بيا تا به جبهه ها سر بزنيم تو هواي سنگراش پر بزنيم زميناش وقتي كه بارون مي گيره بوي آلاله و ريحون مي گيره سنگراش بوي شهيدارو مي ده بوي قرآن بوي گل هارو مي ده

دلم از عشق آن ماه دل افروز شده آتشفشاني خويشتن سوز كنون چنديست چون ني در نيستان شدم بر حال زار خويش نالان گهي چون شمع سوزم در شبستان گهي جوشان بسان چشمه ساران

به نام خدايي كه قرآن از اوست زمين و زمان سر به فرمان اوست به ما خاكيان بال پرواز داد تن خاكي و روح اعجاز داد كه با اين تن و جان سجودش كنيم و با روح علوي شهودش كنيم

السلام اي بي نشان هاي شهيد عاشقان حضرت رب مجيد السلام اي شاهدان بي پلاك كز شما مانده فقط يك مشت خاك اي هويزه آستان بي نشان تربت جا مانده رزمندگان السلام اي دشت طوفاني هور اي هويزه سرزمين عشق و شور

پادگان دژ مقاوم مانده بود ذات قائم بود و قائم مانده بود سنگر مردان حق اين گونه است استوار و سخت و عاري از شكست هفت بند پيكرش پر ناله بود جايگاه رويش آلاله بود

اين كليد فتح خرمشهر ماست خانه دل در همين شهر خداست شهر خون و شهر عشق و شهر شور شهر ايثار و حماسه شهر نور چهره غم بار اين شهر غريب ذكر اله گويد و امن يجيب

«ش» يعني شيميايي شد دلم «م» يعني از محبت غافلم «ر» يعني رو كنم در كوي يار همچو ايوب از خدا خواهم قرار گرچه يك چله بدم در جبهه ها الفتي دارم از آن حال و هوا...

از «عبادت» تا شهادت را ببين اين شهادت در «عبادت» را ببين دفعه ثاني به ميدان بازگشت از سر دنيا و مافيها گذشت حمله از هر سو نمودي بر عدو تا بنوشد شهد وصلش از سبو

«نادري» بنويس ياد جنگ را ياد سربازان خوش آهنگ را ياد سربازان گمنامش بخير ياد آن سرمستي و جامش بخر هست سربازي كمال عاشقي باز كن اينك دو بال عاشقي

خنده بر لب دست افشان شاد شد صيد بود و در پي صياد شد مرد عرفان و ادب، اخلاق و دين اسوه شور و حماسه در زمين