رئیس مرکز تربیت مربی کودک و نوجوان دفتر تبلیغات اسلامی حورزه علمیه قم گفت : فرق بین وقف و نذر این است که در وقف کاری را انجام می‌دهیم که ثمره آن برای تمام نسل‌ها باقی می‌ماند، ولی در نذر یک عملی بین فرد و خداوند صورت می‌گیرد.
به گزارش راسخون، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدحسن راستگو در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه «یکی از راهکارهایی که اسلام برای ماندگاری کار خیر آن را برگزیده، وقف است» اظهار کرد: وقف به دلیل اینکه فقط به خود انسان مربوط نمی‌شود و سرمایه فرد را از او جدا می‌کند و در اختیار عموم قرار می‌دهد جزء بهترین کارهای خیر محسوب می‌شود.
وی ادامه داد: با وقف کردن سرمایه آن را در اختیار عموم و تمام نسل‌ها قرار می‌دهیم اما نذر یک کاری است که بین فرد و خدا انجام می‌شود مثلا فردی بین خود و خدایش نذر می‌کند که اگر فلان گرفتاری او رفع شود آن نذری را که کرده انجام می‌دهد. مثلا هزار تا صلوات یا ختم قرآن و نماز نذر می‌کنند.
رئیس مرکز تربیت مربی کودک و نوجوان دفتر تبلیغات اسلامی حورزه علمیه قم تاکید کرد: خود نذر هم دو نوع است. ممکن است نذر او بین خدا و فرد باشد و ممکن است بین فرد و سایر بندگان باشد. مثلا گاهی انسان نذر می‌کند که گوسفندی را قربانی کند و یا پولی را به مسجد، امامزاده یا کتابخانه‌ای بدهد و یا نذر می‌کند صلوات بفرستد و یا قرآن و نماز بخواند.
راستگو در پایان گفت: وقف یعنی اینکه ما کار خیر خود را ادامه‌دار می‌کنیم و کسی حق ندارد در آن وقف ما تصرفی شخصی و یا مالکانه داشته باشد به جز خود متولی و یا فردی که او انتخاب می‌کند. وقف یک تولید زاینده برای تمام نسل‌هاست. ما حتی در نذر هم می‌توانیم مثل وقف عمل کنیم. مثلا به جای اینکه زمینی را نذر کنیم بگوییم آن را وقف می‌کنیم که کارمان ابدی شود.
/2759/
