، پریناز ایزدیار، گلاره عباسی، هانیه توسلی، نگار جواهریان، سارا بهرامی، الهام کُردا، نرگس آبیار، هدی زین‌العابدین، ستاره اسکندری، ملیکا شریفی‌نیا و پانته‌آ پناهی‌ها رسیده، آمده است: در ماه‌های گذشته، زنان در بستری که با همت خود در طی جنبشی علیه خشونت جنسی فراهم کردند، روایت‌هایی حاکی از آزارگری و اعمال قدرت بر زنان در محیط سینما را منتشر کردند. گزارش‌هایی که نشان می‌دهد هر فرد صاحبت قدرت و شهرت در ساز و کار سینمای ایران از موقعیت خود برای قلدری، تهدید، توهین، تحقیر و تعرض به زنان بهره‌برداری میکند. بی‌آنکه نهادهای قانونی، خانه سینما، سینماگران و منتقدان آنها را وادار به پاسخگویی و پذیرش مسئولیت کارشان کنند.
در ادامه این بیانیه می‌خوانیم: ما زنان دست‌اندرکار سینما، اینجا، به مدد این همبستگی اعلام می‌کنیم: هرگونه خشونت، آزار و باج‌گیری جنسی در محیط کار از نظر ما محکوم است و برای توقف آن خواستار عواقب قانونی جدی برای متخلفین هستیم. همچنین نابرابری جنسی موجود در سینمای ایران و عدم وجود نظارتی که عرصه را برای زیاده‌خواهی و دست‌درازی افراد در جایگاه قدرت گشوده است را محکوم می‌کنیم. به جامعه سینمای ایران در مورد شدت گستردگی این آزارها علیه زنان هشدار می‌دهیم؛ آزارهایی که علی‌رغم آشکار بودنشان در تمام این سالها نادیده گرفته شده‌اند. در روایت‌هایی که از تجربه‌های دردناک زنان در سینمای ایران منتشر شده، انواع آزارهایی که زیر چتر خشونت جنسی قرار می‌گیرند مطرح شده؛ از جمله هتک حرمت با الفاظ جنسی و جنسیت زده، سوءاستفاده از سکوت و تحمل افراد با گروگان گرفتن حق کار و دستمزد، اعمال خشونت جنسی به وسیله تهدید موقعیت کاری قربانی، تماس‌های بدنی ناخواسته، اصرار و اجبار به عمل جنسی و در نهایت خشونت جسمی و تجاوز.
در بخش دیگری از بیانیه زنان سینماگر علیه آزارگران جنسی آمده است: آنچه به شکل روشنی خودنمایی میکند، سیستماتیک بودن این خشونت‌هاست. نه تنها ساز و کاری برای باز داشتن فرد صاحب قدرت از ارتکاب خشونت وجود ندارد، بلکه در یک توافق نانوشته اعمال خشونت بر زنان در محیط کاری عادی سازی شده و هیچ عواقب جدی‌ای متوجه خشونتگر نیست و آزارگران از شهرت و اعتباری که توسط طرفدارانشان به دست آمده، هیچ ترسی از دست بردن به این جرایم ندارند.
.jpg "ماجرای بیانیه زنان سینماگر ایرانی علیه آزارگران جنسی به همراه واکنش ها")
همچنین این نابرابری جنسیتی موجود در سینمای ایران و عدم وجود نظارتی که عرصه را برای زیاده‌خواهی و دست‌درازی افراد در جایگاه قدرت گشوده است، محکوم می‌کنیم. به جامعه سینمایی ایران در مورد شدت و گستردگی این آزارها علیه زنان که اکنون برای اولین بار اعتراض به آن به یک فریاد جمعی تبدیل شده است، هشدار می‌دهیم؛ آزارهایی که علی رغم آشکار بودن شان در تمام این سال ها نادیده گرفته شده اند. در روایت هایی که از تجربه های دردناک زنان در سینمای ایران منتشر شده انواع آزارهایی که زیر چتر خشونت جنسی قرار می گیرند مطرح شده اند از جمله هتک حرمت و الفاظ جنسی و جنسیت زده، سواستفاده از سکوت و تحمل افراد، با به گروگان گرفتن حق کار یا دستمزد، اعمال خشونت جنسی به وسیله تهدید موقعیت کاری قربانی، تماس های بدنی ناخواسته، اصرار و اجبار به عمل حنسی و در نهایت خشونت جسمی و تجاوز.
از طرفی در تمامی این روایت ها که زخم های روانی ناسور شده گویی هم‌سرنوشت را باز می کنند آنچه که به شکل روشنی خودنمایی می کند سیستماتیک بودن این خشونت هاست به این معنا که نه تنها سازوکاری برای بازداشتن فرد صاحب قدرت از ارتکاب به خضونت وجود ندارد بلکه در یک توافق نانوشته اعمال خشونت بر زنان در محیط کاری عادی سازی شده و هیچ عواقب جدی متوجه فرد خشونتگر نیست از همین رو است که آزارگرانی با شهرت و اعتباری که توسط طرفدارانشان به دست آمده، هیچ ترسی از دست بردن به این جرایم ندارند و چنین حاشیه امنی برای آنها باید زنگ خطری جدی برای تمامی افراد جامعه باشد.
چرا که بسیاری از این هنرمندان الگوی نسل آینده سرزمین ما هستند. از طرفی نهادی نظارتی که از افرادی آموزش دیده در مساله خشونت جنسی و آزار کلامی تشکیل شده باشد، وجود ندارد که با اگاهی به باید ها و نبایدهای رفتاری افراد فرادست نسبت به فرودست در یک پروژه و با حساسیت لازم موارد تخلف را بررسی کند. نه در قراردادهای کاری ذکر شده و نه از طریق اعلان های عمومی به زنان گفته می شود که در شرایط اعمال زور، خشونت و باج گیری عاطفی و جنسی و آزارهای کلامی و توهین و تحقیر از طریق چه ساز و کاری باید اقدام قانونی کنند و در صورت شکایت از فرد خاطی چه حمایت هایی شامل حال آنها می شود و سال هاست که اصناف و اتحادیه ها، جرایمی چنین سنگین بر جان و روان زنان را در پشت درهای بسته و با میانجیگری بین قربای و خشونتگر حل و فصل می کنند البته با حداقل هزینه برای خشونتگر.
در چنین شرایطی و با وجود فضای نابرابر و عدم توازن قدرت و امکانات ما زنان سینماگر در این سال ها تمام توان خود را به کار گرفته که ذهن، خلاقیت و نیروی فیزیکی مان را در جهت سازندگی در این صنعت به کار ببریم و علی رغم آنکه فضای تالیف و عاملیت بر پروژه ها را به میزان زیادی از ما گرفته شده و سهم ما نه تنها از فضای اعمال نظر و تصمیم گیری محدود شده است و سهم ما از اقتصاد این صنعت هم آن سهم کمتر است همچنان بهترین مان را در عرصه ساخت و تولید به کار گرفته ایم. بدون تردید این ابتدایی ترین حق انسانی یعنی کار در فضایی امن و به دور از قلدری و خشونت و باج گیری جنسی را حق خود می دانیم.
به همین منظور تقاضای شفاف خود را از نهادهایی چون اصناف خانه سینما، سینماگران، منتقدان و مخاطبان اعلام می کنیم:سیستم بررسی شامل کمیته ی مستقل در خانه سینما متشکل از اعضایی با سلسله مراتب قدرت متفاوت اکثریت مطلق اعضا از زنان که در مورد مساله خشونت جنسی و جنسیتی آموزش دیده باشند و با میزان مسئولیت افراد متناسب با قدرت و عاملیت آنها در هر کار گروهی آشنا باشند. کار این کمیته باید بررسی جرایمی در حوزه خشونت جنسی و جنسیتی باشد. شامل: خشونت جنسی کلامی، باج گیری جنسی یعنی تحمیل هر نوع ارتباط یا عمل جنسی با به گروگان گرفتن دستمزد و تهدید وضعیت شغلی فرد، قلدری و اعمال فشار روانی و ایجاد ناامنی جسمی و روانی، لمس ناخواسته، اقدام به تجاوز و تجاوز. این کمیته باید یک ساز و کار گزارش دهی در دسترس و راحت برای استفاده همه داشته باشد مانند یک ایمیل یا خط تماس مستقیم با کمیته بررسی و هر گزارش به صورت همزنان به اطلاع تک تک اعضای کمیته رسیده شود. این سیستم موظف است تا به تمام گزارشات رسیدگی کامل کند.
در فرآیند بررسی نام راوی توسط این سیستم باید محفوظ بماند و هر نوع اعلام و شفاف کردن نام و اطلاعات راوی و روایت باید با هماهنگی با راوی صورت بگیرد. این سیستم باید امنیت راوی را در فرآیند بررسی تضمین کند. نتیجه بررسی و روایت به شورا گذاشته شود و در نهایت به امضای تک تک اعضای کمیته برسد. همچنین در اختیار گذاشتن وکیل و دادن مشورت حقوقی به راویان گزارش ها جهت داشتن امکان دست بردن به انتخاب پیگیری قانونی یکی دیگر از دستور کارای این سیستم است.
ساز و کار حمایتی از طریق اصناف برای ترغیب خشونت دیدگان به مراجعه و اقدام به رسیدگی یکی دیگر از دستور کارهاست. این سیستم باید اکیدا از روش های میانجیگری بین آزار دیده و قربانی و به خطر انداختن سلامت روانی قربانی با اجبار او به روبه رو شدن با آزارگر پرهیز کند. لحاظ شدن وجود این سازوکارها و نحوه استفاده از آنها در قراردادهای کاری. لحاظ کردن جریمه های نقدی و قراردادن تعلیق از هرگنه فعالیت هنری در مدت زمان تعیین شده توسط کمیته رسیدگی کننده.
ما زنان سینماگر اعلام می کنیم که به احترام راویانی که رنج خود را از خشونت سیستماتیک در این عرصه اعلام کردند برای رسیدن به دستاوردهای عملی در جهت توقف این خشونت ها ایستادگی می کنیم و معتقدیم این پیشنهادها گامی ابتدایی در جهت عملی کردن توقف خشونت جنسی در محیط کاری ما است. با امید به اینکه هر نیروی بازدارنده ای را که در محیط کاری باعث می شود انرژی، توان و زمانی را که باید صرف خلاقیت و لذت بردن از کارمان کنیم اما صرف فرار و دفع مزاحمت ها و قلدری ها می کنیم با یک همت جمعی متوقف شود و آینده کاری در این عرصه آینده ای امن، عادلانه و به دور از خشونت باشد.»
.jpg "ماجرای بیانیه زنان سینماگر ایرانی علیه آزارگران جنسی به همراه واکنش ها")
در پایان به تمام همکاران و مخاطبین سینما و تلویزیون ایران اعلام می کنیم که جهانی امن و همراه با مسئولیت پذیری و به دور از سوءاستفاده از قدرت برای همه ما جهان بهتری خواهد بود. در تصاویر زیر اسامی امضا کنندگان این بیانیه ذکر شده است:
.jpg "ماجرای بیانیه زنان سینماگر ایرانی علیه آزارگران جنسی به همراه واکنش ها")
واکنش رسانه ها
در پی انتشار این خبر رسانه های داخلی و خارجی و لندن نشینان دروغ پرداز از جهات مختلف آن را بررسی کردند و گزارش های متعددی تهیه کردند. بسیاری از رسانه ها صرفا اخبار را درج کردند و بسیاری دیگر به تبیین این بیانیه پرداختند.از هم صنفان و هنرمندان دیگر هم واکنش خاصی دیده نشد جز «چیستا یثربی» نویسنده مشهور ایرانی که به افشاگری های اخیر زنان در سینمای ایران واکنش تندی نشان داد. یثربی با انتشار متنی، انتقادات تندی را نسبت به زنان سینمای ایران بیان کرده و آنان را متهم به دورویی و تزویر کرده است.
رسانه سیاه نما و زن ستیز بی بی سی فارسی فورا با یکی از بازیگران زن ایرانی مصاحبه ای انجام داد تا به قول خودش ابعاد مختلف این ماجرا را بررسی کند! صحبتهای ترانه علیدوستی نکته خاصی نداشت جز آنکه این حس را القا کرد که این گفتگوها و این بیانیه ها برایشان هزینه ساز است. شاید منظورش این بود که کار سینمایی او را تحت تاثیر قرار می دهد. نکته دیگر آنکه خودشان هم هنوز نمی دانند که حکومت باید به مسائلشان رسیدگی کند یا اصناف سینمایی زیرا حکومت ستیزی این افراد در سالهای گذشته و فاصله ای که ایجاد کردند تا مشهورتر شوند و کار بیشتری بگیرند حالا آنها را در تنگنا قرار داده است. ایشان اگر دست به سوی حکومت دراز کنند طرفدارانشان را از دست می دهند و اگر نگاهشان به حکومت همچو قبل باشد کسی نیست به فریاد آنها برسد. البته این تنگنا برای بی بی سی فارسی هم زیاد به وجود می آید که رفتار یک بام و دو هوای آنها برایشان آزار دهنده می شود.
گفتگوی جمال‌الدین موسوی با ترانه علیدوستی در برنامه ۶۰ دقیقه بی‌بی‌سی فارسی
ترانه علیدوستی در گفتگو با برنامه ۶۰دقیقه بی‌بی‌سی فارسی درباره علت انتشار این بیانیه با اشاره به "راویانی که در ایران جرات کرده‌اند با اسم یا بی‌اسم، روایاتی را منتشر کنند" به جمال‌الدین موسوی گفت: "تعداد بی‌شمار این روایت‌ها و اینکه تکرار شونده هستند، وضعیت خیلی وحشتناکی را از نظر من بوجود آورده و به دنبال آن سکوت هولناک همکاران عزیز من در سینمای‌مان خیلی ما را شگفت‌زده کرده است." او ادامه داد: "واقعا سوال ما این است که چه اتفاقی باید برای زنانی که کنار شما کار می‌کنند، بیافتد که واکنش شما را هم بر بیانگیزد. برای همین دیدیم خودمان باید کاری بکنیم و نیاز به یک همت و حرکت جمعی هست."
خانم علیدوستی در پاسخ به این سوال که چطور ممکن است در حالی که همه ابعاد سینما در ایران از سوی نهادهای رسمی کنترل می‌شود و ممیزی وجود دارد و حتی بیرون ماندن چند تار مو واکنش برمی‌انگیزاند، چنین اتفاقاتی می‌افتاده، گفت: "گاهی فکر می‌کنم حساسیت‌های زیادی که همه ما پیرامون مسایل اخلاقی داریم و در سینمای ما هم هست مربوط به آن چیزهایی می‌شود که در ظاهر هویداست و تا وقتی اتفاقی نباشد که به چشم بتوانیم ببینیم، نمی‌خواهیم دست‌های خودمان را به آن آلوده کنیم و دردسری برای خودمان ایجاد کنیم."
ترانه علیدوستی در توضیح اینکه چه کسانی باید نسبت به این اتفاقات در سینما واکنش نشان می‌دادند گفت: "منظور من بیشتر نهادهای رسمی است، تشکل‌های صنفی است، منظور من همکارانم هستند که باید این مسایل را پیگیری می‌کردند. یا حتی در ابتدایی‌ترین شکلش افرادی را که نامشان به عنوان خشونتگر و آزارگر آورده شده بود را کمی پاسخگو می‌کردند. نه اینکه با بی‌اعتنایی مطلق به این روایت‌ها ... این انسان‌ها هنوز کارشان، زندگی‌شان، اعتبارشان، بروبیایشان، همه چی به جا باشد و هیچکس اگر مرتکب چنین کاری شده، اصلا هزینه‌ای" ندهد.
او پیشنهاد میکند خانه سینمای ایران که "تا حدی وجاهت قانونی" دارد می‌تواند متولی برخورد با اینگونه رفتارها باشد، ولی تاکید میکند که این کار باید توسط افرادی صورت گیرد که "در این زمینه دانش داشته باشند، سریع دو نفر را با هم روبرو نکنند، سریع میانجیگری نکنند" بلکه باید به جای این رفتارهای به باور او "غلط و سمی"، "با تحقیق و قدم‌های شمرده" اقدام کنند. او در پاسخ به این سوال که چرا خانه سینما تا به حال در برابر گستردگی چنین اتفاقاتی اقدام نکرده اضافه کرد: "همیشه ملاحظاتی هست. در کشوری زندگی می‌کنیم که کار و بار و منافع افراد سریع به خطر می‌افتد"...."سکوتشان خیلی مرا ناامید و دلشکسته کرد."
ترانه علیدوستی با اشاره به فضای "بیش از حد مردانه" سینمای ایران گفت "پول و روابط اجتماعی و روابط فرادست، فرودست"، بر این صنعت حاکم است و افراد برای ورود به این فضا یا ماندن در آن باید از سد بلندی عبور کنند. او تایید کرد که بعد از انتشار بیانیه سینماگران زن عده‌ای تماس گرفته‌اند تا "بدون پرداختن به ریشه" موضوع دعاوی اخیر را "رفع و رجوع" کنند. خانم علیدوستی در مورد وضعیت قربانیان گفت: "هیج راهی نیست، این یک بن‌بست مطلق است که در آن هیچکس نمی‌خواهد این روایت‌ها بلند گفته شود و چهره سینمای ما مخدوش شود."
به گفته ترانه علیدوستی "ما به عنوان دوستداران سینما"ی ایران و کسانی که "دلسوزش هستیم" باید اصلاحش کنیم، "ما، و نه کسی از خارج، ما و نه کسی از بیرون، ما و نه کسی از ارشاد یا دولت." او بر این باور است که بیانیه بیش از ۳۰۰ زن دست‌اندکار سینمای ایران برای همه کسانی که مصلحت‌اندیشی باعث شد که طرف حق را نگیرند"، پیام ویژه‌ای داشت: "این وضعیت دیگر نمی‌تواند ادامه پیدا کند."
او یکی از علل عدم رسیدگی به اینگونه دعاوی را نبود قوانین حقوقی در این زمینه می‌داند و می‌گوید: "قوانینی نداریم که این موارد را پیشگیری کرده باشد. ما هتک حرمت و تجاوز جنسی داریم که قوانین‌اش مشخص است ولی این وسط طیفی از خشونت و آزار وجود دارد که حتی درصورتی که بشود آنها را ثابت کرد - که مقوله پیچیده‌ای است - در نظام حقوقی ما تعریف شده نیستند."
ترانه علیدوستی ابراز امیدواری کرد که با طرح این موضوع "نیاز تغییرات حقوقی احساس شود."
خانم علیدوستی در پاسخ به این سوال که چطور ممکن است در حالی که همه ابعاد سینما در ایران از سوی نهادهای رسمی کنترل می‌شود و ممیزی وجود دارد و حتی بیرون ماندن چند تار مو واکنش برمی‌انگیزاند، چنین اتفاقاتی می‌افتاده، گفت: "گاهی فکر می‌کنم حساسیت‌های زیادی که همه ما پیرامون مسایل اخلاقی داریم و در سینمای ما هم هست مربوط به آن چیزهایی می‌شود که در ظاهر هویداست و تا وقتی اتفاقی نباشد که به چشم بتوانیم ببینیم، نمی‌خواهیم دست‌های خودمان را به آن آلوده کنیم و دردسری برای خودمان ایجاد کنیم."
ترانه علیدوستی در توضیح اینکه چه کسانی باید نسبت به این اتفاقات در سینما واکنش نشان می‌دادند گفت: "منظور من بیشتر نهادهای رسمی است، تشکل‌های صنفی است، منظور من همکارانم هستند که باید این مسایل را پیگیری می‌کردند. یا حتی در ابتدایی‌ترین شکلش افرادی را که نامشان به عنوان خشونتگر و آزارگر آورده شده بود را کمی پاسخگو می‌کردند. نه اینکه با بی‌اعتنایی مطلق به این روایت‌ها ... این انسان‌ها هنوز کارشان، زندگی‌شان، اعتبارشان، بروبیایشان، همه چی به جا باشد و هیچکس اگر مرتکب چنین کاری شده، اصلا هزینه‌ای" ندهد.
او پیشنهاد میکند خانه سینمای ایران که "تا حدی وجاهت قانونی" دارد می‌تواند متولی برخورد با اینگونه رفتارها باشد، ولی تاکید میکند که این کار باید توسط افرادی صورت گیرد که "در این زمینه دانش داشته باشند، سریع دو نفر را با هم روبرو نکنند، سریع میانجیگری نکنند" بلکه باید به جای این رفتارهای به باور او "غلط و سمی"، "با تحقیق و قدم‌های شمرده" اقدام کنند. او در پاسخ به این سوال که چرا خانه سینما تا به حال در برابر گستردگی چنین اتفاقاتی اقدام نکرده اضافه کرد: "همیشه ملاحظاتی هست. در کشوری زندگی می‌کنیم که کار و بار و منافع افراد سریع به خطر می‌افتد"...."سکوتشان خیلی مرا ناامید و دلشکسته کرد."
ترانه علیدوستی با اشاره به فضای "بیش از حد مردانه" سینمای ایران گفت "پول و روابط اجتماعی و روابط فرادست، فرودست"، بر این صنعت حاکم است و افراد برای ورود به این فضا یا ماندن در آن باید از سد بلندی عبور کنند. او تایید کرد که بعد از انتشار بیانیه سینماگران زن عده‌ای تماس گرفته‌اند تا "بدون پرداختن به ریشه" موضوع دعاوی اخیر را "رفع و رجوع" کنند. خانم علیدوستی در مورد وضعیت قربانیان گفت: "هیج راهی نیست، این یک بن‌بست مطلق است که در آن هیچکس نمی‌خواهد این روایت‌ها بلند گفته شود و چهره سینمای ما مخدوش شود."
به گفته ترانه علیدوستی "ما به عنوان دوستداران سینما"ی ایران و کسانی که "دلسوزش هستیم" باید اصلاحش کنیم، "ما، و نه کسی از خارج، ما و نه کسی از بیرون، ما و نه کسی از ارشاد یا دولت." او بر این باور است که بیانیه بیش از ۳۰۰ زن دست‌اندکار سینمای ایران برای همه کسانی که مصلحت‌اندیشی باعث شد که طرف حق را نگیرند"، پیام ویژه‌ای داشت: "این وضعیت دیگر نمی‌تواند ادامه پیدا کند."
او یکی از علل عدم رسیدگی به اینگونه دعاوی را نبود قوانین حقوقی در این زمینه می‌داند و می‌گوید: "قوانینی نداریم که این موارد را پیشگیری کرده باشد. ما هتک حرمت و تجاوز جنسی داریم که قوانین‌اش مشخص است ولی این وسط طیفی از خشونت و آزار وجود دارد که حتی درصورتی که بشود آنها را ثابت کرد - که مقوله پیچیده‌ای است - در نظام حقوقی ما تعریف شده نیستند."
ترانه علیدوستی ابراز امیدواری کرد که با طرح این موضوع "نیاز تغییرات حقوقی احساس شود."
واکنش کاربران فضای مجازی
بیانیه خانه سینما
در پی افشاگری‌های زنان سینماگر، خانه سینما در بیانیه‌ای هرگونه خشونت جنسی در فرایند فعالیت‌های هنری و فرهنگی را محکوم کرد. این نهاد صنفی در بیانیه‌ای که روز یکشنبه، ۱۴ فروردین منتشر شد، تاکید کرد که با «رعایت مطلق محرمانگی»، به حقوق افرادی که تحت «خشونت رفتاری» قرار می‌گیرند، رسیدگی میکند. بر اساس این بیانیه، قرار است شورای صیانت خانه سینما متشکل از افراد معتمد در عرصه سینما، نماینده وزارت ارشاد و یک حقوقدان به شکایت‌های سینماگران زن رسیدگی کنند و موضوع را به محاکم قضایی ارجاع دهند. این شورا اجرای احکام صادره در محاکم قضایی را هم پیگیری میکند.
بیانیه خانه سینما پس از آن منتشر شد که جمعی از زنان سرشناس سینمای ایران در نامه‌ای، به خشونت، آزار و باج‌گیری جنسی از زنان در سینما اعتراض کردند و برای رسیدگی به این آزارها، خواستار تشکیل کمیتهای مستقل شدند. در بیانیه زنان سینماگر با استناد به روایت‌های زنان آزاردیده آمده بود: «برخی افراد صاحب قدرت و شهرت در سینما از موقعیت خود برای قلدری، تهدید، توهین، تحقیر و تعرض به زنان بهره‌برداری می‌کنند. بی‌آنکه نهادهای قانونی، خانه سینما، سینماگران و منتقدان آنها را به پاسخگویی و پذیرش مسئولیت کارشان وادار کنند.»
پس از انتشار این بیانیه، ترانه علیدوستی در مصاحبه‌ای گفت: «آزار زنان دیگر نمی‌تواند ادامه پیدا کند.» رضا کیانیان هم با حمایت از زنان سینماگر در صفحه شخصی خود در اینستاگرام، خواستار تشکیل کمیتهای برای بررسی شکایت‌ها شد و نیکی کریمی نیز از حمایت و پیشنهاد او تقدیر کرد؛ اما خانه سینما اعلام کرد که درخواست زنان سینماگر برای تشکیل کمیته مستقل، «حاوی هیچ ابتکار عملی نیست». خانه سینما قصد دارد رسیدگی به شکایت‌های مربوط به خشونتهای جنسی و رفتاری را به «شورای صیانت» بسپارد. در بیانیه خانه سینما آمده است که شورای صیانت به مراجعه‌کنندگان مشاوره‌‌های حقوقی لازم را ارائه می‌دهد و«رفتار ناپسند» عده‌ای از سینماگران نباید به پای «تعداد کثیری از دست‌اندرکاران سینمای پرافتخار ایران» نوشته شود.
بیانیه خانه سینما پس از آن منتشر شد که جمعی از زنان سرشناس سینمای ایران در نامه‌ای، به خشونت، آزار و باج‌گیری جنسی از زنان در سینما اعتراض کردند و برای رسیدگی به این آزارها، خواستار تشکیل کمیتهای مستقل شدند. در بیانیه زنان سینماگر با استناد به روایت‌های زنان آزاردیده آمده بود: «برخی افراد صاحب قدرت و شهرت در سینما از موقعیت خود برای قلدری، تهدید، توهین، تحقیر و تعرض به زنان بهره‌برداری می‌کنند. بی‌آنکه نهادهای قانونی، خانه سینما، سینماگران و منتقدان آنها را به پاسخگویی و پذیرش مسئولیت کارشان وادار کنند.»
پس از انتشار این بیانیه، ترانه علیدوستی در مصاحبه‌ای گفت: «آزار زنان دیگر نمی‌تواند ادامه پیدا کند.» رضا کیانیان هم با حمایت از زنان سینماگر در صفحه شخصی خود در اینستاگرام، خواستار تشکیل کمیتهای برای بررسی شکایت‌ها شد و نیکی کریمی نیز از حمایت و پیشنهاد او تقدیر کرد؛ اما خانه سینما اعلام کرد که درخواست زنان سینماگر برای تشکیل کمیته مستقل، «حاوی هیچ ابتکار عملی نیست». خانه سینما قصد دارد رسیدگی به شکایت‌های مربوط به خشونتهای جنسی و رفتاری را به «شورای صیانت» بسپارد. در بیانیه خانه سینما آمده است که شورای صیانت به مراجعه‌کنندگان مشاوره‌‌های حقوقی لازم را ارائه می‌دهد و«رفتار ناپسند» عده‌ای از سینماگران نباید به پای «تعداد کثیری از دست‌اندرکاران سینمای پرافتخار ایران» نوشته شود.
واکنش معاون امور زنان رئیس جمهور
معاون امور زنان و خانواده رئیس‌جمهور ایران دعوت کرده تا زنان هنرمند و دست‌اندرکار سینمای ایران در نشستی در محل معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری شرکت کنند و به بیان مشکلات خود بپردازند. انسیه خزعلی با انتشار مطلبی در صفحه اینستاگرامش نوشته: «جایگاه زنان در هنر سینما و حضور موثر آنان، لزوم صیانت از شأن والای این هنرمندان را طلب میکند. لذا خلا قوانین و دستورالعمل‌ها و حمایت‌های لازم نباید حضور مفید و ارزشمند زنان در عرصه هنر هفتم را مخدوش کند.»
خانم خزعلی در ادامه این مطلب گفته: «معاونت زنان و خانواده بر خود لازم می‌داند که گوش شنوای مطالبات زنان هنرمند در عرصه سینمای ایران باشد و با دعوت از این عزیزان و با همکاری نهادهای مسئول و متولی برای طراحی سازوکار لازم صیانت از شان و منزلت زنان در این حوزه یاری می‌رساند. لذا از بانوان هنرمند و دردمند این حوزه دعوت می‌شود در نشستی که در محل معاونت تشکیل می‌شود، شرکت؛ و مسائل و مشکلات این حوزه را مطرح و در تبیین راهکارهای عملیاتی مشارکت نمایند.»
خانم خزعلی در ادامه این مطلب گفته: «معاونت زنان و خانواده بر خود لازم می‌داند که گوش شنوای مطالبات زنان هنرمند در عرصه سینمای ایران باشد و با دعوت از این عزیزان و با همکاری نهادهای مسئول و متولی برای طراحی سازوکار لازم صیانت از شان و منزلت زنان در این حوزه یاری می‌رساند. لذا از بانوان هنرمند و دردمند این حوزه دعوت می‌شود در نشستی که در محل معاونت تشکیل می‌شود، شرکت؛ و مسائل و مشکلات این حوزه را مطرح و در تبیین راهکارهای عملیاتی مشارکت نمایند.»
حرفهای جدید چیستا یثربی!
چیستا یثربی، فیلنامه‌نویس، نویسنده و شاعر گفته است که یکی از اهالی شناخته شده سینما سعی کرده به او "تجاوز" کند و وقتی با مقاومت روبه‌رو شده، از آن مرد "کتک" خورده است. خانم یثربی به برنامه ۶۰ دقیقه بی‌بی‌سی گفت در سال ۱۳۸۳ مشغول نوشتن فیلمنامه برای شخصی بوده که چند بار او را به مکان‌های خلوت دعوت کرده تا فیلمنامه را آنجا بنویسد و در نهایت بعد از چند جلسه او را به خانه‌اش در شمال شهر تهران دعوت کرده است. خانم یثربی که سالها در تئاتر، نمایشنامه و در سینما، فیلمنامه نوشته و بازیگردان هم بوده است، برای بی‌بی‌سی توضیح داد که فرد مورد نظر زمانی که خانم یثربی ۳۲ ساله بوده، در یک شب برفی زمستان، او را به خانه دعوت کرده و گفته افراد دیگر هم در خانه هستند.
او می‌گوید در خانه هنگامی که مشغول تایپ با کامپیوتر بوده، این فرد از پشت سر سعی کرده دستش را داخل لباس خانم یثربی ببرد. خانم یثربی می‌گوید وقتی مقاومت کرده، آن فرد شروع به "ضرب و شتم" و "توهین" کرده است: "من زورم به آن آدم نمی‌رسید. تنها هدیه‌ای که خدا به من داد یک جا چسبی روی میز بود که محکم به پنجره کوبیدم و شیشه شکست. سرایداری که ته حیاط بود، صدا را شنید و دوید به سمت اتاق. در حالی که دست من پر خون بود، آن فرد لباسش را مرتب می‌کرد. ساک و کیف من را نداد و گفت 'گم‌شو خونه‌تون'. گفتم 'با کدام پول. پولم داخل کیف است.' گفت کیف آنجا می‌ماند. من ساعت ۱۰ شب در خیابانی در بالای شهر بودم که یک موتوری دلش سوخت و سوارم کرد."
او می‌گوید در خانه هنگامی که مشغول تایپ با کامپیوتر بوده، این فرد از پشت سر سعی کرده دستش را داخل لباس خانم یثربی ببرد. خانم یثربی می‌گوید وقتی مقاومت کرده، آن فرد شروع به "ضرب و شتم" و "توهین" کرده است: "من زورم به آن آدم نمی‌رسید. تنها هدیه‌ای که خدا به من داد یک جا چسبی روی میز بود که محکم به پنجره کوبیدم و شیشه شکست. سرایداری که ته حیاط بود، صدا را شنید و دوید به سمت اتاق. در حالی که دست من پر خون بود، آن فرد لباسش را مرتب می‌کرد. ساک و کیف من را نداد و گفت 'گم‌شو خونه‌تون'. گفتم 'با کدام پول. پولم داخل کیف است.' گفت کیف آنجا می‌ماند. من ساعت ۱۰ شب در خیابانی در بالای شهر بودم که یک موتوری دلش سوخت و سوارم کرد."
باج گیری جنسی؛ سکانسی تلخ در نقشی واقعی
زهرا چیذری: افشاگری آزارهای جنسی در سینمای کشورمان ماجرای تازه ای نیست! این قصه پر غصه نخ نما شده تا مدتی تیترهای اصلی رسانه‌ها می‌شود، بعد در بایگانی اذهان عمومی خاک می‌خورد تا نوبت به خشونتی دیگر برسد. این بار اما نه یک نفر بلکه ۳۰۰ تن از زنان سینماگر کشورمان دست به قلم شده و در بیانیه‌ای برای رسیدگی به خشونت جنسی و جنسیتی تشکیل کمیتهای مستقل در خانه سینما را خواستار شدند.
ماجرا به خلاهای قانونی موجود برای رسیدگی به خشونت‌هایی از این دست باز می‌گردد. خلایی که می توانست با تصویب لایحه «حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت» پر شود. اما این لایحه بعد از سالها بررسی و دست به دست شدن در انتظار اجرایی شدن مانده است. حالا هم بیش از یک سال است که لایحه «حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت» دوباره به مجلس رسیده اما بر خلاف تصورها مجلس یازدهم تاکنون ایستگاه پایانی این لایحه نبود. در چنین شرایطی و در خلاء قانون حمایتی ویژه حمایت از زنان در برابر خشونت، این بار ۳۰۰ تن از زنان سینماگر کشورمان در بیانیه‌ای به خشونتهای جنسی و جنسیتی علیه زنان در سینمای ایران اعتراض کرده و خواستار تشکیل کمیتهای برای گزارش و رسیدگی به این خشونتها شده‌اند. واکنش ها به این ماجرا اما انفعالی نبود. خانه سینما و انجمن بازیگران سینمای ایران ضمن صدور بیانیه‌های جداگانه‌ای، «هرگونه خشونت احتمالی به ویژه خشونت جنسی در شیوه‌های گوناگون آن در فرآیند فعالیت‌های هنری- فرهنگی» را محکوم و برای مقابله با آن اعلام آمادگی کردند. دبیر ستاد حقوق بشر ضمن اعلام آمادگی قوه قضائیه برای رسیدگی به شکایات در حوزه خشونت علیه زنان، ابراز امیدواری کرد تا لایحه صیانت، کرامت و تأمین امنیت بانوان در برابر خشونت، هرچه سریعتر به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد.
این درد دیگر نقش نیست
این بار چهره‌هایی که بارها بر پرده نقره‌ای سینما دیده‌ایم و با آنها خندیده‌ایم یا گریه کرده‌ایم در نقش واقعی خود ظاهر شده‌اند و از انواع و اقسام آزارها و خشونتهای کلامی و غیر کلامی در فضای کاری شان سخن گفته اند؛ حرفهایی که بر گلایه ها و افشاگری نفرات قبلی که به شکلی تک به تک هر از چند گاه خسته و درمانده از چنین فضایی درد دلهایشان را در شبکه های اجتماعی و یا مصاحبه با رسانه ها فریاد می‌کردند تا شاید فریادرسی بیابند. ترجیع بند بیانیه این زنان سینماگر فقدان مرجع و قانونی برای شکایت از خشونت‌هایی است که در محل کار بر آنها می رود. در بخشی از این بیانیه با اشاره به خلاهای قانونی و همچینن آگاهی بخشی درباره حقوق این افراد در قراردادهای کاری آمده است« نهادی نظارتی که از افرادی آموزش‌دیده در مسئله خشونت جنسی و آزار کلامی تشکیل شده باشد وجود ندارد که با آگاهی به بایدها و نبایدهای رفتاری افراد فرادست نسبت به فرودست در یک پروژه و با حساسیت لازم، موارد تخلف را بررسی کند.
حداقل هزینه برای خشونتگر!
روند شکایت از هر نوع خشونت و تجاوز در پشت صحنه سینما نه در قراردادهای کاری ذکر شده و نه از طریق اعلان‌های عمومی به زنان گفته می‌شود که در شرایط اعمال زور، خشونت و باج‌گیری عاطفی و جنسی و آزارهای کلامی و توهین و تحقیر از طریق چه سازوکاری باید اقدام قانونی کنند. در واقع زنان شاغل در بخش های مختلف تولید آثار سینمایی و تلویزیونی نمی‌دانند در صورت شکایت از فرد خاطی چه حمایت‌هایی شامل حال آنها می‌شود و سال‌هاست که اصناف و اتحادیه‌ها، جرایمی چنین سنگین بر جان و روان زنان را در پشت درهای بسته و با میانجیگری بین قربانی و خشونتگر حل و فصل می‌کنند، البته با حداقل هزینه برای خشونتگر.»
کمیته مستقل چه خواهد کرد؟
روند دنباله‌دار این خشنوت‌ها و آسیب دیدن زنان از نظر روحی و روانی و از دست رفتن جایگاه شخصی و اجتماعی شان بود که در نهایت منجر به خواسته تشکیل کمیته مستقل در خانه سینما برای رسیدگی به این جرائم شد. حال سوال اینجاست که این گروه با چه ساز و کاری قرار است از تکرار تجربه های تلخ قبلی پیشگیری کند. طبق آخرین اظهارات این کمیته متشکل از افراد آموزش دیده خواهد بود. با فعالیت این گروه سازوکار گزارش‌دهی در دسترس قرار می گیرد. در فرآیند بررسی، نام راوی را محفوظ نگه می دارد و امنیت راوی را در فرآیند بررسی تضمین می کند. همچنین در اختیار گذاشتن وکیل و دادن مشورت حقوقی به راویان گزارش‌ها جهت داشتن امکان دست بردن به انتخاب پیگیری قانونی یکی دیگر از دستور کارهای این سیستم خواهد بود.
واکنشهایی که انفعالی نبود
بیانیه زنان سینماگر کشورمان واکنشهای متعددی را از سوی نهادهای مختلف جامعه برانگیخته است. خانه سینما و انجمن بازیگران سینمای ایران ضمن صدور بیانیه‌های جداگانه‌ای، «هر گونه خشونت احتمالی به ویژه خشونت جنسی در شیوه‌های گوناگون آن در فرآیند فعالیت‌های هنری- فرهنگی» را محکوم کردند. در بیانیه خانه سینمای ایران آمده است:«خانه سینما به عنوان جامعه اصناف سینمای ایران هر گونه خشونت احتمالی به ویژه خشونت جنسی در شیوه‌های گوناگون آن در فرآیند فعالیت‌های هنری- فرهنگی را محکوم میکند و شورای صیانت به استناد وظایف و اختیارات خود مندرج در اساسنامه خانه سینما، مسئولیت رسیدگی به هر گونه رفتاری مغایر با شئون فرهنگی و اخلاق حرفهای اهالی سینما را بر عهده دارد. خانه سینما رسیدگی و پیگیری در خصوص احقاق حقوق کلیه افراد فعال در صنعت فیلم ایران که مورد هر گونه خشونت رفتاری قرار گیرند را از وظایف ذاتی خانه سینما می‌داند و در انجام آن از هیچ گونه اقدامی پرهیز نخواهد کرد. بدیهی است رسیدگی به این موضوعات با رعایت مطلق محرمانگی صورت خواهد گرفت.»
پالایش در پشت صحنه
شورای مرکزی انجمن بازیگران سینمای ایران نیز در واکنش به بیانیه‌ای که جمعی از فعالان زن سینما در پی برخی خشونتهای جنسی و جنسیتی در پشت صحنه سینما منتشر کردند، نوشت:«پالایش فضای فرهنگی سینمای پرافتخار ایران و تحقق روابطی عاری از خشونت و نابرابری جنسیتی در محیط سینما امری بسیار دشوار بوده که تنها و تنها از طریق اصلاح و تقویت تشکل‌ها و انجمن‌های صنفی و همکاری و همفکری همه اعضای صنوف سینمایی امکانپذیر خواهد بود، بر همین اساس هیئت مدیره انجمن بازیگران سینمای ایران از حضور و همکاری اعضای فرهیخته انجمن و پیشنهاد و طرح و برنامه عملی آنان برای ریشه‌کن ساختن هرگونه ناهنجاری در سینمای کشور صمیمانه استقبال میکند و از همه بازیگران به ویژه زنان بازیگری که مورد خشونت و تعرض جنسی قرار گرفته‌اند، درخواست میکند بدون واهمه از نام و عنوان و جایگاه افراد، شکایات خود را از طریق شورای صیانت خانه سینما تا صدور و اجرای حکم پیگیری نمایند.»
حمایت دبیر ستاد حقوق بشر از زنان سینما گر
علاوه بر این کاظم غریب‌آبادی معاون امور بین‌الملل قوه قضائیه و دبیر ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران، در واکنش به اظهارات درخصوص اعمال خشونت علیه برخی بازیگران زن در عرصه سینما گفت: «عرصه هنر، از آنجا که جزئی مهم از فرهنگ است، باید به دور از هرگونه آسیب باشد و کسانی که در این عرصه فعالیت می کنند، باید به مسئولیت سنگین خود در قبال جامعه واقف باشند.» آسیب پذیری بیشتر زنان در این عرصه باعث شد تا دبیر ستاد حقوق بشر تاکید بیشتری بر محافظت از این قشر داشته باشد: «از زنان باید به دلیل اینکه بیشتر در معرض آسیب پذیری قرار دارند، در عرصه هنر و بویژه سینما حمایت و محافظت شود.»
غریب آبادی ضمن تاکید بر کرامت انسانی و حفظ حریم خصوصی افراد و ضرورت ایجاد امنیت روانی و شخصیتی برای زنانی که خواهان فعالیت در عرصه اجتماعی و فرهنگی هستند، از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نهادهای صنفی در حوزه سینما خواست تا سازوکارهایی را طراحی کنند که زنان بتوانند بدون دغدغه در حوزه سینما فعالیت کنند و چنانچه با هرگونه خشونتی مواجه شدند، فورا به آن رسیدگی شود. دبیر ستاد حقوق بشر ضمن اعلام آمادگی قوه قضائیه برای رسیدگی به شکایات در حوزه خشونت علیه زنان، ابراز امیدواری کرد تا لایحه صیانت، کرامت و تأمین امنیت بانوان در برابر خشونت، هرچه سریعتر به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد.
عاونت زنان نهاد ریاست جمهوری؛گوش شنوای مطالبات
«انسیه خزعلی» معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهوری هم از زنان هنرمند و دردمند دست‌اندرکار سینمای ایران برای حضور در نشستی در محل معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری به‌منظور طرح مسائل و مشکلات خود و تبیین راهکارهای عملیاتی برای صیانت از شأن و منزلت این زنان هنرمند، دعوت کرد. خزعلی با انتشار مطلبی در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «جایگاه زنان در هنر سینما و حضور موثر آنان، لزوم صیانت از شأن والای این هنرمندان را طلب میکند. لذا خلا قوانین و دستورالعمل‌ها و حمایت‌های لازم نباید حضور مفید و ارزشمند زنان در عرصه هنر هفتم را مخدوش کند.»
مبارزه با فساد یک شعار باقی نمی ماند
معاون امور زنان و خانواده نهاد ریاست جمهوری با دعوت از زنانی که در این عرصه دردمند هستند از آن ها خواست تا این نهاد را گوش شنوایی برای مطالبات شان بدانند:« همانطور که طی چهار دهه از انقلاب، زنان ما دوشادوش مردان در ارتقای علم، اقتصاد، سیاست و فرهنگ این مرز و بوم تلاش کردند و وجود ضوابط و ارزش‌ها و قوانین، توانسته است یکی از سالم‌ترین و امن‌ترین محیط‌های اداری را در حیطه مسائل اخلاقی برایشان خلق کند. دولت مردمی نیز با شعار "مبارزه با فساد"، خود را موظف به برخورد با هرگونه فساد و تعدی اعم از اداری، مالی و اخلاقی می‌داند و هیچ‌گونه اغماضی را در این مسیر برنمی‌تابد.»
خزعلی ادامه داد: «معاونت زنان و خانواده بر خود لازم می‌داند که گوش شنوای مطالبات زنان هنرمند در عرصه سینمای ایران باشد و با دعوت از این عزیزان و با همکاری نهادهای مسئول و متولی برای طراحی سازوکار لازم صیانت از شان و منزلت زنان در این حوزه یاری می‌رساند. لذا از بانوان هنرمند و دردمند این حوزه دعوت می‌شود در نشستی که در محل معاونت تشکیل می‌شود، شرکت؛ و مسائل و مشکلات این حوزه را مطرح و در تبیین راهکارهای عملیاتی مشارکت نمایند.»
در این میان مجلس شورای اسلامی هم وظیفه دارند لایحه «حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت» را هر چه زودتر به ثمر برسانند. لایحه ای که اگر لباس قانون بپوشد شاید بخشی از این اتفاقات ناخوشایند از جامعه رخت بربندد و در صورت رخداد هم می توان به برقراری عدالت و مجازات متخفلان امیدوارتر بود.
ماجرا به خلاهای قانونی موجود برای رسیدگی به خشونت‌هایی از این دست باز می‌گردد. خلایی که می توانست با تصویب لایحه «حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت» پر شود. اما این لایحه بعد از سالها بررسی و دست به دست شدن در انتظار اجرایی شدن مانده است. حالا هم بیش از یک سال است که لایحه «حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت» دوباره به مجلس رسیده اما بر خلاف تصورها مجلس یازدهم تاکنون ایستگاه پایانی این لایحه نبود. در چنین شرایطی و در خلاء قانون حمایتی ویژه حمایت از زنان در برابر خشونت، این بار ۳۰۰ تن از زنان سینماگر کشورمان در بیانیه‌ای به خشونتهای جنسی و جنسیتی علیه زنان در سینمای ایران اعتراض کرده و خواستار تشکیل کمیتهای برای گزارش و رسیدگی به این خشونتها شده‌اند. واکنش ها به این ماجرا اما انفعالی نبود. خانه سینما و انجمن بازیگران سینمای ایران ضمن صدور بیانیه‌های جداگانه‌ای، «هرگونه خشونت احتمالی به ویژه خشونت جنسی در شیوه‌های گوناگون آن در فرآیند فعالیت‌های هنری- فرهنگی» را محکوم و برای مقابله با آن اعلام آمادگی کردند. دبیر ستاد حقوق بشر ضمن اعلام آمادگی قوه قضائیه برای رسیدگی به شکایات در حوزه خشونت علیه زنان، ابراز امیدواری کرد تا لایحه صیانت، کرامت و تأمین امنیت بانوان در برابر خشونت، هرچه سریعتر به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد.
این درد دیگر نقش نیست
این بار چهره‌هایی که بارها بر پرده نقره‌ای سینما دیده‌ایم و با آنها خندیده‌ایم یا گریه کرده‌ایم در نقش واقعی خود ظاهر شده‌اند و از انواع و اقسام آزارها و خشونتهای کلامی و غیر کلامی در فضای کاری شان سخن گفته اند؛ حرفهایی که بر گلایه ها و افشاگری نفرات قبلی که به شکلی تک به تک هر از چند گاه خسته و درمانده از چنین فضایی درد دلهایشان را در شبکه های اجتماعی و یا مصاحبه با رسانه ها فریاد می‌کردند تا شاید فریادرسی بیابند. ترجیع بند بیانیه این زنان سینماگر فقدان مرجع و قانونی برای شکایت از خشونت‌هایی است که در محل کار بر آنها می رود. در بخشی از این بیانیه با اشاره به خلاهای قانونی و همچینن آگاهی بخشی درباره حقوق این افراد در قراردادهای کاری آمده است« نهادی نظارتی که از افرادی آموزش‌دیده در مسئله خشونت جنسی و آزار کلامی تشکیل شده باشد وجود ندارد که با آگاهی به بایدها و نبایدهای رفتاری افراد فرادست نسبت به فرودست در یک پروژه و با حساسیت لازم، موارد تخلف را بررسی کند.
حداقل هزینه برای خشونتگر!
روند شکایت از هر نوع خشونت و تجاوز در پشت صحنه سینما نه در قراردادهای کاری ذکر شده و نه از طریق اعلان‌های عمومی به زنان گفته می‌شود که در شرایط اعمال زور، خشونت و باج‌گیری عاطفی و جنسی و آزارهای کلامی و توهین و تحقیر از طریق چه سازوکاری باید اقدام قانونی کنند. در واقع زنان شاغل در بخش های مختلف تولید آثار سینمایی و تلویزیونی نمی‌دانند در صورت شکایت از فرد خاطی چه حمایت‌هایی شامل حال آنها می‌شود و سال‌هاست که اصناف و اتحادیه‌ها، جرایمی چنین سنگین بر جان و روان زنان را در پشت درهای بسته و با میانجیگری بین قربانی و خشونتگر حل و فصل می‌کنند، البته با حداقل هزینه برای خشونتگر.»
کمیته مستقل چه خواهد کرد؟
روند دنباله‌دار این خشنوت‌ها و آسیب دیدن زنان از نظر روحی و روانی و از دست رفتن جایگاه شخصی و اجتماعی شان بود که در نهایت منجر به خواسته تشکیل کمیته مستقل در خانه سینما برای رسیدگی به این جرائم شد. حال سوال اینجاست که این گروه با چه ساز و کاری قرار است از تکرار تجربه های تلخ قبلی پیشگیری کند. طبق آخرین اظهارات این کمیته متشکل از افراد آموزش دیده خواهد بود. با فعالیت این گروه سازوکار گزارش‌دهی در دسترس قرار می گیرد. در فرآیند بررسی، نام راوی را محفوظ نگه می دارد و امنیت راوی را در فرآیند بررسی تضمین می کند. همچنین در اختیار گذاشتن وکیل و دادن مشورت حقوقی به راویان گزارش‌ها جهت داشتن امکان دست بردن به انتخاب پیگیری قانونی یکی دیگر از دستور کارهای این سیستم خواهد بود.
واکنشهایی که انفعالی نبود
بیانیه زنان سینماگر کشورمان واکنشهای متعددی را از سوی نهادهای مختلف جامعه برانگیخته است. خانه سینما و انجمن بازیگران سینمای ایران ضمن صدور بیانیه‌های جداگانه‌ای، «هر گونه خشونت احتمالی به ویژه خشونت جنسی در شیوه‌های گوناگون آن در فرآیند فعالیت‌های هنری- فرهنگی» را محکوم کردند. در بیانیه خانه سینمای ایران آمده است:«خانه سینما به عنوان جامعه اصناف سینمای ایران هر گونه خشونت احتمالی به ویژه خشونت جنسی در شیوه‌های گوناگون آن در فرآیند فعالیت‌های هنری- فرهنگی را محکوم میکند و شورای صیانت به استناد وظایف و اختیارات خود مندرج در اساسنامه خانه سینما، مسئولیت رسیدگی به هر گونه رفتاری مغایر با شئون فرهنگی و اخلاق حرفهای اهالی سینما را بر عهده دارد. خانه سینما رسیدگی و پیگیری در خصوص احقاق حقوق کلیه افراد فعال در صنعت فیلم ایران که مورد هر گونه خشونت رفتاری قرار گیرند را از وظایف ذاتی خانه سینما می‌داند و در انجام آن از هیچ گونه اقدامی پرهیز نخواهد کرد. بدیهی است رسیدگی به این موضوعات با رعایت مطلق محرمانگی صورت خواهد گرفت.»
پالایش در پشت صحنه
شورای مرکزی انجمن بازیگران سینمای ایران نیز در واکنش به بیانیه‌ای که جمعی از فعالان زن سینما در پی برخی خشونتهای جنسی و جنسیتی در پشت صحنه سینما منتشر کردند، نوشت:«پالایش فضای فرهنگی سینمای پرافتخار ایران و تحقق روابطی عاری از خشونت و نابرابری جنسیتی در محیط سینما امری بسیار دشوار بوده که تنها و تنها از طریق اصلاح و تقویت تشکل‌ها و انجمن‌های صنفی و همکاری و همفکری همه اعضای صنوف سینمایی امکانپذیر خواهد بود، بر همین اساس هیئت مدیره انجمن بازیگران سینمای ایران از حضور و همکاری اعضای فرهیخته انجمن و پیشنهاد و طرح و برنامه عملی آنان برای ریشه‌کن ساختن هرگونه ناهنجاری در سینمای کشور صمیمانه استقبال میکند و از همه بازیگران به ویژه زنان بازیگری که مورد خشونت و تعرض جنسی قرار گرفته‌اند، درخواست میکند بدون واهمه از نام و عنوان و جایگاه افراد، شکایات خود را از طریق شورای صیانت خانه سینما تا صدور و اجرای حکم پیگیری نمایند.»
حمایت دبیر ستاد حقوق بشر از زنان سینما گر
علاوه بر این کاظم غریب‌آبادی معاون امور بین‌الملل قوه قضائیه و دبیر ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران، در واکنش به اظهارات درخصوص اعمال خشونت علیه برخی بازیگران زن در عرصه سینما گفت: «عرصه هنر، از آنجا که جزئی مهم از فرهنگ است، باید به دور از هرگونه آسیب باشد و کسانی که در این عرصه فعالیت می کنند، باید به مسئولیت سنگین خود در قبال جامعه واقف باشند.» آسیب پذیری بیشتر زنان در این عرصه باعث شد تا دبیر ستاد حقوق بشر تاکید بیشتری بر محافظت از این قشر داشته باشد: «از زنان باید به دلیل اینکه بیشتر در معرض آسیب پذیری قرار دارند، در عرصه هنر و بویژه سینما حمایت و محافظت شود.»
غریب آبادی ضمن تاکید بر کرامت انسانی و حفظ حریم خصوصی افراد و ضرورت ایجاد امنیت روانی و شخصیتی برای زنانی که خواهان فعالیت در عرصه اجتماعی و فرهنگی هستند، از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نهادهای صنفی در حوزه سینما خواست تا سازوکارهایی را طراحی کنند که زنان بتوانند بدون دغدغه در حوزه سینما فعالیت کنند و چنانچه با هرگونه خشونتی مواجه شدند، فورا به آن رسیدگی شود. دبیر ستاد حقوق بشر ضمن اعلام آمادگی قوه قضائیه برای رسیدگی به شکایات در حوزه خشونت علیه زنان، ابراز امیدواری کرد تا لایحه صیانت، کرامت و تأمین امنیت بانوان در برابر خشونت، هرچه سریعتر به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد.
عاونت زنان نهاد ریاست جمهوری؛گوش شنوای مطالبات
«انسیه خزعلی» معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهوری هم از زنان هنرمند و دردمند دست‌اندرکار سینمای ایران برای حضور در نشستی در محل معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری به‌منظور طرح مسائل و مشکلات خود و تبیین راهکارهای عملیاتی برای صیانت از شأن و منزلت این زنان هنرمند، دعوت کرد. خزعلی با انتشار مطلبی در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «جایگاه زنان در هنر سینما و حضور موثر آنان، لزوم صیانت از شأن والای این هنرمندان را طلب میکند. لذا خلا قوانین و دستورالعمل‌ها و حمایت‌های لازم نباید حضور مفید و ارزشمند زنان در عرصه هنر هفتم را مخدوش کند.»
مبارزه با فساد یک شعار باقی نمی ماند
معاون امور زنان و خانواده نهاد ریاست جمهوری با دعوت از زنانی که در این عرصه دردمند هستند از آن ها خواست تا این نهاد را گوش شنوایی برای مطالبات شان بدانند:« همانطور که طی چهار دهه از انقلاب، زنان ما دوشادوش مردان در ارتقای علم، اقتصاد، سیاست و فرهنگ این مرز و بوم تلاش کردند و وجود ضوابط و ارزش‌ها و قوانین، توانسته است یکی از سالم‌ترین و امن‌ترین محیط‌های اداری را در حیطه مسائل اخلاقی برایشان خلق کند. دولت مردمی نیز با شعار "مبارزه با فساد"، خود را موظف به برخورد با هرگونه فساد و تعدی اعم از اداری، مالی و اخلاقی می‌داند و هیچ‌گونه اغماضی را در این مسیر برنمی‌تابد.»
خزعلی ادامه داد: «معاونت زنان و خانواده بر خود لازم می‌داند که گوش شنوای مطالبات زنان هنرمند در عرصه سینمای ایران باشد و با دعوت از این عزیزان و با همکاری نهادهای مسئول و متولی برای طراحی سازوکار لازم صیانت از شان و منزلت زنان در این حوزه یاری می‌رساند. لذا از بانوان هنرمند و دردمند این حوزه دعوت می‌شود در نشستی که در محل معاونت تشکیل می‌شود، شرکت؛ و مسائل و مشکلات این حوزه را مطرح و در تبیین راهکارهای عملیاتی مشارکت نمایند.»
در این میان مجلس شورای اسلامی هم وظیفه دارند لایحه «حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت» را هر چه زودتر به ثمر برسانند. لایحه ای که اگر لباس قانون بپوشد شاید بخشی از این اتفاقات ناخوشایند از جامعه رخت بربندد و در صورت رخداد هم می توان به برقراری عدالت و مجازات متخفلان امیدوارتر بود.
سخنگوی قوه قضاییه در گفتگوی روز هفدهم خرداد1401 ، در پاسخ به سوالی درباره آخرین وضعیت موضوع سوءاستفاده جنسی از بازیگران گفت:
این مسایل که در فضای مجازی مطرح شده بسیار تلخ و تاسف بار است اما متاسفانه وجود دارد و کسانی مطرح می کنند که از ناحیه کسان دیگر مورد تعرض واقع شدند. دستگاه قضایی براساس مقررات اگر شکایتی صورت گرفت ورود میکند و می توانند در مقام طرح شکایت کیفری آن را مطرح کنند و اگر شکایت صورت گرفت ما رسیدگی می‌کنیم. وی با طرح این سوال که آیا شکایتی در این زمینه شده یا خیر؟ گفت: تا روز گذشته شکایتی مطرح نشده بود اما امروز با طرح شکایتی از طرف مقابل نسبت به کسانی که این موضوع را اعلام‌کردند مواجه شدیم و شاکی خواستار تعقیب فردی که آن را را اعلام کرده شده است.
وی از اعلام اسم شاکی خودداری کرد.
منبع:
خبرگزاری صدا و سیما
ایرنا
شبکه های اجتماعی
فارس
وی از اعلام اسم شاکی خودداری کرد.
منبع:
خبرگزاری صدا و سیما
ایرنا
شبکه های اجتماعی
فارس
