مسیر جاری :
سروش آسمانی و الهامات ربّانی
بر گوش و چشم انسان، مهر خدا نهاده شده، و الا در پس حجابها و پشت پردهها صورتها و طنین بانگها بسیار است. مولانا میگوید: در پشت حجابهای دنیوی و پردههای عالم محسوس، صورتهایی از تجلیات لطیفه و قهریه...
خلوتگه حق در بیان مثنوی
هیچ گوشهای از این جهان، خالی از انسانهای درّندهخو و حیوان صفت نیست. تنها خلوتگاه حضرت حق است که آرامش و فراغت دارد. هر گوشهای از این دنیا که مانند زندان است و هیچ چارهای هم از آن نیست، بدون بار تکلیف...
ابزار هدایت در مثنوی
مولانا میگوید: احوال ما و آن چه به ارادهی حق بر دلها میگذرد، مانند دستی است که امور زندگی را میگرداند و عبارت نیز مانند ابزاری است که دست با کمک آن کاری را پیش میبرد. «حال»، یعنی آنچه به ارادهی...
مثنوی و بخشیدن اکسیر
به پروردگار عرض میکنیم: سخنانی بر زبان ما بگذار که بیان حقایق باشد و تو را به خشم نیاورد و بر ما مهربانتر کند. اطلاق سلطان سخن به پروردگار، از این نظر است که هر سخنی به فرمان او بر زبان ما میآید و همهی...
آثار قلم و آثار قدم در مثنوی
«دفتر صوفی»، دل پاک اوست که میتواند نقش حقیقت را بپذیرد، نه مثل سیاهی کلمات بر روی کاغذ. مولانا بر این نکته تأکید دارد که برای رسیدن به حقیقت، علوم ظاهری و کتاب و دفتر وسیله مناسبی نیست. باید راهی به...
اسم اعظم و رابطهی معنوی در بیان مثنوی
در میان اسمای پروردگار، «الله» را اسم اعظم دانستهاند، اما آنچه پیامبران و اقطاب و اوتاد را به کارهای خارقالعاده توانا میسازد، یک کلمه نیست. قدرتی روحانی و رابطه معنوی است که توانایی انسان را به توانایی...
جود و کرم الهی در مثنوی
برای اینکه جود و بخشش در خارج و در عرصهی وجود، عینیت و ظهور پیدا کند، به دو رکن نیازمند است: 1. بخشنده و جواد؛ 2. بخششپذیر و محتاج. پس همانگونه که تهیدست نیاز به بخشنده دارد، بخشنده نیز نیاز به نیازمند...
نفحه روحبخش مثنوی
پیامبر فرمود: «ان لربکم فی ایام دهرکم نفحات، إلا فتعرضوا لها؛ پروردگار شما در زمانهی شما نسیم و جلوههایی دارد. به هوش باشید و به سوی این تجلیهای حق بروید.» (این تجلی فیضی است که میتوان از مردان حق...
مثنوی و سروش آسمانی
مولانا غیر از نغمههای حسی و موسیقی ظاهری که نشاطآور است، به آواز دیگری اشاره میکند که زندگی معنوی و روحانی میبخشد. این آواز و سروش آسمانی از درون انبیا و اولیا بر میخیزد و خواستاران معرفت حق، آن را...
آفرینش و تجدید حیات از نگاه مثنوی
در این جهان طبایع چهارگانه (آب، آتش، باد، خاک) یا عناصر، یا موجودات زندهی گوناگون، با هم در تنازعاند و یکدیگر را همواره نابود میکنند. اما فرمان الهی میتواند آنها را دوباره به زندگی باز گرداند. «کاروان...