یکی از آفتهایی که افراد و مجموعه‌های انسانی و از جمله سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را تهدید می‌کند، موضوع مقاله حاضر، یعنی خطر دنیاگرایی است. در این نوشتار پس از مقدمه‌ای کوتاه درباره‌ی آفتهای درونی و

اگرچه دین زرتشت قدیم‌ترین دین شناخته شده است، به سبب ابهام درباره هویت، شخصیت و زندگی زرتشت، سادگی آموزه‌های آن، فقدان جامعیت کتاب مقدس، انحراف به دوگانه‌پرستی و عوامل دیگر، رویکرد بسیار

انتقام و مقابله به مثل به عنوان دو رفتار، مورد تحلیل قدما با رویکردهای اخلاقی، حدیثی، تفسیری، فقهی و حقوقی بوده است. به عنوان مثال عالمان اخلاق در کتب خود ضمن ترسیم جدول فضائل و رذائل اخلاقی، به

اَوُراد فردی و جمعی برای همه‌ی موقعیت‌های زندگی. عبارات متعددی برای دعا در اسلام وجود دارد و دعا در اساس با ایمان و عمل مسلمانان یکی است (نک. اسراء: 79-80 و آیات بسیار دیگر). زندگی فرد مؤمن با

مهم‌ترین پرسشی که فقیهان مطرح کردند، در بخش شریعت و ادامه‌ی آن بود. آنان پرسیدند: «آیا فقیه شیعه دوازده امامی اجازه دارد با استفاده از قرآن و حدیث و سنت و عقل فتوا صادر کند؟»

اخلاق، بنا به یک تعریف، الگوی رفتار ارتباط درون‌شخصی و برون‌شخصی، مبتنی بر رعایت حقوق طرف ارتباط است. براساس این تعریف، اخلاق مسئولیت‌پذیری فرد، در رفتار ارتباطی در قبال حقوق طرف ارتباط

با وجود آن‌که در موضوع اخلاق عملی، از قدیم‌ترین ایام حیات بشر تاکنون، کتابهای ارزشمندی توسط دانشمندان و عالمان علم اخلاق تألیف شده است، اما جایگاه عالمان اخلاقی و مؤلفات آنها در دوره معاصر از اهمیت

یکی از حوزه‌های اخلاق کاربردی، اخلاق تبلیغات است و برحسب گونه‌های مختلف تبلیغات مانند تجاری، سیاسی و دینی مباحث اخلاقی خاصی به میان می‌آید. تبلیغ دین در اثربخشی، کارآیی و نیز سازگاری درونی محتاج

مناظره در امور دینی و اجتماعی، پیشینه‌ای بلند دارد، با این حال، هنوز ضوابط اخلاقی حاکم بر آن به گونه‌ای روشن و نظام‌مند تدوین نشده است. اگر نکاتی هم، در کتابهای اخلاقی کهن به نحو پراکنده آمده، لابلای بحثهای

اخلاق به رفتار ارتباطی متعلق است، به اینکه طرف ارتباط خود فرد صاحب رفتار باشد یا نه. عده‌ای براساس ذومراتب بودن اخلاق، فروترین مرتبه اخلاق را رعایت حقوق طرف ارتباط دانسته‌اند: «الگوی رفتار ارتباطی