انسان با آن که در عالم ملک زندگی می‌کند اما قادر است با ارتقای اندیشه و انگیزه، حیات خویش را تکامل و تعالی بخشیده و در عالم ملکوت سیر کند. انسان صاحب اندیشه و اختیار با این توانمندی و توسل به دین می‌تواند خود را به حیات الهی سوق دهد، و به راستی هیچ نعمتی بالاتر از نعمت معرفت، شهود و یقین نیست.
خون هر شهیدی به اندازه شهادت او و جهاد او وزین است و چون شهادت و جهاد هر شهید مجاهدی، به مقدار معرفت و تقوای او وزن دارد، بنابراین سنگینی خونهای شهدا همسان نیست.1
هر انسانی مرگ را می‌چشد و هرگز مرگ انسان را نمی‌چشد و هضم نمی‌کند. مرگ عصاره زندگی است که چشیده می‌شود. تلخی و شیرینی آن در گرو کیفیت حیات آدمی است. لذا راه بهتر مردن همان بهتر زیستن است، چنان که مرگ برای مومن متعهد تحفه زیبای الاهی می‌باشد.2
دفاع از کیان کشور اسلامی در پرتو حراست همه جانبه از تمام مظاهر تمدنی یک ملت است که تمدن خویش را در تدین خود می‌داند و سِر ضرورت دفاع قهرآمیز آنست که هرگز خشونت مهاجمان با نرمش آسیب دیدگان برطرف نمی‌شود.3
شهید تندگویان وزیر نفت جمهوری اسلامی، مجاهد بزرگی که در راه عزتمندی ایران موحدانه کوشید و بدون چشم داشتی در این راه سعی بلیغ نمود و تا آخرین لحظات زندگی در حین اسارت استقامت کرد و با پایمردی درس رشادت به همه وزیران تمام کابینه‌ها داد که در راه اعتلای نظام اسلامی باید در برابر ابرقدرتها ایستاد و مجاهدت کرد.
به راستی بهشت رفتن رهین فداکاری این چنین ایثارگرانی است که دنیای رخیص و خسیس را فدای آخرت نفیس کرده‌اند و اگر چنین بهشتی در سایه جهاد مجاهدان نستوه تامین می‌شود، پس پرهیزکاران عادی که در سایه بهشت متنعم‌اند مرهون مبارزات این رادمران الهی هستند. اینان در سایه‌سار الطاف الهی قرین رحمت جاودانه هستند.
سید احمد سجادی
پی‌نوشت‌ها:
1) سروش هدایت، جلد سوم، ص 195
2) سروش هدایت، جلد اول، ص 267
3) سروش هدایت، جلد دوم، ص 117
