ویژه شهید نواب صفوی
در 27 دي ماه سال 1334، ابرمرداني از حوزه علمیه که در دوران اوج ظلمت ، غريو عدالتخواهي و عزت طلبي مسلمين را سر داده بودند ، پذيراي شهادت گشتند.
قيام شجاعانه و بي باکانه شهيد نواب صفوي و يارانش ، احياي امر ائمه عليهم السلام بود ، چرا که عدالت و استقلال همه جانبه در تمامي عرصه هاي فرهنگي، سياسي و اقتصادي مسلمين، راه مستقيمي است که حضرات ائمه معصومين علیهم السلام به شیعیانشان تعليم فرموده اند.
غيرت ديني ، درس جاودانه ی اولياي دين است که شهداي دي ماه 1334، با آن تجديد ميثاق کردند و با اهداي خون خويش ، به همه ی مومنين در جامعه اسلامي آن را بار ديگر گوشزد نمودند.
بد نیست اگر باز، نامه ي شهيد نواب صفوی به فرزندش را با هم مرور کنیم ، باشد که تلنگری باشد برای ما ،
شهيد در فروردين 1334، خطاب به فرزندش مهدي، اين نامه را مي نويسد:
«فرزندم مهدي عزيز:
صفحه ي دلت بايد آيينه اي باشد كه حقايق قرآني در آن منعكس گرديده و از آن به قلوب ديگران رسيده، محيط شما و اجتماع دور و نزديك شما را منور كند. اين قرآن و آن صفحه ي دل پاك شما.
سلامي براي هميشه از دلم برايت، و محبت خدا و محمد و آلش هميشه در دلت.»
سید احمد سجادی
