(470 -385 ق)، نویسنده و مورخ. وى در قریه حارث‏آباد بیهق ولادت یافت، بعد از كسب فضایل در نیشابور، به دیوان رسایل محمودى راه جست و در خدمت خواجه بونصر مشكان به كار پرداخت. همچنان در خدمت سلاطین غزنوى بود تا در زمان غزالدوله عبدالرشید كه در سال 440 ق سلطنت یافت چندى صاحب دیوان انشاء گردید، اما به تهمت حاسدان ...

(ز 1163 ق)، عارف و نویسنده. از آثار وى «جامع الكلیات»، در سیر و سلوك و عرفان است كه در شیراز چاپ شده است.[1] ز شعبان 1163 ق. وى كتاب جامع‏الكلیات را در سیر و سلوك و عرفان به زبان فارسى در چهارده مقاله تالیف كرده است.[2] ...

(س نهم ق)، نویسنده. مشهور به بیغمى. از زندگانى و احوال او اطلاعى در دست نیست و از روى قراینى كه از اثرش به دست مى‏آید، مى‏توان او را از داستانگزاران زمان خود دانست كه داستان كهنه‏یى را درباره‏ى فیروز شاه نامى از پهلوانان كه پسر ملك داراب معرفى شده، در حفظ داشت و آن را در حضور گروهى حكایت یا املاء كرد ...

(س سیزدهم و چهاردهم ق)، نویسنده. تحصیلات متوسطه‏ى خود را در كالج تهران به پایان رساند، سپس در دانشگاه كلمبیاى آمریكا ادامه تحصیل داد و دكتراى فلسفه اخذ كرد. وى پس از آن، عهده‏دار مشاغل مختلفى چون معلمى شعبه‏ى زبان و تمدن ملل قدیم و شرق در دانشگاه كلمبیا، نمایندگى ایران در مجمع معارف بین‏المللى كانادا، ...

احمد بيرشك، فرزند محمد در سال 1285 در تهران زاده شد. تحصيلات اوليه را نزد پدر خويش فراگرفت، سپس در سال 1296 به مشهد عزيمت كرد و در مدرسه احمديه مشغول تحصيل شد. در سال 1300 به تهران آمد و در مدرسه آليانس فرانسه به تحصيل ادامه داد و فرانسه را به نيكي فراگرفت و از همان ابتدا به ترجمه كتاب‌هاي فرانسوي مشغول ...

(س دهم و یازدهم ق)، نویسنده و شاعر. وى از معاصران صادقى كتابدار بود، در كارگاه صباغى كار مى‏كرد و گاهى شعر مى‏سرود. ...

(1358 -1298 ش)، نویسنده و شاعر، متخلص به بیدار. وى در كرمانشاه دیده به جهان گشود. پدرش از بزرگان علماى كرمانشاه بود و ریاست حوزه‏ى علمیه‏ى آن شهر را به عهده داشت. وى دوره‏ى ابتدایى و متوسطه را در زادگاه خود به پایان رسانید، آنگاه به تحصیل علوم قدیمه پرداخت و از محضر استادان عصر مثل آزاد همدانى و سردار ...

(س چهاردهم ق)، نویسنده و شاعر. متخلص به بیدار. از آثار وى: «بیوگرافى هنرپیشگان سینما»؛ «حضرت اجل»؛ «در آغوش زاینده‏رود»؛ «راه حكومت و طریق انتخابات»؛ «نخستین جام یا بلاى آدمیت»، شعر. ...

(تو 1288 ش)، نویسنده و استاد دانشگاه. در همدان متولد شد. تحصیلات متوسطه و عالى خود را در مدارس درالفنون و دارالمعلمین عالى به پایان رسانید. سپس براى تكمیل معلومات به اروپا رفت و موفق به اخذ گواهینامه دكتراى تاریخ از دانشگاه سوربن پاریس شد. بیانى از سال 1316 ش در دانشكده‏ى ادبیات و دانشسراى عالى، مدیریت ...

(تو 1292 ش)، نویسنده. در كرمان متولد شد. پس از پایان تحصیلات دوره‏ى ابتدایى و متوسطه، به سال 1313 ق به تحصیل در رشته تاریخ و جغرافیاى دانشسراى عالى پرداخت و موفق به دریافت لیسانس شد. وى در رشته‏ى فلسفه‏ى جدید در دانشكده‏ى ادبیات نیز تحصیل كرد. بهمنیار در شهریور سال 1316 ش به دبیرى دبیرستان پهلوى و دانشسرا ...

(تو 1290 ش)، نویسنده، محقق و مترجم. در تهران متولد شد. تحصیلات مقدماتى خود را در زادگاه خویش انجام داد و بعد به فرانسه رفت و به ایران بازگشت و در سال 1314 ش در دانشسراى عالى به تدریس پرداخت و تاریخ ملل قدیم را درس گفت. وى تألیفات و ترجمه‏هاى زیادى دارد از جمله: ترجمه‏ى «تاریخ مصر قدیم»؛ «تاریخ یونان ...

(1317 -1257 ش)، نویسنده. معروف به صبح صادق. در شیراز متولد شد و همان جا مقدمات عربى و فارسى را آموخت. وى در سن هجده سالگى براى ادامه‏ى تحصیل به تهران آمد و مشغول تدریس شد. بهشتى براى تكمیل فقه و اصول به نجف اشرف و كربلا سفر كرد و بعد از آن به بندرعباس نزد سیدمحسن مجتهد، عموى خود، رفت. بعد از فوت وى به ...

(تو 1300 ش)، نویسنده و شاعر. در بوشهر چشم به جهان گشود. علوم ابتدایى و متوسطه را در زادگاه خود فراگرفت و به دریافت گواهیناگمگه‏ى دیپلم توفیق یافت. از آن پس به خدمت فرهنگ درآمد و به عنوان دبیر دبیرستانهاى شیراز به تدریس پرداخت، سپس براى ادامه‏ى تحصیل به تهران آمد و در رشته‏ى زبان و ادبیات فارسى به دریافت ...

(تو 1289 ش)، نویسنده، شاعر و روزنامه‏نگار. در سارى متولد شد. وى پس از اتمام تحصیلات وارد خدمت دولتى و عهده‏دار مشاغلى مختلف شد و قرائت‏خانه‏اى در سارى دایر كرد و با نشریات «قانون»، «حلاج»، «نسیم شمال»، «ارمغان» همكارى داشت. او امتیاز نشریه‏اى به نام «كنار دریا» را نیز گرفت. بهروزى در نظم و نثر دست داشت. ...

(1350 -1270 /1268 ش)، شاعر، منجم و نویسنده. در تهران (نیشابور؟) متولد شد. تحصیلات مقدماتى خود را در مدارس ادیب و آمریكایى فراگرفت و با زبان انگلیسى آشنا شد. وى پس از آن براى تكمیل علوم ادبى و عربى به قاهره رفت و مدت ده سال در آنجا ماند. از آنجا به انگلستان رفت و در آنجا به معاونت پرفسور براون و نیكلسون ...

(تو 1277 ش)، نویسنده و روزنامه‏نگار. وى در آلمان موفق به اخذ دكتراى كشاورزى از دانشگاه فریدریش ویلهم شد. پس از مراجعت به ایران عهده‏دار مشغلى چند بود از جمله بازرسى فنى وزارت اقتصاد، ریاست مؤسسات فلاحتى اداره‏ى كل فلاحت، اداره جنگلها در مركز، دانشكده وزارت كشاورزى. دكتر بهرامى در سال 1313 ش مجله «فلاحت» ...

(ز 1329 ق)، نویسنده، روزنامه‏نگار و شاعر. چون صاحب كتاب‏فروشى بهجت در تهران بود، به بهجت ملقب شد. او همچنین به بهروز خاورى نیز معروف است. بهجت مدتى در نجف اشرف تحصیل كرد و از ملا محمدكاظم خراسانى اجازه‏ى اجتهاد گرفت. بعد از بازگشت به ایران، مجله ماهیانه مذهبى «دعوةالحق» را در تهران انتشار داد كه بعد ...

(تو 1278 ش)، نویسنده. تحصیلات خود را در مدرسه‏ى اقدسیه به پایان رساند و از مدرسه‏ى آلیانس فرانسه دیپلم دریافت كرد. او سفرهاى مختلفى انجام داد. تنها اثر وى كتاب «خاطرات» است. ...

(س چهاردهم ق)، شاعر و نویسنده. وى از شاگردان ممتاز مدرسه‏ى صاحب منصبان بود. در سال 1307 ش موفق به اخذ دیپلم متوسطه نظام و رتبه‏ى نایب دومى مفتخر شد. از آثار او: «استعمال توپخانه در جنگ»؛ «بیژن و منیژه»، شعر؛ «جغرافیاى نظامى ایران»؛ «دوره‏ى توپخانه»؛ «فرماندهى خداوند جنگ سپهبد فردوسى»، شعر. ...

(س ششم ق)، نویسنده و شاعر. در بغدادك خوارزم متولد شد. برادر كوچك مجدالدین بغدادى از عرفاى مشهور قرن ششم و آغاز قرن هفتم قمرى بود. وى منشى علاءالدین تكش خوارزمشاه و سلطان محمد بن تكش بود. در سال 582 ق از سوى تكش نزد منگلى‏بیگ رفت و وى بهاءالدین را زندانى كرد و به مدت سه سال در زندان بود. او بعد از رهایى ...